Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016
Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016
Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016
Έλα να πάμε απ' το κακό στο χειρότερο... Τάκης Παυλοστάθης
Frederic Leighton, Ο ψαράς και η σειρήνα. |
Ἔλα νὰ
πᾶμε
ἀπ’ τὸ
κακὸ στὸ
χειρότερο·
τώρα τὸ τελευταῖο
φεγγάρι ἔχει σβηστῆ,
εἴμαστε σὲ
τοῦνελ ἀξημέρωτο,
σὲ σκάλα κατεβαίνουμε
κ’ ἡ νύχτα κουπαστή·
ἔλα λοιπὸν
νὰ πᾶμε
στὸ χειρότερο,
ἀφήνοντας πίσω τὸ
μέτριο κακὸ
μπορεῖ νὰ
πιάσουμε τὸ ὡραιότερο
μὲ τὸ
χειρότερο·
μὲ τὸ
χειρότερο νὰ βυθιστοῦμε ἀπόψε·
νὰ πιάσουμε πάτο ἐσὺ κ’ ἐγὼ
στὸν πιὸ
ἀκίνητο μαῦρο
μενεξεδένιο βυθό,
κι ἄσ’ τους ἀπάνω
νὰ φωνάζουνε
γιὰ τὸ
περισσότερο καὶ τὸ καλύτερο·
μπορεῖ καὶ
τὸ χειρότερο
νάναι τὸ ὡραιότερο
Τάκης Παυλοστάθης: [Ποιήματα & πεζὰ 1964-1999, Ἀθ. 2006.]
http://www.diorthoseis.eu
Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016
Χαμένα χρόνια... Ιωάννης Πολέμης
Χρήστος Μποκόρος, Το υπνοδωμάτιο στην οδό Καλλιδρομίου |
Ἄχ, καὶ
νὰ γύριζαν, νά᾿
ρχονταν πίσω
τὰ χρόνια ποὺ
ἔζησα πρὶν
σ᾿ ἀγαπήσω!
Χρόνια ἀμνημόνευτα σὰ
νά ῾ταν ξένα
τὰ χρόνια ποὺ
ἔζησα χωρὶς
ἐσένα.
Ποτάμι ποὺ ἔτρεξε
μὲς σὲ
λιθάρια
καὶ δὲν
ἐπότισε μηδὲ
χορτάρια,
κι᾿ ἡ
γῆ τὸ
ρούφηξε στ᾿ ἄφωτα βάθη
κι᾿ ὡς
καὶ τ᾿
ἀχνάρι του γιὰ
πάντα ἐχάθη.
Ἄχ, καὶ
νὰ γύριζαν νὰ
διπλοζήσω,
ἀγάπη ἀδιάκοπη
νὰ σοῦ
χαρίσω,
καὶ νά ῾σαι
ἡ πρώτη μου, ἐσὺ ἡ
στερνή μου,
ἀπὸ
τὴ γέννα μου κι᾿
ὡς τὴ
θανή μου.
Μισὴ σοῦ
χάρισα ζωὴ μονάχα.
Ζωὲς ἀμέτρητες
ἤθελα νά ῾χα,
ἔτσι ὅπως
πρέπει σου νὰ σ᾿ ἀγαπήσω.
Ἄχ, καὶ
νὰ γύριζαν τὰ
χρόνια πίσω!
Ιωάννης Πολέμης (1862
- 28 Μαΐου 1924)
Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016
Ωραίες γαζέλες... Γιάννης Βαρβέρης
Συμβιβάστηκε με την πικρία ο κόσμος
Διάττοντα ψεύδη αφήσανε τα χείλια…
Οδυσσέας Ελύτης,
Προσανατολισμοί
Κατατέθηκε, λέει, το πολυνομοσχέδιο, με μέρος των προαπαιτούμενων μέτρων, για την ολοκλήρωση της πρώτης
αξιολόγησης και την εκταμίευση των 2,8 δισ.€…
Ε ρε τι θα γίνει οσονούπω…
Θα βγουν τώρα από τις σπηλιές τους όλα τα
σκουλήκια…,
… οι γερμανοτσολιάδες, τα πουτανάκια των
δανειστών, οι εις τα τέσσερα απολαμβάνοντες…,
… οι συνεργάτες των Ναζί και των χουντικών…
… και όλα τα αποβράσματα…
… και όλα τα αποβράσματα…
… και θα βάλλουν κατά της εθνικοϋπερήφανης
και ηθικοπλεονεκτούσας κυβέρνησης…
Ρε αλήτες…
… κανείς από εσάς δεν άκουσε…
… τον Νίκο
Ξυδάκη, Αναπλ. Υπ. Εξωτερικών (sic), να λέει ότι… «συμπονώ
και υποφέρω μαζί με τους πολίτες…»;…
… τον,
ταξικό αποστάτη, Γιώργο Κατρούγκαλο, Υπ. Εργασίας (sic), να μας βεβαιώνει ότι… «κανένας
Έλληνας δεν θα είναι φτωχός με 384€ το μήνα…»;…
… την Χαρά
Καφαντάρη, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ (σημ: γεννηθείσα το 1958 και συνταξιούχο της Εθνικής
Τράπεζας!…), να μας ανακοινώνει ότι… «η εποχή που ήμασταν
αφεντικά του εαυτού μας τελείωσε…»;…
… την Θεανώ Φωτίου, αναπλ. υπουργό Εργασίας(sic), να
τονίζει ότι, όσο κι αν ψάχνει, δεν βρίσκει συνταξιούχο που να του έχει κοπεί η
σύνταξη;…
Τι είναι όλοι αυτοί ρε δοσίλογοι;…
Απατεώνες είναι;… Ψεύτες σaν κι εσάς;…
Και νομίζετε ότι το popolo είναι
ηλίθιο και θα τσιμπήσει σ’ αυτά που του λέτε;…
Και εντάξει, δε λέμε…
… στον αγώνα για μια περήφανη Ελλάδα θα
υπάρξουν και ήττες…
Δεν ακούσατε τον Χαρ. Μπαλτά, υπουργό Πολιτισμού (sic), να ομολογεί, με σπαραγμό καρδιάς, για την πώληση του
Ελληνικού ότι… «Αναγνωρίζουμε το γεγονός μιας ήττας. Κάνουμε τον συμβιβασμό που απαιτεί η
ήττα και συνεχίζουμε τον αγώνα»;…
Τι άλλο να κάνει ο θίασος
ρε νοσταλγοί του Τσολάκογλου;…
Κι αν ακόμα χρειαστεί… και με πόνο βαθύ πάρει
κι άλλα μέτρα, βάλει κι άλλους φόρους, κόψει κι άλλο
μισθούς και συντάξεις…,
… θα το κάνει με πόνο ψυχής, θα υποφέρει…
ρεεεεεε!
------------
----------- ------------
Τι ωραίες γαζέλες
που ήρθαν στο ποτάμι
μέσα στην άγρια ξηρασία
-Τι ωραίες γαζέλες
και να πεθαίνουνε
για μια σταλιά νερό
είπε ο κροκόδειλος
ορμώντας και δακρύζοντας
πραγματικά
Γιάννης Βαρβέρης, Ζώα στα σύννεφα
Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016
Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016
Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016
Χωρίς θέλω... Ζέτα Κουντούρη
Monica Bellucci |
Θέλω
να μου μιλάς
με
λόγια καθαρά και ολοστρόγγυλα,
χωρίς
περιστροφές και άσσους υποσχέσεων
στο
μανίκι.
Στο
μπάνιο, στην κουζίνα, στους καθρέφτες μας,
κουβέντες
με τελίτσες καρφωμένες:
«Θα
σ’αγαπώ… και θα… και θα σε
[σκέφτωμαι…»
σε
μια κολώνια εγκατάλειψης ριγμένες.
Κ’
εγώ γυμνή, ανάμεσα σε Παρατατικούς,
[δυνητικές εγκλήσεις και απλούς Μέλλοντες
στην
αιχμηρότητα του τώρα να ματώνω
Ζέτα Κουντούρη, Χειρόγραφα, περιοδικό Διορθώσεις, τχ23
Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016
Η Σιωπή του Φόβου... Χαριτίνη Βαζαίου
Junichi Hakoyama |
Ακροβατώντας σιωπηρά στις ηχηρές
παρενθέσεις της ζωής μου παλεύω με τον Φόβο.
Τον Φόβο που αιχμαλώτισε, χειραγώγησε
κι απαξίωσε τ' όνειρο, την ψυχή, την καρδιά, το μυαλό.
Απαγόρευσε στις λέξεις να κυλήσουν απ'
τα χείλη.
Κλείδωσε Αισθήματα και Βήματα στα
Κουτάκια των Σκιών.
Σκότωσε τον Έρωτα κι εμπόδισε την ψυχή
ν' απελευθερωθεί απ' το Σώμα που παρέλυσε κι εκτέλεσε.
Ψυχρά! Αδυσώπητα!
Θα σε νικήσω!
Θα σου βγάλω την μάσκα!
Θα την συνθλίψω!
Είσαι ένας θρασύδειλος θόρυβος.
Δεν έχεις Φωνή!
Θ'ακούσεις λοιπόν την Κραυγή μου.
Ηχηρά, Επιβλητικά, Θεαματικά!
Θα τρομάξεις!
Και θα σε θάψω στο Χωράφι της Σκιάς
που έσπειρες.
Χαριτίνη Βαζαίου
Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016
Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016
Τα βήματα... Paul Valéry
Andrey Dubinin |
Τα βήματά σου, τέκνα της σιωπής μου,
σαν από θεία χάρη, αργά βαλμένα,
προς το κρεβάτι της αγρύπνιας της δικής μου,
άφωνα προχωρούν και παγωμένα.
Πρόσωπο αγνό, ίσκιε θείε, τι θαυμαστά
τα βήματά σου τα συγκρατημένα!
Θεοί, όλα τα δώρα που μαντεύω, αυτά
τα γυμνά πόδια φέρνουνε σε μένα!
Αν, με τα χείλη σου που τα προτείνεις,
προετοιμάζεις για να γαληνέψεις
τον κάτοικο της ιδικής μου σκέψης
με την τροφήν ενός φιλιού που δίνεις,
μη βιάζεις το έργο αυτό το τρυφερό,
γλυκά του αν είσαι ή όχι εσύ κοντά μου,
γιατί έζησα για να σε καρτερώ
κι ήταν τα βήματά σου η καρδιά μου.
Paul Valéry, (1871–1945), Μετ: Μήτσος Παπανικολάου
Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)