Σαν παλιές φιλενάδες... Γιάννης Ρίτσος

Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, 1931

 Κάτι έλεγαν η μέρα κ’ η λάμπα

[—αναμμένη ακόμα να <την υποδεχτή,>—]

σαν παλιές φιλενάδες,[]

μ’ ένα διφορούμενο χαμόγελο

Γιάννης Ρίτσος, Ποιήματα 1930-60

Ανθ. Η.&Ρ. Αποστολίδη

----------

Ω, να γινόταν να σταθή σαν απαρέμφατο η στιγμή!..

Νίκος Σπάνιας, Ποιήματα της τρίτης λεωφόρου

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024

Περιγελάμε... Γιώργος Σεφέρης

Ηλίας Κοσίντας, Άνδρος

 

Δεν ξέρουμε την πίκρα του λιμανιού

σαν ταξιδεύουν όλα τα καράβια

περιγελάμε εκείνους που τη νιώθουν.

Γιώργος Σεφέρης, Ποιήματα

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024

--------------

Κι όταν σκοτείνιασε, ούτ’ ένα πυροφάνι

στη άκρη του ορίζοντα.

Μαίρη Γυφτάκη, Ήλιοι νυχτερινοί.

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ τχ 45, Σεπτέμβριος 2019 https://diorthoseis.eu/

Κάθε πρωί... Γιάννης Πατίλης

Oamul (Lu Mao)

 

Κάθε πρωί η χώρα ξυπνάει στην ομίχλη

ξυπνάνε οι σκαφτιάδες, οι εργατικοί,

οι εργολάβοι, οι νέοι επιστήμονες, οι βιαστικοί,

οι φοιτητές, οι έμποροι, οι δικηγόροι…-

και ό,τι άλλο ξυπνάει  μ ό ν ο  τ ο  π ρ ω ί…

Γιάννης Πατίλης, Το σπασμένο είναι πιο ανθεκτικό εκδ. ύψιλον 2023

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024

-------------

Νους έστιν ο διακοσμών τε και πάντων αίτιος.

Αναξαγόρας [Πλάτων] 

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024

Στο γλυκό φως... Τάκης Παυλοστάθης

Painting with AI by Juan Perdón (S. Dali)

 

Στο γλυκό φως του Σεπτεμβρίου

(που με μέτρο πάντοτε λεπτολογεί)

τη θάλασσα κοιτώ.

Τάκης Παυλοστάθης, Ποιήματα και Πέζα, εκδ. Νεφέλη.

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024

------------

Αχ θάλασσα κάθε που ξυπνάς

πώς ξανακαινουργιώνονται όλα.

Οδυσσέας Ελύτης, Δυτικά της λύπης: Ενδυμίων

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ τχ 32, https://diorthoseis.eu/

Ν’ αγαπάς... Τάκης Σινόπουλος

Daniil Kontorovich 

Ν’ αγαπάς εκείνο που σε περιέχει

[]ό,τι σε ποτίζει και σε ζεσταίνει.[]

Τάκης Σινόπουλος, Η γνωριμία με τον Μαξ

(Ανθ. Η.&Ρ. Αποστολίδη)

-----------

Ατέλειωτο κι ανάρχιστο

                                     το που το δένει αγάπη.

Απόστολος Μελαχρινός, Απολλώνιος 1938

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024

Νόνα... Τάσος Γαλάτης

Vincent van Gogh 

 

Αχ θε μου,

που δε σε είδα ποτέ μου,

στέναζε συχνά πυκνά η νόνα μου η Κανέλλα

πότε στον αργαλειό ισιάζοντας το υφάδι

πότε στο λόγγο ζαλωμένη πουρναριές

στ’ αμπέλι, στο περβόλι, στις ελιές και στη νεροτριβή·

κι όταν κατάκοπη τα βράδια

συδαύλιζε τα κούτσουρα στο τζάκι.

Μα εγώ που ολιγόπιστος

σ’ έψαχνα μάταια στον ουρανό,

σε είδα και σε άγγιξα ακέριο θε μου

στον άγιο μόχθο της·

πώς ευωδιάζει σαν εκκλησιά το σπίτι

όταν η μάνα μου απλώνει τα κιλίμια της.

Τάσος Γαλάτης, Τα χαράγματα, εκδ. Πλέθρον

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ τχ. 17, Νοε. 2012, https://diorthoseis.eu/

------------

Στο Μεσαίωνα, τ’ αργαστήρια μες στο σπίτι

-τα χειροποίητα πράμματα, τ’ ανθρώπινα!

Ρένος Αποστολίδης, Πυραμίδα ’67, 1950

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024

Όσο και να βαδίσω... Βύρων Λεοντάρης

Paolo Monti, Venezia

 

Όσο και να βαδίσω, δε σε συναντώ!

Ό,τι κι αν κάνω, δε σε ξαναβρίσκω!

Ξενιτειά ο κόσμος τώρα!..

Βύρων Λεοντάρης, Ανασύνδεση

(Ανθολογία Η.&Ρ. Αποστολίδη)

------------

Πώς άδειασε εκεί που έφυγες!

Μιχάλης Πασιαρδής, Ο δρόμος της ποίησης: ποιήματα 1959-1969 

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθ. 2024