Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2025

Τι φτωχός τόπος!.. Θ. Δ. Φραγκόπουλος

Νικόλαος Οθωναίος 

 

Τι φτωχός τόπος!..

Τον έκλεισα στην παλάμη μου, και μόλις χωρεί!

Τον έκλεισα στην ανάμνηση, και σπαρτάρησε ολόκληρη!

Τον έκλεισα στο βήμα μου, και περπάτησα στην                                                                                            αιωνιότητα!

Τον συγκράτησα στο μέτωπο, και δεν ήμουν πια τυφλός!..

Τι φτωχός τόπος-τι τεράστιος τόπος!..

Θ. Δ. Φραγκόπουλος, περ. Τα Νέα Έλληνικά 1952 

------------

Κάτω από τέτοιον ουρανό

τίποτα δεν μπορεί να ‘ναι δοσμένο.

Κώστας Σοφιανός, Σηματωρός

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024


Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2025

Αγόρι που περνάς... Ολυμπία Καράγιωργα

Dieter Krehbiel

 

Αγόρι που περνάς

ωραίο σαν πρώτο μυστικό αγάπης

στ’ αυτί μιας φίλης σχολικής.

Ολυμπία Καράγιωργα, Προχωρώντας στο χρόνο

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ τχ. 22, Απρίλιος 2013, https://diorthoseis.eu/

------------

Σε κοιτώ και κοκκινίζεις κι έχεις προδοθεί.

Διονύσης Σαββόπουλος, στίχοι-παρτιτούρες-συνεντεύξεις 1983-2000, εκδ. Πολύτροπον


Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025

Τραβερσωμένοι... Δημήτρης Αντωνίου

Ρέα Λεονταρίτου,  Ύδρα, 1969


 

Τραβερσωμένοι ας πάμε έτσι ακόμα!..

Λιμάνι’ ακόμα νέα υπάρχουνε να μας τραβήξουν.

Δημήτρης Αντωνίου, περ. Τα νέα γράμματα 1936 

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024

----------

Καθ' οδόν βρίσκεις τον Οδυσσέα σου, και πάλι ζήτημα είναι.

Θέλει να κοιμάσαι μ' ανοιχτά πανιά και μ' ανεβασμένη την άγκυρά σου.

Οδυσσέας Ελύτης, Εκ του πλησίον, εκδ. Ίκαρος

 


Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2025

Φοβάμαι... Παναγιώτης Κανελλόπουλος

Francien Scheen

 

Φοβάμαι [] τη στιγμή που ο πόνος

θα λείψει από τον κόσμο.

Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Απλοί Φθόγγοι σε Στίχους, εκδ. Πυρσός, 1939

( Ανθολογία Η.&Ρ. Αποστολίδη)

------------

Δίχως αγάπη και πόνο

κανένας δε ζει.

Νίκος Γκάτσος, Όλα τα τραγούδια, εκδ. Πατάκη 2018


Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2025

Αναδρομές... Τάκης Παπατζώνης

Γιάννης Μόραλης, Αναπόληση 1959

 

Δεν απαλύνει

τίποτε τη σκέψη, παρ’ αναδρομές σε περασμένα.

Τάκης Παπατζώνης, Εκλογή Β’, 1962

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024

-----------

Αναμνήσεις

Πόσο ομορφαίνετε όσο απομακρυνόσαστε;

πόσο απομακρυνόσαστε όσο ομορφαίνετε;

Κώστας Μόντης, Άπαντα Α’. Ποίηση, Λευκωσία, εκδ. Α. Γ. Λεβέντη


Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2025

Πόσα καράβια... Μελισσάνθη

Wassily Kandinsky

 

Πόσα καράβια κίνησαν χωρίς εμάς

πόσα πουλιά φτασμένα και φευγάτα!..

Μελισσάνθη, Η εποχή του ύπνου και της αγρύπνιας 1950 

(Ανθολογία Η.&Ρ. Αποστολίδη)

------------

Η κεντημένη μου άγκυρα

πόσο γερά κρατούσε αραγμένα

στο λιμανάκι του νησιού μας

τις γαληνές βαρκούλες

και τα όνειρά μου.

Γιάννης Ρίτσος, Ποιήματα 1930-60 

(Ανθολογία Η.&Ρ. Αποστολίδη)


Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2025

Να σκάβουμε... Χρήστος Καμπούρογλου

Giuseppe Stella 

 

Να σκύβουμε ολοένα μέσα μας·

να σκάβουμε ολοένα μέσα μας·

να γυρεύουμε ολοένα μέσα μας.

Μέσα μας, μέσα μας, μέσα μας

-σα να μην υπάρχη γύρω μας κανείς!..

Χρήστος Καμπούρογλου, Των λιμανιών 1950

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024

------------

Σκύφτω εδώ μέσα, και ξανοίγω ομπρός μου

αναπάντεχα μέρη αλλουνού κόσμου…

Διονύσιος Σολωμός

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024


Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2025

Ηρεμία... Λεία Χατζοπούλου –Καραβία

Νίκος Εγγονόπουλος, 1968

 

Αν σ’ έβλεπα ξάφνου

όποιαν ώρα της μέρας

ή της νύχτας

σ’ όποιον τόπο,

δε θ’ απορούσα,

γιατί σε περιμένω πάντα.

Χωρίς βιασύνη.

Χωρίς καμμιάν ανησυχία.

Ήρεμη.

Σαν που περιμένω τον ήλιο το πρωί.

Τη βροχή το φθινόπωρο.

Το ουράνιο τόξο.

Τα όνειρα πούρχονται

και που ξανάρχονται

τις νύχτες.

Κ’ είμαι σίγουρη πως θάρθης.

Λεία Χατζοπούλου –Καραβία, Σχέδια στο νερό, 1956

(Ανθολογία Η.&Ρ. Αποστολίδη)

----------

Θα είναι καλοκαίρι

και έσυ θα φοράς δύο πανσέληνους στ’ αφτιά σου.

Κώστας Κοτίδης, Άνεμος αλλαγής

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ τχ. 26, Αυγ.2013 http://www.diorthoseis.eu


Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2025

Το πρωῒ της Κυριακής... Κώστας Μόντης

Robert McCabe, Ύδρα 1950-1960


Αγαπήστε το πρω της Κυριακής

όπως τ αγαπήσαμε εμείς

μην νοιώση την ελλειψή μας,

μην αντιληφθή.

Κώστας Μόντης, Άπαντα A’. Ποίηση, Λευκωσία, Ίδρυμα Aναστασίου Γ. Λεβέντη

-----------

Ήτανε μνήμη παλαιή, γλυκειά κι αστοχασμένη.

Διονύσιος Σολωμός 

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024

 

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2025

Το μεγάλο... Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας

Νέλλη Ανδρικοπούλου

 

Μάνα, περιμένω το μεγάλο που περίμενες από μένα

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Θρύψαλα εκδ. Andys publishers

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024 

-------------

Άδειος διάβηκε ο καιρός χωρίς κανένα θάμα!

Βύρων Λεοντάρης, περ. Τα Νέα Ελληνικά, τχ. 10, Οκτ. 1966


Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2025

Καταλαβαινόμαστε τώρα... Γιάννης Ρίτσος

Παναγιώτης Τέτσης, 1957


 

Καταλαβαινόμαστε τώρα – δεν χρειάζονται περσότερα…

Κι αύριο [] θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί!

Θα βρούμε [] τα λόγια που παίρνουν το ίδιο βάρος

σ’ όλες τις καρδιές, σ’ όλα τα χείλη…

Γιάννης Ρίτσος, Ποιήματα 1930-60 

(Ανθολογία Η.&Ρ. Αποστολίδη)

------------

Τα ελαφριά ευλογημένα βήματα

εκείνα που μας οδηγούν ανεπαίσθητα

στους ανθρώπους ανάμεσα…

Ζωή Καρέλλη, Παραμύθια του κήπου

(Ανθολογία Η.&Ρ. Αποστολίδη)