Ρόδον γλυκύπικρόν... Φαίδων Πολίτης

Ferdinando Scianna

Είχε ρόδινα τα μάγουλα,
καστανόξανθα μαλλιά,
λεπτά χείλη, κερασιά,
σκούρο μέλι μάτια.
Στο φτωχόδρομο που ζούσε
χάλαγα τις σόλες μου
πήγαινα- ερχόμουνα
μέρα – νύχτα μόνος μου.
Και σαν τύχαινε να βγει,
άνοιξη μπουμπουκιασμένη,
σ’ οπτικό συμπόσιο
αποζημιωνόμουνα.
Φαίδων Πολίτης

Ασύγκριτη πολυτέλεια... Γιώργος Ξηροχωρίτης

Γιάννης Νίκου

περ. Νέα Εστία, τχ 1613

Επίδαυρος... Roberto Fernandez Retamar

Josef Koudelka, Epidaurus, Greece, 2003

Αν ανάψεις ένα σπίρτο στην Επίδαυρο

η ανάφλεξη ακούγεται στις πρώτες κερκίδες

και στις άλλες, πιο πάνω

και στις τελευταίες, εκεί που απ' την απόσταση

οι άνθρωποι μοιάζουν ασαφείς πιθανότητες.

Αν χτυπήσεις στην Επίδαυρο

ο χτύπος ακούγεται πιο ψηλά, μέσα στα δέντρα

στον αέρα. Αν τραγουδήσεις στην Επίδαυρο

το γνωρίζουν τα βουνά, τα σύννεφα, ο κόλπος

τα νησιά στήνουν αφτί.

Οι άλλες χώρες γέρνουν λίγο

ν' ακούσουν που τραγουδάνε στην Επίδαυρο.

(Τότε, κατεβαίνοντας τα σκαλιά που ανέβαιναν τρέχοντας

σαν σκυλιά τα εξάμετρα,

σκέφτεσαι: ποιος ακούει

όταν κάποιος ανάβει μια φωτιά ή λέει ένα τραγούδι;)        Roberto Fernandez Retamar, μετ Ρήγας Καππάτος,  ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΛΑΤΙΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ 1892-1975

Εωσφόρος... Δημήτρης Μαρουδάς

Audrey Tautou & Gaspard Ulliel in A Very Long Engagement, dir. Jean-Pierre Jeunet, 2004

Περί την 6ην πρωινήν

αηδονιού μελίρρυτο κάλεσμα

φέρνει το χάραμα.

Λειψίφωτος η σελήνη παραδίνεται

στην ανωτερότητα

της πρώτης ηλιαχτίδας.

Είναι η ώρα,

που τα πόδια

ψαχνουν τα πόδια του άλλου

κάτω από τα λινά σκεπάσματα,

το χέρι πεινασμένο

γυρεύει τη ζεστή κοιλιά

κάτω από τα ρούχα,

κι ο θάνατος δεν υπάρχει! 

Δημήτρης Μαρουδάς

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ, τχ 15

http://www.diorthoseis.eu

Όταν βάλης... Φώντας Διαλεισμάς

Macha Méril, Une Femme Mariée, Jean-Luc Godard, 1964

Όταν βάλης το δάχτυλο στα χείλια μου,

θα σωπάσω·

όταν βάλης τα χείλια σου στα χείλια μου,

θα τα φιλήσω·

όταν βάλης το στήθος σου στο στήθος μου,

άκουσε:

Δεν έχω τίποτε να μαρτυρήσω.

Φώντας Διαλεισμάς, Λεκέδες του ήλιου, (Ανθ. Η.Ρ.Η.Σ. Αποστολίδη)

Το πλοίο φεύγει... Βασίλης Κωνσταντινίδης

D. G Kanellos, Άνδρος

Το πλοίο φεύγει, αλλά εγώ εδώ

να κοιτάζω τον εξορμώντα αφρό.

Θα περίμενε κάποιος να με καταβάλει

η ματαίωση,

μα ποτέ δε συνέβει κάτι τέτοιο.

Ήταν προτιμότερο να ανεβώ ή όχι;

Θα το μάθουμε εν καιρώ.

Μια απώλεια πάντοτε είναι δίδυμη,

κρύβει κάτι άλλο από πίσω.

Το βλέμμα σκανάρει το λιμάνι,

προσγειώνεται στα άδεια κορμιά

που δεν είχαν πιθανότητα.

Το πλοίο φεύγει,

αλλά η ζωή εδώ.

Τίποτα δεν πήρε μαζί

απ’ ό,τι μπορούσε ποτέ να χαθεί.

Εγώ στην προβλήτα

ένας γλάρος άφτερος

που το ακολουθώ από νησίδα σε νησίδα

και εισπνέω τον πυκνό καπνό που διαγράφει στον αέρα. Βασίλης Κωνσταντινίδης, Δολοφόνος ταχυδρομικών περιστεριών

εκδ. Momentum

Τα παλιά ημερολόγια νοσταλγώ... Κώστας Μόντης

Νικόλαος Χριστόπουλος

Τα παλιά ημερολόγια νοσταλγώ,

τα παλιά σοφά ημερολόγια νοσταλγώ

πούβγανες τις μέρες και τις πετούσες.

Τώρα μένουν όλες συνέχεια εκεί

να σε κοιτάζουν,

τώρα μένουν όλες διαγραμμένες εκεί,

μουντζουρωμένες εκεί,

να τις κοιτάζης.

Κώστας Μόντης

Γύρω-τριγύρω σου χαρές... Λεία Χατζοπούλου-Καραβία

Τζένη Καρέζη, Λόλα

Γύρω-τριγύρω σου χαρές,

στα μάτια σου το δάκρυ!

Κι αν ίσως είναι της χαράς

άσε το να κυλήση

αν είναι αγάπης σου παλιάς

ας το να ξεχειλίση

μ΄αν είναι λύπης μυστικιάς

πες την ταχιά σε μένα

κι απέ τραγούδα συ για με

να κλαίω γω για σένα!..

Λεία Χατζοπούλου-Καραβία

Ανθ. Η. & Ρ. Αποστολίδη

Ασέβεια... Γιώργος Σαραντάρης

Jean Patchett by Peter Basch

Ὤ, αὐτὴ ἡ κουβέντα ἀνάμεσά μας, 

σὲ τέτοια οἰκειότητα ψυχῆς

δὲν ἀποτελεῖ ἀ σ έ β ε ι α πρὸς τὰ σώματά μας,

ποὺ ὑποχρεώνονται νὰ ἀπουσιάζουν;.. 

Γιώργος Σαραντάρης, Ποιήματα, 1961

Φάλτσα... Οδυσσέας Ελύτης

Jean Dieuzaide

Ήθελα, στο βάθος, να τραγουδήσω

αλλιώς απ’ ό,τι τραγουδάνε οι άλλοι-

κι ας ήτανε και φάλτσα.

Θέλω να πω ότι το βάρος της γοητείας 

έπεφτε στην παράβαση.

Οδυσσέας Ελύτης, Ανοιχτά χαρτιά

Η υποδιαστολή... Κώστας Πηγαδιώτης

Αντιγόνη Κουράκου

Θυμάσαι

τους αριθμούς

που βρίσκαμε

λογαριάζοντας

τις επιθυμίες μας;

Ήταν όλοι τους

λανθασμένοι.

Της ζωής παραλείπαμε

την υποδιαστολή.

Κώστας Πηγαδιώτης

(Ανθ.Η.Ρ.Η.Σ. Αποστολίδη)

Στην αμμουδιά... Λευτέρης Αλεξίου

Sonia Szostak

Γελούσε η Μόλλη κ’ έτρεχε στην αμμουδιά πατώντας,

και σαν πουλιά εφτερούγιζαν τα ολόφωτα ποδάρια.

Μα πίσωθε ολοσκότεινο το κύμα και λυσσώντας

έγλειφε, εδάγκωνε, έτρωγε τ’ αγαπημένα χνάρια! 

Λευτέρης Αλεξίου

Τόση φωτιά δεν τη μπορώ!.. Καίτη Δρόσου

Amber Heard  in Rum Diaries

Τόση φωτιά δεν τη μπορώ!

Κόκκινο φόρεμα φορώ

και μες στο φως χορεύω!..

Δεν το μπορείς αγέρα μου

να σβήσης το χορό μου!

Δεν το μπορείς και συ νερό

να σβήσης τη φωτιά μου!..

Κόκκινο φόρεμα φορώ

και καίγονται τα σύγνεφα

και στα χωράφια σεργιανώ

και καίω τις παπαρούνες!..

Δεν το μπορείς, δεν το μπορώ,

κόκκινο φόρεμα φορώ

και στη φωτιά χορεύω!

Καίτη Δρόσου, Φύλλα φωτιάς, 1953

Αρχοντοπούλα στο χορό... Γ. Αθάνας

 Ανδρέας Κωνσταντίνου & Σοφία Κόκκαλη στην ταινία Μικρά Αγγλία

Στο χοροστάσι κι η Μαριώ σήμερα θα κατέβει.

Απ’ τον καιρό που αρφάνεψε πρώτη φορά χορεύει.

—Άσπρη φούστα και βελέσι,

νυφικά να τα φορέσει! —

Αυτοί πού λεν πως είδανε νεράιδες να χορεύουν

ας δούνε πρώτα τη Μαριώ κι έπειτα να παινεύουν.

—Άσπρη φούστα και βελέσι,

μπροστινή μου, ποιο σ’ αρέσει; —

Ποιος ξέρει μάγια του χορού και μάγεψε το φίδι;

Μια σα σειρίτι γίνεται και μια σα δαχτυλίδι

—Άσπρη φούστα και βελέσι.

Μια κολλάει στην ίδια θέση! —

Καθώς η φλόγα της φωτιάς λυγιέται στην ορμή της,

έτσι λυγιέται κι η Μαριώ και παίζει το κορμί της.

—Άσπρη φούστα και βελέσι.

Δω θα πέσει, κει θα πέσει! —

Χαρά στην αλαφράδα της! Χωρίς φτερά πετάει.

Κάτω στο χώμα δεν πατεί, στη γης δεν ακουμπάει.

—Άσπρη φούστα και βελέσι,

ποιο πουλί σ’ έχει ποδέσει! —

Οι βιολιτζήδες τα’ ργανα χαζίρι να τα σπάσουν!

Φτάνει το πιάτο της Μαριώς καινούργια ν’ αγοράσουν.

—Άσπρη φούστα και βελέσι,

ντούπιες καί φλωριά πεσκέσι! —

Αρχοντοπούλα μας χρυσή, χαρά στο παλικάρι,

χαρά στο βασιλόπουλο που θα ’ρθει να σε πάρει !

—Άσπρη φούστα και βελέσι,

ποιος μπορεί να σε παινέσει! — 

Γ. Αθάνας (Ανθολογία Η.Ρ.Η.Σ. Αποστολίδη)

Με την υπομονή της πέτρας... Γιώργος Χ. Θεοχάρης

Eric Frey

Αν κάποια μέρα φύγεις

προς τη μεριά της θάλασσας

θα γίνω έν’ άσπρο βότσαλο

να καρτερώ το γυρισμό σου

στην ακρογιαλιά.

Θα καρτερώ με την υπομονή της πέτρας

όσο κι αν αργείς.

Οι πέτρες ξέρεις περιμένουν χρόνια.

Γιώργος Χ. Θεοχάρης

Οι μέλλοντες... Ε. Μύρων

Petr Ulrych

Εἶναι αὐστηροὶ οἱ μέλλοντες.

Θὰ δεῖτε,

θὰ μᾶς τιμωρήσουν

ποὺ σπαταλᾶμε ἔτσι ἐνεστῶτες.

Ε. Μύρων

https://a-lektor.blogspot.gr/

Θύλακες... Φρίντα Χατζή

 B.J. de Jong

Σκυμμένη πάνω απ’το βιβλίο

Τα μακριά μαλλιά μου

πίσω να μη μ’ ενοχλούν

Οι άκρες τους σε νιώθουν

καθώς μπαίνεις

στο δωμάτιο

Ορθώνεται η πλάτη μου

Οι τρίχες στα μπράτσα μου τείνουν

προς εσένα

Το χνούδι στα χείλη μου ιδρώνει

στ΄αυτιά μετράει

τα βήματά σου

που πλησιάζουν

Πλησιάζουν

Ο ήχος μέσα στο κεφάλι

Ο ήχος μέσ΄ τις αρτηρίες

Ο ήχος μέσ΄ τους κροτάφους

απ’ τα μαλλιά μου

που μακραίνουν

μακραίνουν

Ζώνουν όλη την κάμαρα

Κατεβάζω αργά τα γυαλιά μου

Γέρνω το κεφάλι πίσω

Κλείνω τα μάτια να γευτώ

απολαμβάνοντας

τα ελάχιστα δευτερόλεπτα

ανάμεσα στο πριν και το μετά

της διολίσθησης

Στέκεσαι μπροστά μου

Το αισθάνομαι ότι με κοιτάς.

Κάτι σα να λες

Σηκώνω το κεφάλι

βάζω αργά τα γυαλιά

σκύβω στο βιβλίο

και συνεχίζω το διάβασμα

Αργότερα το βράδυ

με τα δάχτυλά μου θα ξεδιπλώσω τα μαλλιά μου

προσφορά στη σελήνη

Φρίντα Χατζή 

http://staxtes.com