Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016
Δεν θέλω λόγια περίτεχνα... Σπύρος Λαζαρίδης
Photo by Juergen Talle |
Δεν θέλω λόγια περίτεχνα
να στροβιλίζονται γύρω μου.
Θέλω μάτια
θολά να με κοιτάζουν
και να καταλαβαίνουν.
Θέλω χέρια λευκά
να πλέκονται στο λαιμό μου
και να μου τιθασεύουν το λυγμό.
Θέλω το σώμα σου
να συσπάται όταν το αγγίζω
και θέλω η ανάσα σου
να ‘ναι κοφτή και γρήγορη
πάνω της να κυματίζω.
Σπύρος Λαζαρίδης,
Λαίμαργο
βλέμμα, Πλανόδιον,
τχ15
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016
Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016
Σκι... Γιάννης Βαρβέρης
Jeremy Mann |
Ακρίδα του ρίγους
το αυτί μου μια πίστα
η γλώσσα σου εξαίσιος σκιέρ
πεταχτών ελιγμών απίθανων
ψιθύρων
με τινάζει στα σλάλομ τ’
ουρανού.
Μετά παίρνεις νωθρά το σουτιέν σου απ’ το πάτωμα
κουμπώνεις τη μελαγχολία του κόσμου
στον ήχο
της κόπιτσας.
Γιάννης Βαρβέρης, Αναπήρων πολέμου, Ποιήματα,
τ. Α′, εκδ. Κέδρος 2008
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016
Πιο σκληρή... Ιωάννης Πολέμης
Kate Hudson by Michelangelo Di Batista |
Είπα στη σπηλιά του βράχου: σ' αγαπώ!
Πριν προφτάσω να το πω,
ο αντίλαλος μού είπε: σ' αγαπώ!
Είπα στην καρδιά σου, κόρη:
σ' αγαπώ!
Όσο και να της το πω,
η καρδιά σου δεν μού λέει: σ' αγαπώ!
Ζηλεμένη κόρη, άκου και στοχάσου,
είν' από το βράχο πιο σκληρή η
καρδιά σου.
Ιωάννης Πολέμης
Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016
Έμποροι και βαποράκια... Βαγγέλης Βογιατζής
Pablo Picasso: Το πρωινό ενός τυφλού |
Κουρντισμένα
βαποράκια γραφιάδων κι ἀνίδεοι διακινητὲς «ἰδεῶν» ξεχύθηκαν στὶς πιάτσες κ’ ἔπιασαν τὶς γωνιές. Τέτοια «χρήσιμα ἐργαλεῖα» δέ σπανίζουν ἐξάλλου.
Τὸ εἶδος εὐδοκιμεῖ, κατεξοχήν, μεταξὺ τῶν φιλομαθῶν καὶ βιβλιοεξαρτημένων -πλὴν ἀκάπνων νέων, ποὺ μὴ μπορῶντας νὰ ὑποφέρουν τὸ τυραννικὸ σύνδρομο στέρησης γνώσης κι οὐσίας βιωμένης, καταφεύγουν σὲ σκοτεινοὺς ἐμπόρους συσκευασμένης, ἑτοιμοπαράδοτης ἐμπειρίας.
Κ’ εἶναι διατεθειμένοι νὰ κάνουν ὅ,τι τοὺς προστάξουν οἱ «μεγάλοι», γιὰ μιὰ τζούρα νοθευμένο πνεῦμα ἢ γιὰ τὰ ὑπολείμματα μιᾶς σκάρτης παρτίδας
σκέψης, τυλίγοντας ἀνυποψίαστοι στὸ κορμί τους τὶς ἁλυσίδες τῆς συνευθύνης καὶ τῆς συνενοχῆς, σβήνοντας βιαστικὰ τὴ φωνή τους, σὰν τὸ μόλις ἀναμμένο τσιγάρο, ποὺ πατᾷ χάμω ὁ φαντάρος, ὅταν βλέπῃ ξαφνικὰ νάρχεται ὁ διοικητής…
Οἱ ἔμποροι πάντα ἀνοίγουν, χαμογελαστοί, τὶς πόρτες καὶ τοὺς καλοδέχονται. Ἄλλωστε τὸ ὄφελος θὰ εἶναι ἀμοιβαῖο. Ὅλα κι ὅλα, καθαρές ἐξηγήσεις. Τοῦτοι οἱ φτωχοδιάβολοι θὰ ἐξασφαλίσουν τὴ δόση τους κ’ ἐκεῖνοι θὰ σπρώξουν ἀθέατοι τὴν πραμμάτειά τους. Κ’ ἐν πάσῃ περιπτώσει, τὸ ἀφεντικὸ ποὺ σέβεται τὸν ἑαυτό του, πρέπει νὰ περιστοιχίζεται ἀπὸ εὐέλικτους καταφερτζίκους,
«μπροστινούς», ψιθυριστὲς καὶ θεληματάρηδες ποὺ θὰ βγάζουν τὴ λάντζα.
Κάθε μαγαζί, ἂν θέλῃ νὰ σταθῇ στὴν ἀγορά, πρέπει νὰ παίζῃ ἔξυπνα μὲ τὴ μπράντα, τὸ prestige καὶ τὶς ἄυλες ἀξίες του. Ἔτσι γίνονται οἱ δουλειὲς στὸ κάτω-κάτω, βρὲ ἀδερφέ… Οἱ καιροὶ εἶναι δύσκολοι -πάντα ἦταν. Τί κι ἂν γεννοβολᾷ τὸ ψέμα κ’ ἡ πόλη πνίγεται στὸ ντουμάνι ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη;..
Μέρος τῶν ἐσόδων θὰ διατεθῇ σε «ἱεροὺς σκοπούς», στιλβωμένα ἄλλοθι καὶ κοινωφελῆ ἔργα, ποὺ θὰ μείνουν.
Βαγγέλης Βογιατζής
Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016
Απαραίτητος κίναιδος... Πάρις Τακόπουλος
Ελληνικό Χ(ω)ρόδραμα... |
Να φεύγεις από όσα νόμισες γι' αληθινά,
μήπως φτάσεις κάποτε σ' αυτά.
Μενέλαος Λουντέμης
Και ενώ έχει σφίξει το στομάχι μας από την αγωνία, για το
πόσες τηλεοπτικές άδειες θα δωθούν και σε ποιους…
Και ενώ η κυβέρνηση απειλεί ότι… θα
βάλει τάξη, εκτός από την Ρ/Τ και στα sites και στα blogs…
Και ενώ, ο παρατρεχάμενος…,
γελωτοποιός και γνώστης της ανά τον κόσμο πολιτικής σκέψης…, κος Λάκης
Αλ Τσαντίρης…, διέγνωσε και περί της πνευματικής ικανότητος και
αντίληψης των ατόμων με περιορισμένη κινητικότητα…
Και ενώ όλα αυτά… και άλλα πολλά…
… ας δούμε τι έλεγε για την τηλεόραση ο Πάρις Τακόπουλος το
1966…
Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ, τχ 30
http://www.diorthoseis.gr
|
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016
Ρώτησα αν μου επιτρέπει... Λεία Χατζοπούλου-Kαραβία
Cyrille Druart |
Ρώτησα αν μου επιτρέπει
να τον επισκεφτώ με τα μάτια
μονάχα
ή αποκλειστικά με την αφή, τυφλά.
Αν θα του ήμουν ευπρόσδεκτη δίχως
μνήμη
δίχως λέξεις ή με λέξεις μονάχα
ενδεδυμένη με δώδεκα πέπλους
με μάσκα ή δίχως πρόσωπο
μόνο με τη γυμνή μου κοιλιά.
«Φτάνει ν’ αντέξεις» είπε.
«Φτάνει μη σε
τρομάξω
καθώς εγώ σε περιμένω
αδιαμέλιστος».
Λεία Χατζοπούλου-Kαραβία, 30 ποιήματα ζωής και θανάτου, Αθήνα 1981
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)