Κωνσταντίνος Γραμματόπουλος, Ύδρα, λιθογραφία |
Άξιον εστί το ξύλινο τραπέζι,
το κρασί το ξανθό με την κηλίδα του ήλιου
του νερού τα παιχνίδια στο ταβάνι,
στη γωνιά το φυλλόδεντρο που εφημερεύει,
οι λιθιές και τα κύματα χέρι με χέρι,
μια πατούσα που σύναξε σοφία στην άμμο
ένας τζίτζικας που έπεισε χιλιάδες άλλους
η συνείδηση πάμφωτη σαν καλοκαίρι[]
οι δεκάξι νομάτοι που τραβούν την τράτα,
ο ακάθιστος γλάρος ο αργοπλεύστης,
οι φωνές οι αδέσποτες της ερημίας
ενός ίσκιου το πέρασμα μέσα στον τοίχο
τα νησιά με το μίνιο και με το φούμο
τα νησιά με το σπόνδυλο κάποιανου Δία
τα νησιά με τους έρημους ταρσανάδες
τα νησιά με τα πόσιμα γαλάζια ηφαίστεια[]
Άξιον εστί στο πέτρινο πεζούλι
αντίκρυ του πελάγους η Μυρτώ να στέκει
σαν ωραίο οκτώ ή σαν κανάτι
με την ψάθα του ήλιου στο ένα χέρι.[]
Οδυσσέας Ελύτης, Το Άξιον Εστί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου