Να αλλάξουμε στόμα... Γ. Ποταμίτης

 5ο βιβλίο της Ιστορίας του Πελοποννησιακού πολέμου. Διάλογος Μηλίων-Αθηναίων και ο Θουκυδίδης περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο, οι ουδέτεροι, Μήλιοι, προσέγγιζαν τους άτεγκτους Αθηναίους ιμπεριαλιστές (τους «θεσμούς» της εποχής), λίγο προτού οι τελευταίοι τους καταστρέψουν. (Ιστορίαι Ε')

«… Να σας εξηγήσωμεν ποίον είναι το ιδικόν μας συμφέρον και  να προσπαθήσωμεν να σας πείσωμεν να το αποδεχθήτε, εάν τούτο συμπίπτη να είναι συγχρόνως και ιδικόν σας»,  εκλιπαρούσαν(Ε', 98).

Έκπληκτοι, οι πολιτικά  «ψημένοι» Αθηναίοι, αντέτειναν: «Εάν μακαρίζωμεν την απλότητά σας, δεν ζηλεύομεν όμως την ανοησίαν σας» (Ε', 105).

Ωραία…

Γκολ αυτοί…, σέντρα εμείς…

Αφού τους απειλήσαμε πως… θα μας παρακαλάνε για να μας δανείσουν…

… υπογράψαμε μνημονιάρα και εκλιπαρούμε για έντιμο συμβιβασμό… και «αμοιβαία επωφελείς λύσεις»

Αφού τους απειλήσαμε πως θα τους γεμίσουμε τζιχάντ…

… τώρα ετοιμάζονται να μας κλείσουν τα σύνορα…

Οι βαρδαλαμπούμπες της εξουσίας και κάτοχοι του ηθικού πλεονεκτήματος…

… ως άλλοι Τσέδες και Άρηδες… φαντασιωνόντουσαν… τριτοκοσμικούς παραδείσους αλλά Φιντέλ…

… που επιθυμούσαν κι αυτοί, το «καλό» των ανθρώπων…

Τώρα δέσμιοι ενός πλέγματος κατωτερότητας και μιας νανοφυούς σκέψης…

… τραυλίζουν και παραπατούν… 

Ακούγονται σαν ψίθυροι οι κραυγές μας

ή κάτι έχουν πάθει τ’ αυτιά μας

ή πρέπει να αλλάξουμε στόμα.

Γιώργος Ποταμίτης