Τέλος Αυγούστου... Ευσταθία Δήμου

Γρηγόρης Σεμιτέκολο

 

Τέλος Αυγούστου

την ανηφόρα παίρνω

του Φθινοπώρου.

Ευσταθία Δήμου, Στη σπορά των αστεριών, εκδ. Νέος Αστρολάβος/Ευθύνη.

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ, τχ.32 

https://diorthoseis.eu/

Νίκη Σαμοθράκης... Μαρία Πυρουνάκη-Λιωνή

Anne Aurore, Louvre

Δώσε μου το φτερούγισμα.

Χάρισμά σου η νίκη.

Μαρία Πυρουνάκη-Λιωνή, Καλοκαίρι στις ρίζες, Αθ. 2012

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ τχ. 42, Ιανουάριος 2017

https://diorthoseis.eu/

 

Τ' άχρηστο κλαδί... Κώστας Μόντης

Skyler Ewing

 

Μην κόψετε εκείνο τ᾽ άχρηστο

αψηλὸ κλαδὶ της πορτοκαλιάς

μην έρθη αύριο και δεν το βρη

το μικρὸ σπουργιτάκι

που κάθεται απάνω του κάθε απόγευμα,

που λικνίζεται απάνω του κάθε απόγευμα.

Κώστας Μόντης, Άπαντα. Συμπλήρωμα Ε’, Λευκωσία 1999

Πίκρα γλυκύτατη... Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας

Elliott Erwitt, Μύκονος 1976

Έτσ’ είν’ εδώ: σα σε χωριό.

Και κάτι παραπάνω:

για δυό-τρεις μήνες, κατασκήνωση,

το Καλοκαίρι!

Άνθρωποι άγνωστοι,

δηλαδή καινούριοι,

ή και γνωστοί,

του περσυνού καλοκαιριού, ή του προπέρσυνου.

Εύκολη η γνωριμία,

μια καλημέρα απλή

κι ατίμητη!

Ούτε που προλαβαίνουν

να γίνουν καταλυτικές οι σχέσεις.

Φτάνει ο Σεπτέμβρης.

Κάποιος φεύγει.

Κάνει την αρχή.

Μαραζώνουμε.

Πιάνει να ψιλοβρέχει.

Κ’ είναι κάποιες μέρες αλκυονίδες μετά,

γεμάτες πίκρα γλυκύτατη-

πάει το καλοκαίρι…

Φεύγουμε κ’ οι τελευταίοι.

Σφίγγουμε τα δόντια

μαζι με τα χέρια του αποχωρισμού.

Κρύβουμ’ ένα δάκρυ

κι αφήνουμε την υπόσχεσή μας στα βράχια…

Όλο το χειμώνα οι φλόγες του καλοκαιριού καίνε,

μας ζεσταίνουν και μας φωτίζουν.

Κάποτε περνάνε τα χρόνια.

Οι φλόγες μας ζεσταίνουν και μας φωτίζουν.

Μέχρι να ξανάρθει η Άνοιξη-

δε μπορεί θα ξανάρθει-

όπου ο ουρανός ξαστερώνει κ’ αιθριάζει,

κ’ η ζωή ξαναρχίζει…

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Ζώνη Ασφαλείας, εκδ. Andy’s, 2004

 

Επιστροφὴ απ᾿ το φαρμακείο... Τάσος Λειβαδίτης

Ferdinando Scianna

 

Συνέβη χωρὶς ποτὲ να καταλάβω πώς

-η μητέρα είχε πονοκέφαλο,

…θυμάμαι, και μ᾿ έστειλαν στο φαρμακείο,

στο γυρισμό, είναι η αλήθεια, χάζεψα λίγο,

κορόιδεψα έναν γέρο,

…τρόμαξα με μια πέτρα δύο πουλιὰ

κι ώσπου να στρίψω πάλι τὸ δρόμο

ούτε σπίτι, ούτε νεότητα πια.

Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση, εκδ. Kέδρος 

Ο πατέρας... Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου

David Plowden

Ο πατέρας μου ήταν μηχανοδηγός.

Κάρβουνο μύριζαν τα πέτσινα ρούχα του.

Κάτω απ' τη μαύρη του τραγιάσκα

άρχιζαν τα καπνισμένα μάτια του.

Ο πατέρας μου δε μιλούσε πολύ,

μόνο χαμογελούσε κάπου-κάπου

με τα [] χείλια του,

προπάντων όταν έπινε τσίπουρο

κάτω απ' την κληματαριά της αυλής.

Αψηλός και δυνατός ήταν

κι όταν με σήκωνε []

με τ' ατσαλένια μπράτσα του

δε φοβόμουν καθόλου,

όπως κ’ εκείνος δε φοβόταν

ούτε τη ζωή του

ούτε το θάνατό του:

Περνούσε με το τρένο του

σφυρίζοντας

μες απ' τις σκοτεινές,

τις στοιχειωμένες σήραγγες

και τις νικούσε...

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Επιλογές και σύνολα, εκδ. Νησίδες

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ τχ. 17, Νοέμβριος 2012

https://diorthoseis.eu/

 

Ονειρικά... Κική Δημουλά

 

Πλάτωνας Ριβέλλης

Η μέρα ξύπνησε.

Ανασηκώθηκε στις μύτες των ποδιών της

και είδε τον κόσμο

ακόμη πλαγιασμένο με όνειρα

και μαγγανείες της νύχτας.

Ανέβηκε τα βουνά,

στους λόφους γλίστρησε,

και χύθηκε στην πολιτεία

βιαστική.

Των δρόμων τα φανάρια έσβησε,

σκιές κρυμμένες στις αυλές και στις γωνίες

έπνιξε,

κι αφού μοίρασε στους ανθρώπους

αγωνίες και προβλήματα

εις πέρας να τη φέρουν τους ανέθεσε.

Ύστερα την απουσία μου αντιλήφθηκε

(μιαν ευτυχία διαπραγματευόμουν

ακόμα, μέσα στ’ όνειρο),

το κλειστό μου άνοιξε παράθυρο

και μ’ όλο της το βάρος πάνω μου έπεσε

τη διαπραγμάτευση έτσι διακόπτοντας.

Κική Δημουλά, Ποιήματα, εκδ. Ίκαρος

Ο αγωνιστής... Μαρία Μαρκαντωνάτου

Claudine Watanabe

 

Σαν φύλλο λεύκας,

τεράστιο για το σώμα του,

φτερό εντόμου

κουβαλάει το μυρμήγκι,

λάφυρο αναπάντεχο.

Άνεμος παρεμποδίζει ενάντιος

κι όλο του πέφτει και το ξαναρπάζει,

σαν αθλητής την ιστιοσανίδα του,

σαν τη σχεδία του ναυαγός

σ’ άγριο κύμα.

Απ΄ όλα του καλοκαιριού

-υγρή, ουράνια και γήινη δόξα-

η εικόνα

μονοπωλεί την έγνοια μου:

Δίχως σημαίες και συνθήματα,

δίχως ματάλλια,

με μόνη πίστη στο έργο

αγωνιστή μου ακαταπόνητε,

άραγε θα τα καταφέρης;

Μαρία Μαρκαντωνάτου

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ τχ.16, Οκτώβριος 2012

https://diorthoseis.eu/

Πυγμαλίων... Σπύρος Τζουβέλης

 

Gérard Duchêne, Chevrolet Bel Air, 1957

Πρωί πρωί το πότισα μπενζίνα,

το τάισα με γράσσο και στοργή,

τις τέσσερίς του φούσκωσα πατούσες,

χάιδεψα την κεραία του

τους φανούς των ματιών του,

καθάρισα το διάφανό του μέτωπο.

Εκείνο μου αποκρίθηκε,

ανάσανε ζωή,

τη θέλησή μου δέχτηκε.

Κ’ έγω το πήρα

απ’ τ’ ολοστρόγγυλό του χέρι.

Σπύρος Τζουβέλης, Κύκλοι και ημικύκλια, Αθ. 1982

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Μάρτιος. 2014, τχ. 30

https://diorthoseis.eu/

Δημώδες... Κώστας Σοφιανός

Joan Miro, The Red Sun 1948

 

Εκζεματώδης ουρανός,

κοκκινοφλογισμένος,

είναι στον ήλιο αλλεργικός

και πάσχει ο καημένος!

Αχ, φέρτε του ένα σύννεφο

και δυο καντάρια χιόνι

να ρίξη στο κορμάκι του

να του διαβούν οι πόνοι!

Μ’ αν απεργούνε τα βουνά

τα χιονοφαντασμένα,

κ’ είναι τα σύννεφα άφτιαχτα

μες στα νερά κλεισμένα,

και λένε όχι οι ποταμοί

-δεν τον γιατρολογούμε,

κ’ οι λίμνες και οι θάλασσες

αδιάφορες σταθούνε,

κι αν βρεις τις στέρνες αδειανές

και αδειανοί τσοι κάδοι,

και κινδυνεύει ο ουρανός

να κατεβή στον Αδη,

τρέξε καβάλα ένα λαγό

και δίχως άλλο λόγο

φέρε ως το κρεβάτι του

έναν ουρανολόγο!

Κώστας Σοφιανός 

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ τχ. 22, Απρίλιος 2013,

https://diorthoseis.eu/

Ο ήλιος καρδιοκαίγεται… Πάνος Τσίνας

Hadi Malijani

 

Ο ήλιος καρδιοκαίγεται, τα αστέρια σιγοτρέμουν,

και το φεγγάρι το άγουρο απ’ τον πολύ καημό του

αργάει να βγη το απόβραδο για να νυχτοφωτίση·

κι όσοι για αγάπες περπατούν

                         κι όσοι για αγάπες τρέχουν

μου το κακολογιάζουνε και μου το καταριόνται…

Πάνος Τσίνας, Ο κόσμος της πατρίδας μου, 1967 

(Ανθ. Η.&Ρ. Αποστολίδη)

Ευτυχώς!.. Χρίστος Λάσκαρης

Antonio E. Ojeda, San Blas, Panama

 

Υπήρξα,

αλλά στο «λίγο».

Ευτυχώς!

Μες στο «πολύ»

θα χανόμουνα.

Χρίστος Λάσκαρης, Ποιήματα, εκδ. Τύρφη

Το καλοκαίρι... Δημήτρης Γαλάνης

Lars Gustafsson, Δονούσα

 

Το καλοκαίρι διάχυτο στο νησί.

Το καλοκαίρι στις πλατείες και στις αυλόθυρες,

στα χρώματα του δειλινού,

στον ψίθυρο του φλοίσβου,

στη γεύση και το άρωμα των φρούτων!

Λάβετε, φάγετε, ποιητές!

Κηρήθρα είναι απόψε το φεγγάρι.

Ένα κλωνάρι ανθισμένος ουρανός

είναι η θάλασσα.

Όπου κι αν παίξη το δελφίνι,

όπου κι αν καμακέψη ο ψαράς,

θα σπαρταρίση κ' ένα αστέρι!..

Δημήτρης Γαλάνης, Κλειστός κήπος 

Απολογισμός... Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ

Αμαρυλλίδα Κολυδά (AmarsGallery), Χώρα Άνδρου

Λίγα ονόματα κρατώ στον τελικό απολογισμό:

ενός σκύλου πιστού, ενός γατιού και λιγοστών ανθρώπων.

Δέος κρατώ για την αιώνια ωραιότητα των τόπων

και για το σκίρτημα εμπρός στον πρώτο θαυμασμό.

Από τα πράγματα κρατώ ένα σπετσιώτικο υφαντό,

λίγο ψωμί, ζεστό ακόμη από καρβέλι ζυμωτό,

μια φυσαρμόνικα παλιά και τη λατέρνα

που έπεζε Τσιτσάνη στις γειτονιάς μου την ταβέρνα.

Ένα καλάθι με σταφύλια, ροδάκινα και σύκα,

μια ρίζα δεντρολίβανο, μια γλάστρα για βασιλικό,

τη βάρκα που αρμένιζε κάποτε στον Σαρωνικό

τ’ αφήνω στο παιδί για θύμηση και προίκα.

Μη με ρωτάτε πόσο κοστίζουν όλα αυτά.

Ρωτήστε αυτούς που ξέρουν πόσο κοστίζουν τα λεφτά.

Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, Από μένα αυτά… εκδ. Πατάκη