Σπορά στο χάος... Νίκος Σιδέρης

Lola le lan, στην ταινία Un moment d'égarement 

Σπορά στο χάος

Ένα χαμόγελό σου

Σβήνει κι ανάβει.

Νίκος Σιδέρης, Η Τέχνη του Κόκκου, Μεταίχμιο, 2011

Watching her... Lord George Gordon Byron

Paula Templado Ruiz by Jean Ambrojo

watching her 

strutting her stuff 

no filters

no edits 

it's a bit naughty

(maybe a lot) 

and quite wonderful 

Lord George Gordon Byron, Don Juan

Οι λέξεις φταίνε... Κική Δημουλά

Sophia Loren and Marcelo Mastrogiani

Οι λέξεις φταίνε. Αυτές

ενθάρρυναν τα πράγματα σιγά

σιγά ν’ αρχίσουν να συμβαίνουν.

Κική Δημουλά

Μη σηκωθείς... Γιώργος Δομιανός

Ιουλία, Κύθνος 2017

Μη σηκωθείς

τα πρωινά

με κάθε σου

τέντωμα

σταματά

η περιστροφή

της γης

και εγώ

δίπλα σου

με κομμένη

την ανάσα

παρακαλώ

να

μην ξαναρχίσει

ποτέ.

Γιώργος Δομιανός

Όχι τους καθρέφτες... Κώστας Μόντης

Will Davidson

Όχι τους καθρέφτες,

τις φωτογραφίες να κοιτάζετε

που δεν εξελίσσονται,

που δεν ενδιαφέρονται τι θα επακολουθήσει.

Κώστας Μόντης, Στιγμές

Ερωτήσεις που θα απαντήσεις αυτό το καλοκαίρι... Φώτης Γεωργελές,

Cindy Press

- Μάζεψες τα πράγματά σου; Έκλεισες τους διακόπτες;

- Μπορείς να φύγεις; Έχεις μάθει να φεύγεις;

- Υπάρχει κάποιος που δεν μπορείς να αφήσεις;

- Δάκρυα είναι αυτά στα μάτια σου;

- Είναι απ' το αλάτι της θάλασσας;

- Θα μου πεις τι σ' αρέσει;

- Σύμφωνοι, στο αυτί, ψιθυριστά. Δε θα το πω.

- Είπες σε κάποια, έλα να με βρεις;

- Ξέρεις ότι αυτό που κυνηγάς μπορεί να σε πιάσει;                                                       Μήπως αυτό περιμένεις;

- Ξυπνάς ιδρωμένος τη νύχτα;

- Αναρωτιέσαι αν αυτό ήταν εφιάλτης;

- Μήπως ήταν η ζωή σου;

- Την ώρα που τελειώνεις, φωνάζεις μέσα σου σιωπηλά                                                       το όνομα ενός άλλου;

- Στις διακοπές μήπως δεν ξέρεις τι να διακόψεις;

- Πότε ήταν η τελευταία φορά που συμμετείχες                                           ολόψυχα σε κάτι που ήσουν παρών;

- Σ' αρέσει να κοιτάζεις;

- Θέλεις να δεις περισσότερα;

- Υπάρχει εισιτήριο για εκεί που θέλεις να φτάσεις;

- Σε προειδοποίησε να μην την ερωτευτείς; Την                                                                                       άκουσες;

- Το ξέρεις ότι σε κοιτάει;

- Θες να ξέρεις τι θα γίνει μετά;

- Ποιος είναι ο σκηνοθέτης σ' αυτό το έργο;

- Θες να είσαι εσύ;

Φώτης Γεωργελές, Νυκτερινές Πτήσεις, εκδόσεις Κέδρος

Θέλω να σε δω!... Μαρία Στρίγκου

ph. Laura Tiliman

Κάποια ρήματα 

Κρασί,

στάλα ρουμπίνι,

κόκκινο στα χείλια σου,

κρεμιέται,

ξεμυαλίζει.

Σε φαντάζομαι!

——

(να λες σ’ ένα κοχύλι πόσο μ’ αγαπάς)

——

Μεθώ

στην σκοτεινή

του πάθους αντανάκλαση

Σε όλα σου τα «άλφα»

Ζώνη πυρός

το στόμα σου,

εξαίσια η φωνή σου

Σε ακούω!

——

(κι αν γίνω δρόμος Εσύ θα γίνεις Μοίρα)

——

Τόσο…όσο

Ένα φιλί

μοναχικό,

άκυρο μοιάζει

Αγριεύει ωστόσο

το μικρό

ανυπότακτο θηρίο

εντός μου.

Πεινώ!

Σε επιθυμώ!

(θα μ’ αγαπάς για να μπορώ ν’ ανήκω;)

Τα βράδια κυρίως,

τότε είναι που ο πόθος

με γερές δαγκωνιές

μου φωνάζει τ’ όνομά σου!

Δεν αντέχω!

(δεν μου αρκεί πια να σε φαντάζομαι)

Πεινώ και διψώ για Σένα,

λίπασμα γερό η φαντασία

στην ανάγκη του πραγματικού.

Περπάτησα στη βροχή

χτες βράδυ

ζωοδότρες μυρωδιές

με καθήλωσαν.

Χώμα υγρό που ανάσαινε κοφτά

αχνίζοντας και βογγώντας

το Ιερό Νερό έπινε λαίμαργα.

Ανάγκη και λαγνεία

Μαζί

Πώς αλλιώς θα καρπίσει ο νους;

(θέλω να σε δω!

να σε σκέφτομαι δε φτάνει)

Μαρία Στρίγκου

Θερινές νύχτες... Φαίδρος Μπαρλάς

Σπύρος Βασιλείου, 1963

Φαίδρος Μπαρλάς, Ανθ. Νεοελληνικής Ποίησης Η.Ρ.Η.Σ. Αποστολίδη 

Και οι Άγιοι βγήκανε... Οδυσσέας Ελύτης

Έλλη Λαμπέτη και Van Heflin στην ταινία The Wastrel

Εχθές έχωσα κάτω απ' την άμμο το χέρι μου κι έπιασα το δικό της.

                                          

Όλο το απόγεμα ύστερα τα γεράνια με κοίταζαν απ' τις αυλές με νόημα.

Οι βάρκες, οι τραβηγμένες έξω στη στεριά, πήρανε κάτι γνώριμο, οικείο.

Και το βράδυ, αργά, την ώρα που της έβγαλα τα σκουλαρίκια να τη φιλήσω

έτσι όπως θέλω εγώ,

με τη ράχη ακουμπισμένη στον μαντρότοιχο της εκκλησιάς,

μπουμπούνισε το πέλαγος

και οι Άγιοι βγήκανε κρατώντας κεριά να μου φωτίσουνε.»

Χωρίς αμφιβολία υπάρχει για τον καθέναν από μας κι από μια ξεχωριστή, αναντικατάστατη αίσθηση

που αν δεν τη βρει να την απομονώσει εγκαίρως και να συζήσει αργότερα μαζί της,

έτσι που ναν τη γεμίσει πράξεις ορατές, πάει χαμένος.

Οδυσσέας. Ελύτης, O μικρός ναυτίλος, Ίκαρος 1985 (Από την ενότητα: ΜΥΡΙΣΑΙ ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΝ ΙΧ)

Η θάλασσα των ματιών σου... Ντ Χριστιανόπουλος

David Benoliel

Θέλω να πέσω στη θάλασσα των ματιών σου

μα δεν ξέρω κολύμπι

τάχα θα τρέξεις να με σώσεις

ή θα μ' αφήσεις να πνιγώ;

Ντίνος Χριστιανόπουλος, Το κορμί και το σαράκι

Ήλιος ο φωτογράφος... Κωνσταντίνος Ιωαννίδης

Edwin Bower Hesser, 1920s 

Ο ήλιος με μια πολαρόιντ

φωτογραφίζει μια γυναίκα με μπικίνι.

Και λίγο λίγο το κορμί της εμφανίζεται

με χρώματα επάνω στο χαρτί.

Κι αυτό είναι κάτι που πολύ του αρέσει.

Φωτογράφος μανιακός, συνεχώς αλλάζει φιλμ.

Του αρέσουν του κορμιού της οι καμπύλες.

Ήλιος ο φωτογράφος.

Ο γεωγράφος.

Ο γεωμέτρης.

Κωνσταντίνος Ιωαννίδης

http://www.thraca.gr

Φρούτα... Φαίδων Πατρικαλάκις

David Dubnitskiy

Για ν' απολαύσουμε τις ευγενικές γεύσεις των φρούτων,

πρέπει πρώτα να τους φερθούμε βάναυσα

δαγκώνοντάς τα ...

Φαίδων Πατρικαλάκις

Οι μέρες... Αθανασία Καραγιάννη

Αλ. Βουγιουκλάκη και Δημ Παπαμηχαήλ στα γυρίσματα της Μανταλένας, 1960

Τί ὄμορφες ποὺ ἦταν οἱ μέρες

ποὺ ξημέρωναν στὰ χέρια μας!..

Τὶς ἀκουμπούσαμε δίπλα μας

καὶ μᾶς συντρόφευαν

-σὰν κατοικίδια!

Τί περίεργες ποὺ εἶναι οἱ μέρες

ποὺ φεύγουν πρὶν ξημερώσουν…

Δὲν προλαβαίνεις νὰ τὶς κοιτάξῃς

καὶ σὲ τυφλώνει

-τὸ σκοτάδι τους.

Ἄλλαξαν πολὺ

οἱ μέρες

στὶς μέρες μας!..

Ξέχασαν πὼς κάποτε

ζήσαμε μαζί.

Ἀθανασία Καραγιάννη: Ἡ ἐκδίκηση τῶν λέξεων

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ, τχ. 31

 https://diorthoseis.eu/

Στης εκκλησιάς τα σκαλοπάτια... Γεώργιος Αθάνας

Charles Blackman, 1961

Στης εκκλησιάς τα σκαλοπάτια

θέλω ένα όρθρο να σε ιδώ,

να σε κοιτάξω μες στα μάτια,

και τίποτα να μη σου πω!

Θέλω ένα λαύρο μεσημέρι

βαθιά στο δάσος να σε βρω,

να σου χαϊδέψω αβρά το χέρι

και τίποτα να μη σου πω!

θέλω κι' ένα βραδάκι ακόμα

κρυφά στον κήπο σου να μπω,

να σου φιλήσω αγνά το στόμα,

και τίποτα να μη σου πω!

Γεώργιος  Αθάνας