Πλασιέ... Αντώνης Αντωνάκος

Isabel Munoz: Un Album de Familla

Ζούμε στην εποχή της ξεδιάντροπης απάτης, όπου πάντα πιστοποιείται με βεβαιότητα πως το άσπρο είναι μαύρο. Οι άνθρωποι απρόσεκτοι, αποκτηνωμένοι και αμαθέστατοι, τελικά το πιστεύουν. Σε όλους τους τομείς: στον πολιτικό, στον κοινωνικό, στον καλλιτεχνικό, στον λογοτεχνικό.

Henry de Montherlant, (μετ. Δημ. Σ. Αθανασόπουλος)

Ζούμε τελικά σε μια χώρα όπου ευδοκιμεί η αχαριστία…

Κι ενώ ο πρόεδρος του 15μελούς, συνεπικουρούμενος από τον λοκατζή Πάνο, μας διαβεβαιώνει ότι βρισκόμαστε ήδη στην ανάπτυξη, μιας και αναστήσαμε εδώ και 14 μέρες…

Κι ενώ ο Ε. Τσακαλώτος μας διευκρινίζει ότι… «Ο λόγος μας είναι συμβόλαιο». Και ότι… «Το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ ήταν υπόσχεση του Ιανουαρίου 2015»…

Κι ενώ με ένα νόμο, ένα άρθρο κι ένα σκίσιμο θεραπεύτηκε «πάσα νόσος και πάσα μαλακία»…

Κι ενώ έφθασε σε χρόνο dt η σωτήρια οικονομική βοήθεια από Ρωσία, Κίνα, τράπεζα των BRICS και Μαδούρο…

Κι ενώ αποκαταστάθηκαν μισθοί και συντάξεις, αξιοπρέπεια και εθνική υπερηφάνεια…

Κι ενώ απολαμβάνουμε, πλέον, δωρεάν σπίτι, φως, νερό, τηλέφωνο…

Κι ενώ ανασάναμε με τη διαγραφή των χρεών, την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και την λήξη της λιτότητας…

Κι ενώ όοολα αυτά…

… βλέπεις ακόμα να ζουν ανάμεσά μας και να εκφέρουν και γνώμη μάλιστα, διάφορα παράσιτα, εχθροί του λαού, πράκτορες των εκβιαστών του διεθνούς κεφαλαίου, όργανα του διαβόλου με δυο λέξεις…

… που έχουν το θράσος να ψελίζουν διάφορα περίεργα…

… για ειδικούς του τίποτα…, για αυταπατώμενους ψεύτες…, για διαστρεβλωτές εννοιών…, για θίασο-μπουλούκι…, για ανύπαρκτο μορφωτικό επίπεδο…, κλπ, κλπ, κλπ…

Και σκέφτεσαι…

… μήπως τελικά έχει δίκιο ο, υπό το άγρυπνο βλέμμα του Θανασάκη Κλάρα εργαζόμενος…, υφ. Υγείας κ. Π. Πολάκης, που θέλει να χώσει, 3μ.κάτω από τη γη, όλους αυτούς τους αχάριστους, δοσίλογους και «εις τα τέσσερα διαβιούντες»;

ΠΛΑΣΙΕ

Ξέρει ποια πόρτα να χτυπήσει,

με ποιών τα νερά να πάει.

Ξέρει να δακρύζει την κατάλληλη στιγμή.

Ξέρει πώς να ερωτοτροπήσει με τη μάνα και τη κόρη συνάμα.

Θαρρείς πως είναι ένας άγιος.

Κι είναι πράγματι ένας άγιος με τη σύγχρονη έννοια.

Ένας μολυσμένος άγιος που μιλάει

με μιαν ανάσα

για την αγάπη,

την ισότητα,

την αδελφοσύνη,

τις εγκυκλοπαίδειες,

τη βίβλο,

τα εσώρουχα

και πάει λέγοντας.

Αντώνης Αντωνάκος