 |
| Γιώργος Βακαλό, 1938 |
Δεν ανησύχησεν ο Νέρων όταν άκουσε
του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό:
Τα εβδομήντα τρία χρόνια να φοβάται…
Είχε καιρόν ακόμη να χαρή.
Τριάντα χρονώ είναι - πολύ αρκετή
είν’ η διορία που ο θεός τον δίδει
για να φροντίση για τους μέλλοντας κινδύνους.
Τώρα στην Ρώμη θα επιστρέψη κουρασμένος λίγο-
αλλά εξαίσια κουρασμένος από το ταξίδι αυτό,
που ήταν όλο μέρες απολαύσεως,
στα θέατρα, στους κήπους, στα γυμνάσια…
Των πόλεων της Αχαΐας εσπέρες…
Α, των γυμνών σωμάτων η ηδονή προ πάντων…
Αυτά ο Νέρων… Και στην Ισπανία ο Γάλβας
κρυφά το στράτευμά του συναθροίζει και το ασκεί-
ο γέροντας ο εβδομήντα τριώ χρονώ…
Κ. Π. Καβάφης, Ποιήματα, εκδ. Τα Νέα Ελληνικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου