Να φέρεσαι... Οδυσσέας Ελύτης

Να φέρεσαι όπως η βροχή

στους τσίγκους.

Ρυθμικά, μ' ανωτερότητα.

Οδυσσέας Ελύτης, Τρία ποιήματα

Μεγαλοστομίες και οι χλευασμοί... W. Szymborska

Έκτωρ

Ζούμε μεγάλες μέρες…

με την συγκυβέρνηση του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ και του καραδεξιού ΑΝΕΛ να κοντράρουν ΤΡΟΙΚΑ, ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ και ΔΝΤ…

Γ. Κατρούγκαλος, υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης: «Δεν αναγνωρίζουμε ούτε μνημόνιο, ούτε τρόικα». 30/1/15, Le Monde

ΑΝΕΛ: «Να διαγραφεί το επαχθές και επονείδιστο χρέος». 30/1/15, skai.gr

από την άλλη… το βαθύ συνταγματικό τόξο να ωρύεται…

ΝΔ: «Η συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου δεν ξέρει τι διαχειρίζεται, δεν καταλαβαίνει τι πάει να κάνει». 30/1/15, skai.gr

ΠΟΤΑΜΙ: «Τα «ατυχήματα» δεν προαναγγέλλονται». 30/1/15, kathimerini.gr

ΠΑΣΟΚ: «Σε απόλυτο αδιέξοδο η κυβέρνηση των επιπόλαιων θέσεων». 30/1/15, skai.gr

και τέλος τα αντίθετα άκρα… να συμπλέουν…

Χρ.Αυγή: «Πάγια θέση της Χρυσής Αυγής είναι η κατάργηση του Μνημονίου και η οριστική αποπομπή της τρόικα. Η Χώρα χρειάζεται σοβαρή εθνική πολιτική κατά των τοκογλύφων δανειστών». 30/1/15, lykavitos.gr

ΚΚΕ:«Ο λαός μας όλα τα προηγούμενα χρόνια μάτωσε και θα συνεχίζει να ματώνει, ανεξάρτητα αν η κυβέρνηση αυτά θα τα συζητήσει με τους επικεφαλής της Κομισιόν, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ ή με τους υπαλλήλους τους». 30/1/15,skai.gr

Σχόλιον

Οι μεγαλοστομίες και οι χλευασμοί

στα θεατρικά μας έργα

υποψιάζομαι ότι μάλλον

τους αναστατώνουν.

WISLAWA SZYMBORSKA (Μτφ.: Βασίλης Καραβίτης)

Υ.Γ. Ε ρε ΕΝΦΙΑ που θα πληρώνουμε...

Μην εμπιστεύεσαι τον άνεμο... Α. Χιόνης

"Ο άνεμος"

«Μην εμπιστεύεσαι τον άνεμο που σου χαϊδεύει τα μαλλιά

που μπαίνει στ’ ανοιχτό πουκάμισό σου

και τρίβεται ερωτικά στο στήθος σου

Εκεί που δεν το περιμένεις βγάζει δόντια

εκεί που δεν το περιμένεις χώνεται στις σάρκες σου

και σε αδειάζει από τα μέσα

και σε αδειάζει τόσο που δεν απομένει

ούτε καν μεδούλι στα οστά σου

που δεν σ’ αφήνει ούτε ψίχουλο ψυχής

που γίνεσαι κοχύλι άδειο ηχείο

κουκούλι του κενού

Μην εμπιστεύεσαι τον άνεμο που πλέκει

τα δάχτυλά του μες στα δάχτυλά σου

και με υποσχέσεις για ταξίδια και φτερά σε νανουρίζει

ο θάνατος είναι η μόνη χώρα που γνωρίζει

Στύλωσε στέρεα τα πόδια σου στη γη

και τίναξέ τον από πάνω σου τον άνεμο.»

Αργύρης Χιόνης, Η Φωνή Της Σιωπής, εκδ. Νεφέλη

ΟΙ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ, ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

«Οι των ηθών διορθωταί και των ψυχών οικονόμοι, οι σωτήρες οι κοινοί των απάντων, οι και πράξεων ημίν και λόγων τύπους δείξαντες, οι παιδευταί του βίου» (Οι διορθωτές των ηθών και οι φροντιστές των ψυχών, οι κοινοί σωτήρες όλων, αυτοί που έδειξαν σε εμάς τα παραδείγματα των πράξεων και των λόγων, οι εκπαιδευτές του βίου μας)

«Η αιτία της σημερινής εορτής είναι αυτή: Επί της βασιλείας του Αλεξίου Κομνηνού, ο οποίος πήρε τα σκήπτρα της βασιλείας μετά τον Βοτανειάτη, υπήρξε διαφωνία στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ των λογίων και εναρέτων ανδρών: Άλλοι εκθείαζαν τον μέγα Βασίλειο, λέγοντας ότι είναι μεγαλοπρεπής στον λόγο, αφού ερεύνησε με αυτόν τη φύση των όντων και συναγωνιζόταν ως προς τις αρετές σχεδόν και τους αγγέλους, κι επίσης ότι δεν συγχωρούσε τις αμαρτίες των ανθρώπων με πρόχειρο τρόπο, κι ήταν σπουδαίος στο ήθος του, χωρίς να έχει κάτι το γήινο, από την άλλη δε υποβίβαζαν τον θείο Χρυσόστομο, διότι τάχα ήταν αντίθετος προς τον Βασίλειο λόγω της προχειρότητάς του να συγχωρεί εύκολα και να γίνεται ευχάριστος στους ανθρώπους. Άλλοι πάλι υπερύψωναν τον θεϊκό Χρυσόστομο και έλεγαν ότι προηγείται του Μεγάλου Βασιλείου και του Γρηγορίου του Θεολόγου, διότι στεκόταν πιο κοντά στον άνθρωπο με τις διδασκαλίες του, καθοδηγώντας και προσκαλώντας όλους με την πιο απλή γλώσσα του στη μετάνοια, όπως και με το πλήθος των γλυκών σαν μέλι λόγων του και την ερμηνευτική του δεινότητα. Άλλοι τέλος έπαιρναν το μέρος του Θεολόγου Γρηγορίου, λόγω της κομψότητας και της φροντισμένης φράσης του, της διεισδυτικότητας των λόγων του και της ζωντάνιας των λέξεων, ο οποίος υπερέβαινε όλους τους φημισμένους για την ελληνική παιδεία τους, αλλά και τους δικούς μας της Εκκλησίας, και έδιναν σ’ αυτόν την ψήφο της νίκης και βεβαίως τον έθεταν υπεράνω των άλλων. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να διαιρεθούν τα πλήθη και άλλοι να ονομάζονται Ιωαννίτες, άλλοι Βασιλείτες και οι υπόλοιποι Γρηγορίτες.

Επειδή λοιπόν διαφωνούσαν έντονα και ήταν χωρισμένοι οι λόγιοι, λίγα χρόνια αργότερα φανερώνονται σε όραμα οι μέγιστοι αυτοί Πατέρες, ο καθένας χωριστά κι έπειτα όλοι μαζί, όχι σε όνειρο αλλά όταν ήταν ξύπνιος,  στον Επίσκοπο Ιωάννη τον μεγάλο, τον δάσκαλο των ιερών γραμμάτων της πόλεως των Ευχαΐτων, άνδρα λόγιο μεν κατά τα άλλα, με παιδεία ελληνική όχι ευκαταφρόνητη (όπως δείχνουν τα κείμενά του), ενάρετο δε σε μέγιστο βαθμό. Και με μια γλώσσα λένε προς αυτόν: Εμείς είμαστε ένα, όπως βλέπεις, ενώπιον του Θεού, και δεν υπάρχει τίποτε ενάντιο και εχθρικό μεταξύ μας, αλλά ο καθένας μας στον δικό του καιρό, με φωτισμό του θείου Πνεύματος, συγγράψαμε τις διδασκαλίες που οδηγούν στη σωτηρία των ανθρώπων, και τους δώσαμε όσα είχαμε μυηθεί από τον Θεό. Πρώτος μεταξύ μας δεν υπάρχει, γι’ αυτό βεβαίως και ούτε δεύτερος. Αλλά αν θα πεις για τον ένα, είναι σαν να λες και για τους άλλους. Γι’ αυτό σήκω και διάταξε αυτούς που μαλώνουν να μη χωρίζονται εξ αιτίας μας. Διότι η έγνοια και η φροντίδα μας, και όσο ζούσαμε και τώρα στη μετάστασή μας στους ουρανούς, ήταν και είναι να ειρηνεύουν οι πάντες και να είναι μονοιασμένοι μεταξύ τους. Κι ακόμη: σε μία ημέρα βάλε τη μνήμη μας και, όπως εσύ ξέρεις, φτιάξε τα σχετικά με την εορτή μας και κάνε το τούτο παράδοση για τους μεταγενεστέρους, διότι εμείς είμαστε ένα στον Θεό. Οπωσδήποτε δε και εμείς θα βοηθήσουμε στη σωτηρία αυτών που θα εκτελούν τη μνήμη μας, αφού νομίζουμε ότι έχουμε κάποια δύναμη μπροστά στον Θεό. Αυτά είπαν και φάνηκαν πάλι να ανεβαίνουν προς τον ουρανό, μέσα σε άπειρο φως λάμψης, προσφωνώντας ο ένας τον άλλον με τα ονόματά τους.

Ο δε θεϊκός εκείνος άνδρας σηκώθηκε, ο Ιωάννης Ευχαΐτων δηλαδή, και έκανε όπως τον προέτρεψαν οι άγιοι: και το πλήθος και τους διαφωνούντες ησύχασε (διότι ο άνδρας θεωρείτο φημισμένος για την αρετή του), και την εορτή αυτή παρέδωσε στην Εκκλησία, ώστε να την εορτάζουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Και πρόσεξε το φρόνημα του άνδρα: Επειδή βρήκε τον μήνα Ιανουάριο να έχει και τους τρεις αυτούς, δηλαδή κατά την πρώτη του μηνός, τον μέγα Βασίλειο, κατά την εικοστή Πέμπτη, τον θείο Γρηγόριο, και κατά την εικοστή έβδομη, τον θείο Χρυσόστομο, τους μάζεψε πάλι κατά την τριακοστή, στέφοντάς τους με κανόνες και τροπάρια και εγκώμια, όπως τους αρμόζει. Κι όλα αυτά -που έγιναν, όπως νομίζω, και με τη σύμφωνη γνώμη τους - δεν υπολείπονται διόλου από τίποτε που είναι άξιο επαίνου, ώστε να ξεπερνούν και όλα όσα από εκείνον και έγιναν και θα γίνουν».

«Εξ ουρανού μεν μέγιστοι δύω λύχνοι φωτίζουσιν εκ διαδοχής αλλήλων την υφήλιον∙ εκ γης δε φανότερον την σύμπασαν αυγάζουσι τρεις κατά τ’ αυτό υπερμεγέθεις φωστήρες, συλλάμποντες αλλήλοις». (Από τον Ουρανό δύο μεγάλα λυχνάρια φωτίζουν όλον τον κόσμο με διαδοχή του ενός προς το άλλο: ο ήλιος και η σελήνη. Από τη γη με πολύ φανερό τρόπο φωτίζουν όλη την οικουμένη τρεις ίδιοι υπερμεγέθεις ήλιοι, που λάμπουν μαζί: ο Βασίλειος, ο Γρηγόριος, ο Ιωάννης Χρυσόστομος)

ΠΗΓΗ: ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ παπα Γιώργης Δορμπαράκης

Να παραδώσουν τα κλειδιά και την υπόκλιση τους... Μ. Κατσαρός

Γιάννης Γαΐτης

Πλήθος Σαδδουκαίων

Ρωμαίων υπαλλήλων

μάντεις και αστρονόμοι

(κάποιος Βαλβίλος εξ Εφέσου)

περιστοιχίζουν τον Αυτοκράτορα.

Κραυγές απ’ τον προνάρθηκα του Ναού.

Απ’ τη φατρία των Εβιονιτών κραυγές:

Ο ψευδο-Μάρκελος να παριστάνει το Χριστό.

Διδάσκετε την επανάστασιν κατά του πρίγκηπος

Οι Χριστιανοί να ‘χουνε δούλους Χριστιανούς.

Η αριστοκρατία του Ναού να εκλείψει.

Εγώ απέναντι σας ένας μάρτυρας

η θέληση μου που καταπατήθηκε

τόσους αιώνες.

Τους ύπατους εγώ ανέδειξα στις συνελεύσεις

κι αυτοί κληρονομήσανε τα δικαιώματα

φορέσαν πορφυρούν ατίθασον ένδυμα

σανδάλια μεταξωτά ή πανοπλία

εξακοντίζουν τα βέλη τους εναντίον μου –

η θέληση μου που καταπατήθηκε

τόσους αιώνες.

Τους άλλους απ’ την πέτρα και το τείχος μου

καθώς νερό πηγής τους είχα φέρει

η θρησκεία τους μυστηριώδης δεισιδαιμονία

τ’ άλογα τους απ’ τον κάμπο μου

δε μου επέτρεψαν να δω τον Αυτοκράτορα

τους υπάτους δεν άφηναν να πλησιάσω

σε μυστικά συμπόσια και ένδοξα

τη θέληση μου που την καταπατήσανε

τόσους αιώνες.

Τώρα κι εγώ υποψιάζομαι

όλο το πλήθος των αυλοκολάκων

όλους τους ταπεινούς γραμματικούς

τους βραβευμένους με χρυσά παράσημα

λεγεωνάριους και στρατηλάτες

υποψιάζομαι τις αυλητρίδες τη γιορτή

όλους τους λόγους και προπόσεις

αυτούς που παριστάνουνε τους εθνικούς

τον πορφυρούν χιτώνα του πρίγκηπος

τους συμβουλάτορες και τους αιρετικούς

υποψιάζομαι συνωμοσία

νύκτα θα ρεύσει πολύ αίμα

νύχτα θα εγκαταστήσουν τη βασιλεία τους

νέοι πρίγκιπες με νέους στέφανους

οι πονηροί ρωμαίοι υπάλληλοι

του Αυτοκράτορος

‘τοιμάζουνε κρυφά να παραδώσουν

να παραδώσουν τα κλειδιά και την

υπόκλιση τους.

Εγώ πάλι μέσα στο πλήθος διακλαδίζομαι

η θέληση μου διακλαδίζεται μέσα στο πλήθος

μαζεύω τους σκόρπιους σπόρους μου

για την καινούργια μακρινή μου ανάσταση

μαζεύω.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ: ΚΑΤΑ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ

Εμπρός μη σταματάτε... Α. Εμπειρίκος

Αλ. Φασιανός

Εμπρός μη σταματάτε

την δόξαν των θα λάβουν μόνον

όσοι θα φθάσουν εις το τέρμα

που είναι πάντοτε καινούργια αρχή

Αφού ηχούνε τα σουραύλια

Αφού ασπρίζει η μαύρη γη

Αφού κροτούν οι βράχοι

Αφού το προστάζει ο δρόλαπας

Αφού το μέγα λιοντάρι

που εμφωλεύει στην καρδιά μας

το επιθυμεί.

Ανδρέας Εμπειρίκος, Αι Γενεαί Πάσαι ή Η Σήμερον ως Αύριον και ως Χθες

Αν δεν μπορείς... Κ. Π. Καβάφης

ΕΙΔΗΣΙΣ…

Ο Αλ. Τσίπρας μετέβη στο Μέγαρο Μαξίμου για πρώτη φορά ως πρωθυπουργός. 26/1/15, tovima.gr

ΣΧΟΛΙΟΝ…

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,

τούτο προσπάθησε τουλάχιστον

όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις... []

Κ. Π. Καβάφης,  Τα ποιήματα, εκδ. Ίκαρος 

Ορκίστηκε... Δ. Αντωνίου

            Ορκίστηκε πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας                             

     Στη μαύρη νύχτα

ζωγραφίζω γιασεμιά

να ξημερώσει.

Δ.Ι. Αντωνίου      

Οι φαντασίες... Ανδρέας Λασκαράτος

Έκτωρ

ΔΗΛΩΣΕΙΣ…

Στ. Θεοδωράκης: «Σήμερα το Ποτάμι είναι η τρίτη δημοκρατική δύναμη της χώρας. Είναι η νίκη της  

κοινωνίας». 26/1/15, tovima.gr

ΣΧΟΛΙΟΝ…

Οι φαντασίες μπαίνουν εύκολα στα κούφια κρανία·

στην είσοδο δεν είναι νους θυρωρός·

και μέσα βρίσκουν ευρυχωρία.

Ανδρέας Λασκαράτος

Καημός... Ναπολέων Λαπαθιώτης

Jan Saudek

Καημὸς ἀλήθεια νὰ περνῶ

τοῦ ἔρωτα πάλι τὸ στενό,

ὥσπου νὰ πέσει ἡ σκοτεινιὰ

μιὰ μέρα τοῦ θανάτου...

Στενὸ βαθὺ καὶ θλιβερό,

ποῦ θὰ θυμᾶμαι γιὰ καιρό,

- τί μοῦ στοιχίζει στὴν καρδιὰ

τὸ ξαναπέρασμά του;

 […] 

Ναπολέων Λαπαθιώτης

Από κάτω αλλάζει η ζωή... Ρένος Αποστολίδης

Pawel Kuczynski

«Πολέμᾳ μόνος σου καὶ κατάφερε ὅ,τι μπορεῖς· καὶ μὴ φαντάζεσαι ὅτι μπορεῖς νὰ πολεμᾷς μὲ ἄλλους. Δὲν ἀλλάζει ἡ ζωὴ ἀπὸ πάνω. ᾿Απὸ κάτω ἀλλάζει ἡ ζωή...»

Ρένος

Η νύχτα που προηγείται των μηνυμάτων... Τ. Παπατζώνης

Ἡ νύχτα, ποὺ προηγεῖται ἀπὸ τὴ μέρα τῶν Μηνυμάτων

εἶναι πολὺ πιὸ ἄγρια, 

μονότονη ἀπελπιστικά.

Τὴν ἀγριεύουν τὰ σκοτάδια.

Τάκης Παπατσώνης

Ένα βαθύ ποτάμι...Γ. Βιζυηνός

Δεν ντρέπουνταν... Μεν. Λουντέμης

Adrian Borda

ΔΗΛΩΣΕΙΣ…

Αλ. Τσίπρας: «Θέλουμε έναν ιστορικό θρίαμβο για τον λαό».23/1/15, News247.gr‎

Ευ. Βενιζέλος: «Τα επώδυνα μέτρα ήταν αναγκαία». 23/1/15, tovima.gr

Στ. Θεοδωράκης: «Το Ποτάμι ως τρίτη ισχυρή μεταρρυθμιστική δύναμη, πρέπει να κρατήσει το καράβι στο κέντρο». 23/1/15, thetoc.gr

Π. Καμμένος: «Οι ΑΝΕΛ θα είναι εγγυητές στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας». 23/1/15, protothema.gr

Δ. Κουτσούμπας: «Για να έχει ο λαός πραγματική ελπίδα χρειάζεται δυνατό ΚΚΕ. Γιατί η ελπίδα είναι εδώ. Και είναι ΚΚΕ». 23/1/15, dikaiologitika.gr

Γ. Παπανδρέου:« Η νίκη θα έρθει πάλι από τον Κρήτη. Το νησί που αγάπησε με πάθος τον Γεώργιο και τον Ανδρέα Παπανδρέου». 23/1/15, cretalive.gr

Φ. Κουβέλης: «Είμαστε εδώ! Η Βουλή μας χρειάζεται». 23/1/15, protothema.gr

ΣΧΟΛΙΟΝ…

Τα τελευταία τούτα χρόνια στον τόπο αυτό

ειπώθηκαν τα χειρότερα ψέματα της Ιστορίας.

Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια,

μια και δεν ντρέπουνταν τα στόματα που τα ‘λεγαν...

Μενέλαος Λουντέμης

Bιάζονται να γίνουν λάσπη...Ντίνος Χριστιανόπουλος

Quino

Καινούργιο χιόνι πέφτει

επάνω στο παλιό

κι άλλες νιφάδες βιάζονται να γίνουν λάσπη.

Ντίνος Χριστιανόπουλος, Μικρά ποιήματα, εκδ. Ιανός

Πιαστείτε απ' τα λόγια... Johann Wolfgang Goethe

Μεφιστοφελής:

"Πιαστείτε προπάντων από τα λόγια.

Γιατί εκεί που οι ιδέες απουσιάζουν

εκεί σώζουν τα λόγια την κατάσταση"

Johann Wolfgang Goethe, Faust

Στριγγλίζουνε και σκούζουν... Π. Κανελλόπουλος

[]

...Σαν το μελίσσι βουΐζουνε

στης Ιστορίας τα ορθάνοιχτα τ' αυτιά,

τα γεγονότα και τα ονόματα…

                                   Στριγγλίζουνε 

και σκούζουν τόσο δυνατώτερα, όσο πιο μικρά!..[]

Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Απλοί φθόγγοι

Ελευθερία αποφάσεων... Erich Fried.

Οδ. Ελύτης

ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

Στη Μεσόγειο Θάλασσα

όπου γεννήθηκε η κουλτούρα μας

έγιναν ελεύθερες εκλογές

ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη

Ψιθυριζόταν βέβαια πως οι δυο τους

είχαν συμμαχήσει κρυφά μεταξύ τους

αλλ' ωστόσο οι περισσότεροι ψήφισαν τη μια ή την άλλη

Περιέργως κανένας τους

δεν έμεινε ζωντανός

εκτός απ' τον Οδυσσέα

Αυτός δεν αναγνώρισε τις εκλογές

Erich Fried. (μετ. Δημοσθένης Κούρτοβικ)

Λαϊκισμός... Στήβεν Αβραμίδης

 Πολιτική, δηλαδή ψηφείστε με να εκλεγώ, η οποία απευθύνεται σε ψηφοφόρους, που ανεξάρτητα από οικονομική βάση έχουν συμφέροντα, είναι αδύνατον να μην ταυτίζεται με τον λαϊκισμό.

 Ο πολιτικός, έχει πάντα μιά υποχρέωση : Να γίνει καραγκιόζης, μπας και ψηφισθεί. Να κατέβει επίπεδο, αν είναι μορφωμένος ή ακόμα κι οικονομικά ανεξάρτητος, προκειμένου να αποκτήσει μια αργομισθία ή την θέση για αύξηση του εισοδήματος του μέσω προσέγγισης του από κάποιον επιχειρηματία. Ο πολιτικός είναι αδύνατον να έχει ιδέες, αφού μπαίνει στο βαθύ δημόσιο.

 Ξέρω, θα πεταχτεί ο διαφωνών και θα πει άλλα. Οτι ο τάδε ήταν εθνάρχης, ο δείνα είχε όραμα κι άλλα τέτοια κοινά παπάρια. Μια εκπομπή έβγαλε τον μπαμπά Παπανδρέου και κάτι ομιλίες του. Μάλλον τον είχε στοχοποιήσει σαν λαϊκιστή, σε σημείο που παρενέβη ο τιτάνας Λιάνης. Ο ξάδερφος της πιπώσας συζύγου του τέως πρωθυπουργού με τα pampers. Δεν είναι το θέμα μου φυσικά ο συμπαθής τίποτας.

 Το θέμα μου είναι οτι όλοι αυτοί, έχουν συμβάλει στο κενό που ζούμε τώρα. Ο εθνάρχης με την Αθήνα που την έκανε σαν το μπουρδέλο της Πρώτης Σερρών κι ο άλλος που απλά εκτίναξε το χρέος, μπας και γαμήσει καμιά μπουρούχα. Και οι δυό ήταν λαϊκιστές με τον τρόπο τους τελικά, μπας και πείσουν τον λαό. Κι άρα ο λαϊκισμός, δεν έχει πρόσημο. Αυτό το βλέπουν και σήμερα, όσοι παρακολουθούν τις τηλεοπτικές καμπάνιες όλων των κομμάτων. Χαζοκούτι μεν η τηλεόραση – πόσοι δεν το λένε; – αλλά γιατί επελέγη αυτή η μέθοδος προεκλογικής εκστρατείας

 Ο Σαμαράς απευθύνεται σήμερα σε όλους τους άνεργους και προσπαθεί να τους πείσει οτι θα βελτιωθεί η ζωή τους. Ο Τσίπρας πάλι, θέλει τους ίδιους σαν βάση ψήφων. Πού πάει η χώρα; Σε απόφαση ανθρώπων απογοητευμένων. Που πράγματι, μπορεί και να είναι θύματα της κρίσης . Μπορεί όμως και να είναι θύματα κάποιου περιττού λίπους, είτε του δημόσιου είτε του ιδιωτικού τομέα. Δεν μας ενδιαφέρει αυτό. Αυτό που νοιάζει όλους αυτούς που εξακολουθούν να εργάζονται σε αυτήν την χώρα, είναι οτι η αυριανή κυβέρνηση θάναι εντολή καταπιεσμένη.

 Το σίγουρο είναι οτι ο πολιτικός αυτά τα ξέρει και στον καθένα πουλάει αυτό που θέλει. Διότι ο πολιτικός, είναι απλά ένας πωλητής. Κι όπως ένας πωλητής κάποιας εταιρείας είναι πιστός όσο αμείβεται καλά, άλλο τόσο την παρατάει όταν αυτή δεν προχωράει ή παίρνει καλύτερο μισθό από κάποια άλλη. Ο πωλητής πουλάει τον ευατό του και ποτέ το προϊόν. Το προϊόν μπορεί να είναι το οποιοδήποτε. Ο πελάτης, στάνταρ είναι ίδιος. Στην σημερινή φάση, με βάση το τέλος των ιδεολογιών, ο πολιτικός είναι ο μεσίτης. Στ” αρχίδια του ο πελάτης και το προϊόν. Εταιρείες δεν κατάντησαν τις χώρες;

 Και τις περισσότερες φορές, τι λέμε όταν πάμε σε κάποιο κατάστημα; Βρε ήταν ευγενικός, ήταν τόσο συμπαθητικός ο πωλητής. Ηταν τόσο μουνάρα η πωλήτρια, ήταν τόσο υποσχόμενη. Τα μανεκέν γιατί υπάρχουν ακόμα και για τα αυτοκίνητα; Ο Κλούνεϊ για τον καφέ; ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΠΟΤΣ; Μαλακίες, λόγω του μαλάκα που θα πάει να ψηφίσει και πρέπει όπως και δήποτε να πιαστεί κότσος. Μιλάω πάντα για τον έχοντα την ευκαιρία να σκεφτεί. Δεν μιλάω για τα κομματόσκυλα και τις κομματικές βάσεις. Αυτές έχουν ήδη σκεφτεί για την καρέκλα τους και πώς θα πουν παραμύθι. Επιπέδου Ραχήλ, που τυπώνει χρήμα.

 Ο κύριος λαϊκισμός λοιπόν, είναι απόλυτα συνυφασμένος με τον οποιονδήποτε επαγγελματία πολιτικό. Αυτό είναι το όπλο του: Το γλύψιμο του βλάκα, αφού αυτή είναι η μεγαλύτερη βάση. Του βλάκα που έγινε κλέφτης ή σαλταδόρος ή κρατικοδίαιτος επιχειρηματίας. Του βλάκα, που διορίστηκε επί Πασοκ σε κάποια Δεκο, και σήμερα διώκεται. Των επόμενων βλακών – περί τους δέκα χιλιάδες χρειαζόμαστε – που θα στελεχώσουν. Την δήθεν δημοκρατία. ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ. Αλλά επίτηδες, οι πολιτικοί σύσσωμοι, έχουν κρατήσει χαμηλό το μορφωτικό επίπεδο εδώ μέσα, για να έχουν την δεξαμενή των ψήφων τους, η οποία δεξαμενή θα καταπιέσει κι όσους σχετικά άξιους έχουν παραμείνει εδώ μέσα. ΔΙΟΤΙ ΟΛΟ ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΙΝΑΙ ΒΟΗΘΑ ΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ, συνάδελφε. Μετά όμως, είναι γνωστό το αποτέλεσμα : Αυτός που αντέγραψε, πάει πιο καλά από τον άλλο που κινδύνεψε να φάει ξύλο αν δεν του έδινε την λύση. Συναδελφισμός του κώλου, δηλαδή της πουστιάς. Ανδρεία του λαουτζίκου, του δήθεν τρομάρα και του δήθεν ασίκη, ψευτονταή, του κάθε μάγκα που δεν μπορεί ούτε βόλτα να πάει χωρίς προσωπική ασφάλεια.

Το κειμενο (απόσπασμα) αναρτήθηκε στο blog του ΣΤΗΒΕΝ ΑΒΡΑΜΙΔΗ «το φως του φεγγαριου και η σκια του ήλιου»