Εξοχικό... Γιάννης Ρίτσος

Raghav Babbar

 

Ένα τραπέζι στη δροσιά της κάμαρας. Τρεις καρέκλες.

Σταφύλια στην απλάδα· παγωμένο νερό.

Το κόκκινο της ντομάτας στο άσπρο πιάτο,[]

Στον καθρεύτη του τοίχου ο ουρανός.

Έξω από την πόρτα,[] το μικρό χωραφάκι του θεού.

[]Ευλογία.

Ένα χέρι που κάνει το σταυρό του.

Η σκιά του χεριού ταπεινή στα ποτήρια.

Μικρό, ιερό, νοικοκυρεμένο τοπίο. Λίγο αργότερα

μια μεγάλη, θολωτή παλάμη αγιοσύνης

σκιάζει το ολόχρυσο, εκτυφλωτικό μεσημέρι.

Κύριε, κάνε να μη δούμε ούτε μπροστά, ούτε πίσω.

Γιάννης Ρίτσος, Ανταποκρίσεις, εκδ. Κέδρος