 |
| Aart Klein |
Κύριε!
Καθένας υποφέρει χωριστά·
κι όπως λένε,
ένας παραλογισμός
κάνει υποφερτή τη ζωή μας…
Δ. Ι. Αντωνίου, Ινδίες
(Ανθολογία Η.&Ρ. Αποστολίδη)
------------
Και η ζωή
να μη προπαγανδίζη τόσο
την υπόθεσή της!
Κώστας Σοφιανός, Σηματωρός
Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024
 |
| Fabienne Verdier |
Ήθελε...
όμως πάντα ανέβαλε.
Οργάνωνε ως και τις ελάχιστες λεπτομέρειες
και περίμενε με γλυκειά ταραχή
τη στιγμή της πραγματοποίησης.
Όμως στο τέλος πάντα ματαίωνε.
Κύλησε έτσι όλη της η ζωή
ανάμεσα στη σιωπή και στην επιθυμία
με αυτοκαταστροφικήν αξιοπρέπεια.
Γιώργος Χ. Θεοχάρης, Αμειψισπορά
-------------
Το αεί μέλλειν ατελέας ποιεί τας πρήξιας.
Δημόκριτος [Δημοκράτης]
Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024
 |
| Augusto Cantamessa |
Ξεχνά τις ημερομηνίες
για να θυμάται πιο καλά τα πράγματα!
Μέλπω Αξιώτη, Κοντραμπάντο, 1959
Κωνσταντίνος Μ.
Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις,
Αθήνα 2024
--------------
Θυμάμαι, δεν ξεχνώ ποτέ
όσα δε μου ζητούν να τους το αποδείξω.
Κική Δημουλά, Ενός Λεπτού μαζί, εκδ. Ίκαρος, 2010
 |
| Γιάννης Μόραλης, 1947 Ζ η η απουσία[]τη ζωή της, χειρονομεί αδιόρατα, σωπαίνει, φθείρεται, γερνάει σαν ύπαρξη σωστή... Γιάννης Ρίτσος, Ποιήματα 1930-60 Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις,
Αθήνα 2024 ------------ Absence, the highest form of presence. (Απουσία, η υψηλότερη μορφή παρουσίας) James Joyce, Letter to Lucia Joyce (May 29, 1935) Ellmann R., James Joyce, Oxford University Press, New York 1982 |
 |
| Γιάννης Γαΐτης |
Σταθερά να βαδίζουμε
την οδό
που ξανοίγουν μπροστά μας
οι κανόνες του πρέποντος.
Ιωάννης Παπαδημητρίου, Πεντάτευχος, 1970
Κωνσταντίνος
Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις,
Αθήνα 2024
-----------
Όποιος τολμά και παραβαίνει
έ ζ η σ ε.
Θάνος Χαμπίπης, Ιχνηθέτης 1964
Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά
Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις, Αθήνα 2024
 |
| Monica Bellucci by Pamela Hanson, 1995 |
Δεν τελειώνεις
εσύ
με τα μάτια σου,
με τα χέρια σου,
με τα φιλιά σου!..
Κ’ η αγάπη σου
είναι καράβι που χώρεσε
ολάκερο μέσα μου
με τα ξάρτια του,
με τα πανιά του,
με τη γοργόνα της πλώρης του!..
Ένας ναύτης σου
με σημαδεύει
με το τρομπόνι του·
κάθε που σ’ αγαπώ,
κάνει την καρδιά μου
κομμάτια!..
Το πρωί
ανοίγεις
τα πανιά
κι απλώνεσαι
μέσα μου…
Γιάννης Πατίλης, Ο Μικρός και το Θηρίο, 1970
Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις,
Αθήνα 2024
------------
Είσαι, θαρρώ,
φρεγάδα που περνά απ’ όλα τα λιμάνια,
δίχως καλάθια και με ωραίες λείες κουπαστές!..
Ανδρέας Εμπειρίκος, Ο Πλόκαμος της Αλταμίρας
(Ανθολογία Η.&Ρ. Αποστολίδη)
 |
| Φίλιππος Τάρλοου, Χώρα Άνδρου |
Η καλωσύνη στο τοπείο
έχει απλωθή και πλέει στο φως.
Ζήσης Οικονόμου, Η προσευχή της γης, 1938
Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις,
Αθήνα 2024
------------
Ένας γλάρος
βουτώντας
παρέσυρε
φως.
Κώστας Σοφιανός, Οι απολαύσεις, εκδ. Διογένης 1980
Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις,
Αθήνα 2024
 |
| Παναγιώτης Τέτσης |
Το Σάββατο: η μόνη μέρα
που με γλύκα ξεμακραίνει τη ζωή μας.
Θεόδωρος Ντόρρος, Στου γλυτωμού το χάζι, Παρίσι 1930
Κωνσταντίνος Μ.
Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις,
Αθήνα 2024
--------
Ζηλεύω αυτό το σύννεφο,
που ξαπλωμένο τεμπελιάζει.
Χρίστος
Λάσκαρης, Ποιήματα, εκδ. Τύρφη
 |
| Αγήνωρ Αστεριάδης, 1944 |
Τα χελιδόνια []
με τα μικρά τους ράμφη
χτυπούν τις πόρτες![]
Άνθρωποι,
ανοίχτε!..
Έλλη Συναδινού, Εξομολόγηση
Κωνσταντίνος
Μ. Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις,
Αθήνα 2024
------------
Επιμένω ακόμη πως ο κόσμος είναι όμορφος!
Νικηφόρος Βρεττάκος, Τα θολά ποτάμια, 1950
Κωνσταντίνος Μ.
Μάστρακας, Αλφαβητικά Ενθυμήματα, εκδ. Διορθώσεις,
Αθήνα 2024
