Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

Χρέος... Νατάσσα Θεοδωρακοπούλου

Christian Coighy

Να τα βάλουμε κάτω λες
Να ξεκαθαρίσουμε
Τόσα σου χρωστάω
Τόσα μου χρωστάς
Και κάτι δάκρυα που άφησα στο μαξιλάρι σου
Αστα κάτω μάγκα μου
Αυτά κι αν μου ανήκουν
Νατάσσα Θεοδωρακοπούλου

http://pause-it-now.blogspot.gr


Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Έλα να πάμε απ' το κακό στο χειρότερο... Τάκης Παυλοστάθης

Frederic Leighton, Ο ψαράς και η σειρήνα.


λα ν πμε
π’ τ κακ στ χειρότερο·
τώρα τ τελευταο φεγγάρι χει σβηστ,
εμαστε σ τονελ ξημέρωτο,
σ σκάλα κατεβαίνουμε
κ’ νύχτα κουπαστή·
λα λοιπν ν πμε στ χειρότερο,
φήνοντας πίσω τ μέτριο κακ
μπορε ν πιάσουμε τ ραιότερο
μ τ χειρότερο·
μ τ χειρότερο ν βυθιστομε πόψε·
ν πιάσουμε πάτο σ κ’ γ
στν πι κίνητο μαρο
μενεξεδένιο βυθό,
κι σ’ τους πάνω ν φωνάζουνε
γι τ περισσότερο κα τ καλύτερο·
μπορε κα τ χειρότερο
νάναι τ ραιότερο

Τάκης Παυλοστάθης: [Ποιήματα & πεζ 1964-1999, θ. 2006.]
http://www.diorthoseis.eu



Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016

Χαμένα χρόνια... Ιωάννης Πολέμης

Χρήστος Μποκόρος, Το υπνοδωμάτιο στην οδό Καλλιδρομίου

χ, κα ν γύριζαν, νά᾿ ρχονταν πίσω
τ χρόνια πο ζησα πρν σ᾿ γαπήσω!
Χρόνια μνημόνευτα σ νά ταν ξένα
τ χρόνια πο ζησα χωρς σένα.

Ποτάμι πο τρεξε μς σ λιθάρια
κα δν πότισε μηδ χορτάρια,
κι᾿ γ τ ρούφηξε στ᾿ φωτα βάθη
κι᾿ ς κα τ᾿ χνάρι του γι πάντα χάθη.

χ, κα ν γύριζαν ν διπλοζήσω,
γάπη διάκοπη ν σο χαρίσω,
κα νά σαι πρώτη μου, σ στερνή μου,
π τ γέννα μου κι᾿ ς τ θανή μου.

Μισ σο χάρισα ζω μονάχα.
Ζως μέτρητες θελα νά χα,
τσι πως πρέπει σου ν σ᾿ γαπήσω.
χ, κα ν γύριζαν τ χρόνια πίσω!

Ιωάννης Πολέμης (1862 - 28 Μαΐου 1924)


Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

Ωραίες γαζέλες... Γιάννης Βαρβέρης



Συμβιβάστηκε με την πικρία ο κόσμος
Διάττοντα ψεύδη αφήσανε τα χείλια…
Οδυσσέας Ελύτης, Προσανατολισμοί

Κατατέθηκε, λέει, το πολυνομοσχέδιο, με μέρος των προαπαιτούμενων μέτρων, για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης και την εκταμίευση των 2,8 δισ.€…
Ε ρε τι θα γίνει οσονούπω…
Θα βγουν τώρα από τις σπηλιές τους όλα τα σκουλήκια…,
… οι γερμανοτσολιάδες, τα πουτανάκια των δανειστών, οι εις τα τέσσερα απολαμβάνοντες…,
… οι συνεργάτες των Ναζί και των χουντικών… 
… και όλα τα αποβράσματα…
… και θα βάλλουν κατά της εθνικοϋπερήφανης και ηθικοπλεονεκτούσας κυβέρνησης…
Ρε αλήτες…
… κανείς από εσάς δεν άκουσε…
… τον Νίκο Ξυδάκη, Αναπλ. Υπ. Εξωτερικών (sic), να λέει ότι… «συμπονώ και υποφέρω μαζί με τους πολίτες…»;…
… τον, ταξικό αποστάτη, Γιώργο Κατρούγκαλο, Υπ. Εργασίας (sic), να μας βεβαιώνει ότι… «κανένας Έλληνας δεν θα είναι φτωχός με 384€ το μήνα…»;…
… την Χαρά Καφαντάρη, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ (σημ: γεννηθείσα το 1958 και συνταξιούχο της Εθνικής Τράπεζας!…), να μας ανακοινώνει ότι… «η εποχή που ήμασταν αφεντικά του εαυτού μας τελείωσε…»;…
… την Θεανώ Φωτίου, αναπλ. υπουργό Εργασίας(sic), να τονίζει ότι, όσο κι αν ψάχνει, δεν βρίσκει συνταξιούχο που να του έχει κοπεί η σύνταξη;…
Τι είναι όλοι αυτοί ρε δοσίλογοι;…
Απατεώνες είναι;… Ψεύτες σaν κι εσάς;…
Και νομίζετε ότι το popolo είναι ηλίθιο και θα τσιμπήσει σ’ αυτά που του λέτε;…
Και εντάξει, δε λέμε…
… στον αγώνα για μια περήφανη Ελλάδα θα υπάρξουν και ήττες…
Δεν ακούσατε τον Χαρ. Μπαλτά, υπουργό Πολιτισμού (sic), να ομολογεί, με σπαραγμό καρδιάς, για την πώληση του Ελληνικού ότι… «Αναγνωρίζουμε το γεγονός μιας ήττας. Κάνουμε τον συμβιβασμό που απαιτεί η ήττα και συνεχίζουμε τον αγώνα»;…
Τι άλλο να κάνει ο θίασος ρε νοσταλγοί του Τσολάκογλου;…
Κι αν ακόμα χρειαστεί… και με πόνο βαθύ πάρει κι άλλα μέτρα, βάλει κι άλλους φόρους, κόψει κι άλλο μισθούς και συντάξεις…,
… θα το κάνει με πόνο ψυχής, θα υποφέρει… ρεεεεεε!

------------      -----------      ------------

Τι ωραίες γαζέλες
που ήρθαν στο ποτάμι
μέσα στην άγρια ξηρασία

-Τι ωραίες γαζέλες
και να πεθαίνουνε
για μια σταλιά νερό
είπε ο κροκόδειλος
ορμώντας και δακρύζοντας
πραγματικά

Γιάννης Βαρβέρης, Ζώα στα σύννεφα

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016

Υπάρχει... Παύλος Κριναίος

Dariusz Klimczak 

Από το Σταλαγμ τς Κλεψύδρας  
πάρχει να οράνιο τόξο
μ’ φτ χρωματιστς σκαλωσις σ κάθε βροχή.
κόμα κα σ μιά στάλα νερό
κόμα κα στ βορκο το βάλτου… 
Παῦλος Κριναῖος: [Τὸ μανουάλι μὲ τὰ 63 κεριά, Ἀθ. 1974] 
http://www.diorthoseis.gr





Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016

Χωρίς θέλω... Ζέτα Κουντούρη

Monica Bellucci

Θέλω να μου μιλάς
με λόγια καθαρά και ολοστρόγγυλα,
χωρίς περιστροφές και άσσους υποσχέσεων
στο μανίκι.
Στο μπάνιο, στην κουζίνα, στους καθρέφτες μας,
κουβέντες με τελίτσες καρφωμένες:
«Θα σ’αγαπώ… και θα… και θα σε 
                                                                     [σκέφτωμαι…»
σε μια κολώνια εγκατάλειψης ριγμένες.
Κ’ εγώ γυμνή, ανάμεσα σε Παρατατικούς,
                       [δυνητικές εγκλήσεις και απλούς Μέλλοντες
στην αιχμηρότητα του τώρα να ματώνω
Ζέτα Κουντούρη, Χειρόγραφα, περιοδικό Διορθώσεις, τχ23



Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

Η Σιωπή του Φόβου... Χαριτίνη Βαζαίου

Junichi Hakoyama

Ακροβατώντας σιωπηρά στις ηχηρές παρενθέσεις της ζωής                                                                 μου παλεύω με τον Φόβο.
Τον Φόβο που αιχμαλώτισε, χειραγώγησε κι απαξίωσε τ'                                            όνειρο, την ψυχή, την καρδιά, το μυαλό.
Απαγόρευσε στις λέξεις να κυλήσουν απ' τα χείλη.
Κλείδωσε Αισθήματα και Βήματα στα Κουτάκια των Σκιών.
Σκότωσε τον Έρωτα κι εμπόδισε την ψυχή ν'        απελευθερωθεί απ' το Σώμα που παρέλυσε κι εκτέλεσε.
Ψυχρά! Αδυσώπητα!
Θα σε νικήσω!
Θα σου βγάλω την μάσκα!
Θα την συνθλίψω!
Είσαι ένας θρασύδειλος θόρυβος.
Δεν έχεις Φωνή!
Θ'ακούσεις λοιπόν την Κραυγή μου.
Ηχηρά, Επιβλητικά, Θεαματικά!
Θα τρομάξεις!
Και θα σε θάψω στο Χωράφι της Σκιάς που έσπειρες.

Χαριτίνη Βαζαίου 


Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016

Τα βήματα... Paul Valéry

Andrey Dubinin

Τα βήματά σου, τέκνα της σιωπής μου,
σαν από θεία χάρη, αργά βαλμένα,
προς το κρεβάτι της αγρύπνιας της δικής μου,
άφωνα προχωρούν και παγωμένα.

Πρόσωπο αγνό, ίσκιε θείε, τι θαυμαστά
τα βήματά σου τα συγκρατημένα!
Θεοί, όλα τα δώρα που μαντεύω, αυτά
τα γυμνά πόδια φέρνουνε σε μένα!

Αν, με τα χείλη σου που τα προτείνεις,
προετοιμάζεις για να γαληνέψεις
τον κάτοικο της ιδικής μου σκέψης
με την τροφήν ενός φιλιού που δίνεις,

μη βιάζεις το έργο αυτό το τρυφερό,
γλυκά του αν είσαι ή όχι εσύ κοντά μου,
γιατί έζησα για να σε καρτερώ
κι ήταν τα βήματά σου η καρδιά μου.
Paul Valéry, (1871–1945), Μετ: Μήτσος Παπανικολάου




Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

Φάρος... Μάτση Ανδρέου

Titus Kaphar

Τη νύχτα ένας φάρος μακρινός σάρωνε
και ξανασάρωνε το κρεβάτι μας
Από τότε ανοίγω την αγκαλιά μου
στο βλέμμα των φάρων

Μάτση Ανδρέου,  ΜΑΗΣ ΙΟΥΝΗΣ ΚΑΙ ΝΟΕΜΒΡΗΣ, εκδ. Ίκαρος