Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016
Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016
Τρίτη 28 Ιουνίου 2016
Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016
Κυριακή 26 Ιουνίου 2016
Σάββατο 25 Ιουνίου 2016
Στο άγνωστο... Γιάννης Ταμπακόπουλος
Έκτωρ |
Το δύσκολο σε μια διαφωνία δεν είναι να υπερασπισθεί
κανείς τη γνώμη του, αλλά να την ξέρει. Andre Maurois
Σε μεγάλη σύγχυση ο θίασος, το popolo… και οι γνωστοί κοντινοί του…, σε παραζάλη λέμε…
… to Brexit τους έχει προκαλέσει
εγκεφαλική δυσλειτουργία…
Τι κάνουμε τώρα; σκέφτονται (sic) οι χορευταράδες…
Να βγούμε να χορέψουμε; αναρωτιούνται…
Και γιατί δεν βγήκαν να χορέψουν στο Λονδίνο;
απορούν…
Θέλουν να πανηγυρίσουν και κωλύονται, κάτι
δεν τους ακούγεται καλά…
Μαθαίνουν… ότι υπέρ του Brexit ψήφισαν οι, «αχρείοι», εθνικιστές Βρετανοί και βγάζουν σπυριά…
Βλέπουν τον, «ελεεινό», Nigel Farage να
θριαμβολογεί και αρρωσταίνουν…
Ακούνε την, «φρικαλέα», Marine Le Pen υπέρ του ΟΧΙ και κλονίζονται…
Πληροφορούνται ότι οι αυθεντίες…, Γιάνννης
και Λαπαβίτσας, άλλοτε υποστηριχτές του Grexit, υποστηρίξαν το Bremain… και διασαλεύονται οι φρένες τους…
Διαβάζουν και ζουρλαίνονται…, ότι διάφοροι
περίεργοι guru ανά
τον κόσμο…, όπως ο Joseph Stiglitz, ο Paul Krugman, ο Paul Mason…, που πέρσι προέτρεπαν, το εδώ popolo… να στηρίξει Grexit…, τώρα κόπτονται υπέρ
του Bremain…, και μάλιστα, μετά το
δημοψήφισμα να δηλώνουν ότι… «η Βρετανία πρέπει να μείνει και να
επαναδιαπραγματευτεί»…
Και ο Νταουλιέρης… δε βοηθάει…,
… από τη μια λέει ότι το αποτέλεσμα ήταν ένα ΣΟΚ…
… κι από την άλλη, με στυλ θυμόσοφου Λεβέντη,
προβλέπει με ανατριχιαστική ακρίβεια… ότι το Brexit ή θα σώσει
την Ε.Ε. ή θα την αποτελειώσει…
Και με όλα αυτά, άντε τώρα τα μέλη του θιάσου
και τα παπαγαλάκια τους να βρουν τι θα λένε…, πια γνώμη θα ‘χουν… και κυρίως τι
πρόγραμμα θα ακολουθήσουν…, χορευτικό ή της τάβλας…
… … … … … …
… δεν έχουμε πολλά να
κάνουμε
ένας μοντέρνος
φασισμός
μας τριγυρίζει
και μας κλείνει τα
μάτια
φθαρμένη η αντοχή
χθες
ό,τι είχε απομείνει
από την συνείδησή μας κάηκε
περπατάμε
μέσα στο άγνωστο
Γιάννης Ταμπακόπουλος, περ, Οδός Πανός, τχ138
Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016
Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016
Τρίτη 21 Ιουνίου 2016
Στην παραλία... Αλεξάνδρα Μπακονίκα
Fernand Fonssagrives |
Στην παραλία αντί για άμμο
υπάρχει μικρό, λευκό βότσαλο.
Πονάει να περπατήσεις πάνω του με
γυμνά πόδια
και να ξαπλώσεις χωρίς πετσέτα.
Τον παρατηρώ που μόλις βγήκε
από τη θάλασσα και ξάπλωσε δίπλα
μου.
Λέει αστεία, είναι ευδιάθετος
και οι άλλοι ανταποκρίνονται.
Μέσα στη γενική ευθυμία
λίγο αργώ ν’ αντιληφθώ πως
σέρνεται,
αναδιπλώνεται και ξαναπέφτει πότε
πλάγια
και πότε ανάσκελα.
Μ’ αναζητάει, μετατοπίζεται
και κάνει κύκλους γύρω μου,
πάνω στα σκληρά βότσαλα,
χωρίς να νοιάζεται αν τρυπιέται
και πονάει.
Γέμισε σημάδια να τ’ ανακατεύει,
να χώνεται βαθιά τους.
Κάποτε κάνει πως μπερδεύεται,
στηριγμένος στην πλάτη σηκώνει τα
πόδια στον αέρα
και με δεξιοτεχνία τα φέρνει δίπλα
στα δικά μου.
Μόλις αγγιζόμαστε στ’ ακροδάχτυλα.
Μου αρκεί που σε μία ελάχιστη
επιφάνεια μ’ αγγίζει:
μέσα απ’ αυτήν δίνομαι και
αποδέχομαι.
Αμοιβαία μέσα από τα ακροδάχτυλα
επικοινωνούμε.
Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Παρακαταθήκη Ηδυπάθειας
Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016
Οι εγκλωβισμένοι... Κ. Μ. Μάστρακας
William Hanna & Joseph Barbera |
Εἴμαστε μεῖς οἱ ἀπάτριδοι κ’ οἱ ἀγιάτρευτοι!
Γιούχα καὶ πάντα γιούχα τῶν πατρίδων!..
Κωστὴς Παλαμᾶς
Ἀνθολογία Η.Ρ.Η.Σ.
Ἀποστολίδη, Ἡ Ποίηση, Ἀθ. 2010, Τὰ Νέα Ἑλληνικά, 12η ἔκδ., σελ.
933.
Ἀπὸ τὸ
Ὁ τρελλός
Ἡ σάρκα καὶ τὰ κόκκαλα,
λάσπη πολλή καὶ φρόκαλα,
πατρίδα μου χαλάλι σου!
Σὰν εἶν’ οἱ ἀφέντες σου δικοί,
θάναι κ’ ἡ ζήση σου γλυκή
κι ἀνέγνοιο τὸ κεφάλι σου!
Τὸ χαράτσι, τὰ παιδιά –
μοναχός νὰ κρίνῃς –
ἄλλο νὰ στὰ παίρνουνε
κι ἄλλο νὰ τὰ δίνῃς!
Ὅλα ἐδωχάμου ψεύτικα –
δέ σ’ ἔζησα, ὠνειρεύτικα,
μὰ θὰ χαρῶ σε Λευτεριά,
αἰώνια Ἀλήθεια κι Ὀμορφιά,
σὰ θὰ περάσω Ἀντίκρα!..
Νάχαμ’ ἕνα βασιλιά,
δράκο μὲ χοντρόλαιμο,
σέρτικο κι ἀράθυμο,
γιὰ νὰ κάνῃ πόλεμο!
…Ἄμποτε λίγο νὰ δυνόμουν,
γιὰ μιὰ στιγμὴ νὰ τρελλαινόμουν –
ὁ σαλεμένος νοῦς
καὶ τὰ κλεισμένα τσίνορα
νὰ μήν ξαμώνουν
σύνορα
καὶ χώριους οὐρανούς,
νὰ ἰδῶ τὸν κόσμο ἀνάποδα,
τὸν ἀδερφό μου ξένο
καὶ τὸν ὀχτρὸν ἀδέρφι μου
ἀδικοσκοτωμένο!
Κώστας Βάρναλης
Ἀνθολογία Η.Ρ.Η.Σ.
Ἀποστολίδη, Ἡ Ποίηση, Ἀθ. 2010, Τὰ Νέα Ἑλληνικά, 12η ἔκδ., σελ. 127.
***
Οἱ ἐγκλωβισμένοι
[…]
Ἡ Εὐρώπη, ὅταν ξεπέρασε τὸ παγκόσμιο σὸκ τῆς κομμουνιστικῆς κατάρρευσης,
βρέθηκε ἐνώπιον μιᾶς ἑνωμένης
νεο-Γερμανίας, ἐλεύθερης ν’ ἁλωνίζῃ, χωρίς τὰ στρατεύματα κατοχῆς, μ’ ἐπικεφαλῆς μιὰ παλιὰ κομσομόλα, τὸν κυλιόμενο, ἀλλ’ ἀμετακίνητο, ὑπουργὸ Οἰκονομικῶν-διατάκτη προϊστάμενό της καὶ μ’ Εὐρωπαίους
πολιτικοὺς σαφῶς ὑποδεεστέρους τῶν προπολεμικῶν συνομιλητῶν τοῦ ναζιστικοῦ ἐφιάλτη.
Ἡ ὅποια, ἔστω ἀνοργάνωτη «σύγκληση», παρεπέμφθη στὶς καλένδες. Τὸ σύνταγμα ἀνεκόπη. Μᾶς ἔμεινε ἡ ἀμερικανοαστεροειδής σημαία, μὲ τὸ μουντὸ μπλὲ φόντο της καὶ τὸ κοινὸ νόμισμα! Ἀλλὰ γιγαντώθηκε ἡ
γραφειοκρατεία κ’ ἡ νομενκλατούρα, μ’ ἕνα πολυπληθές, δαπανηρότατο, διακοσμητικὸ κ’ ἐξ ὁρισμοῦ ἀνίσχυρο κοινοβούλιο, μαριονέττες Προέδρους κ’ Ἐπιτρόπους, θεσμοθετημένες συνάξεις «κορυφῆς» «παραγόντων», ὑπουργῶν καὶ πρωθυπουργῶν τοῦ πιὸ λοῦμπεν πολιτικοῦ ὑλικοῦ τῆς παγκόσμιας Ἱστορίας!.. Ἂς παρατηρήσῃ κάθε Εὐρωπαῖος μόνο τοὺς δικούς του ἐθνικοὺς ἀξιωματούχους καὶ θὰ βγάλῃ ἀσφαλῆ κι ἀπολύτως ἀπογοητευτικὰ συμπεράσματα…
Τί ἐπιδιώκει αὐτὸς ὁ ἑσμός;: Φοβοῦνται, τάχα, τὴν ἀναβίωση ἀκραίων ἐθνικισμῶν, ἐνῶ κύριο μέλημά τους εἶναι ἡ διατήρηση τῶν ἐ θ ν ι κ ῶ ν κρατῶν, ποὺ τοὺς ἐξασφαλίζουν διηνεκῆ ἐθνικὰ καὶ εὐρωπαϊκὰ ἀξιώματα, πλοῦτο, ταξίδια, πολιτικές «οἰκογενειακές» φωτογραφίες, ἔντυπη καὶ διαδικτυακὴ δημοσιότητα καὶ παντός εἴδους κρυμμένες προσωπικὲς ἀθλιότητες!.. Πόσο, ἀλήθεια, στοιχίζουν σὲ κάθε Εὐρωπαῖο πολίτη ὅλες αὐτὲς οἱ ποικιλώνυμες
«ὑπηρεσίες», πέραν τῶν ἐθνικῶν, ἢ μαζί μὲ τὶς ἐθνικές; Ἐνῷ καὶ οἱ πλουσιώτεροι πεινοῦν ἤδη;
[...]
Ζήσαμε δεκαετίες ὁλόκληρες μὲ τὸ αὐτοδιαφημιζόμενο «ἀμερικανικὸ ὄνειρο» τῆς τάχα ἴσης εὐκαιρίας, ὄχι γιὰ εὐημερία ἀλλὰ καὶ γι’ ἀχαλίνωτο πλοῦτο ἢ δόξα παντός πολίτη τῆς ἀχανοῦς χώρας καὶ μὲ τὸ πράσινο χαρτονόμισμα
νὰ λατρεύεται περίπου σὰν εἰκόνισμα! Καὶ ἄρκεσε μιὰ ἱεροκρατικὴ ἐξουσία στὴν ἄλλη ἄκρη τοῦ κόσμου, γιὰ νὰ τὸ κατεξευτελίσῃ ὁμηροποιῶντας ὁλόκληρη πρεσβεία γιὰ μῆνες, μὲ μόνη ἀντίδραση …«κυρώσεις», ποὺ τώρα αἴρονται, ἐν ὄψει τρομεροῦ σφάχτη «ἐχθροῦ», ποὺ οἱ ἴδιοι ἐξεπαίδευσαν κ’ ἐξόπλισαν!.. Ἢ μιὰ δῆθεν «τράπεζα», γιὰ νὰ ἐξαχθῇ ἡ οἰκονομικὴ κατάρρευση καὶ πτώχευση παγκοσμίως πλέον!
[...]
Ἄλλες τόσες
δεκαετίες ζήσαμε τὴν ἐπίσης οἴηση τοῦ «εὐρωπαϊκοῦ κεκτημένου»!.. Τί λέτε ρὲ κ ο υ τ ό
φ ρ α γ κ ο ι; Γιὰ ποιό «κεκτημένο» μιλᾶτε, ποὺ νομίσατε πὼς θὰ σηκώσετε
κεφάλι καὶ θὰ ὑποκαταστήσετε τὴν σοβιετικὴ ἀρκούδα, μετὰ τὴν παταγώδη κατάρρευσή της; Ἐσεῖς, οἱ ἀντιρατσιστικώτατοι, δὲ βαφτίσατε γουρούνια ὁλόκληρες χῶρες καὶ λαούς;: τὴν Ἑλλάδα (!!!), τὴν Πορτογαλία,
τὴν Ἰρλανδία, τὴν Ἱσπανία, τὴν Κύπρο κι ἀπόκοντα
περίπου τὴν Ἰταλία καὶ τὴ Γαλλία; Γιὰ ποιούς
«φορολογικοὺς παραδείσους» μιλᾶτε, ὅταν
περικλείεται στοργικώτατα Λουξεμβοῦργο,
Λίχτενστάιν, Μονακό, Βατικανό, Ἑλβετία; Κ’ εἶστε τόσο ἀφελεῖς κι ἀνεύθυνοι, ὥστε νὰ «διαπραγματεύεσθε»
μὲ τὴν πάντα μπαμπέσα
νεοΣουλτανία, σὰ νὰ συνομιλῆτε σὲ κάνα Eurogroup, μεταξύ σας, κι ὄχι μὲ τό, χάρις στὸν καιροσκοπισμό σας, ἐπιβιῶνον μέχρι
σήμερα Ἀνατολικὸ Ζήτημα!.. Τόσο σᾶς ἔπιασε κορόιδα, ὥστε εἰσβάλει πλέον στὴν Εὐρώπη μὲ στρατιὲς προσφύγων-μεταναστῶν, οἰωνὶ Λεγεώνας τῶν Ξένων, ποὺ τὴν πληρώνουν κιόλας κάτι δίς γιὰ νὰ τούς …ἐπιτρέψῃ νὰ εἰσβάλουν καὶ τὰ παίρνει κι ἀπὸ σᾶς, διπλᾶ καὶ τρίδιπλα, γιὰ νὰ τούς …ἐμποδίσῃ τάχα!
[…]
Κ. Μ. Μάστρακας
Αποσπάσματα από το κύριο
άρθρο του περιοδικού Διορθώσεις, τχ 41, Ιούνιος 2016
Διαβάστε
εδώ ολόκληρο το άρθρο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)