Πρέπει... Κική Δημουλά

Marcello Mastroianni & Sophia Loren, Ieri oggi domani

Τηρώ, Χρέος,

το κατά δύναμιν τις εντολές σου

τα δύσκολα Πρέπει σου.

Υπάκουες δείχνουν οι σκέψεις

αλλά όρκο δεν παίρνω

μια και έχουν την άνεση

να παραβαίνουν εν κρυπτώ.

Αλλά τις πράξεις μου

πώς να τις δαμάσω;

Βγαίνουν έξω κόσμο συναντούν

γείτονες πειρασμούς

να μην κοντοσταθούν;

Μα φταίνε κι οι εντολές σου

ούτε πλήρεις ούτε ξεκάθαρες είναι.

Για παράδειγμα:

Πρέπει να είναι πιστή η αγάπη;

Κι αν δεν είναι, εμείς τι πρέπει;

με σταυρωμένα τα χέρια
ν' αγαπάμε; 

Κική Δημουλά, Άνω τελεία

Πώς να συγχωρήσης... Δημήτρης Μαρουδάς

Gerhard Haderer 

Πῶς νὰ συγχωρήσῃς αὐτοὺς ποὺ ξέρουν

κι ὁρκίζονται ἕν οἶδᾳ ὅτι οὐδὲν οἶδα;

Πῶς νὰ συγχωρήσῃς αὐτοὺς ποὺ δέν ξέρουν

καὶ καμώνονται ὅτι τὰ πάντα γνώριζαν;

Πῶς ἄφεση νὰ δώσῃς στοὺς ἀδιάφορους,

σ’ αὐτοὺς ποὺ δὲν θελῆσαν τίποτα νὰ ξέρουν;

Πῶς δικαίωση στοὺς ἔκπληκτους νὰ δώσῃς

ποὺ δέν περίμεναν τόσο νωρίς τὴ νύχτα;

Τοὺς ἀφελεῖς καὶ τοὺς τυχάρπαστους,

τοὺς ἄνω σχῶμεν καὶ τοὺς τσαρλατάνους

πῶς νὰ τοὺς συγχωρήσῃς;

Δημήτρης Μαρουδάς 

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

http://www.diorthoseis.eu

Δολοφόνος ταχυδρομικών περιστεριών... Βασίλης Κωνσταντινίδης

Daniel Biber, σμήνος πουλιών με μορφή πουλιού

Μπήκα σε τρένο,

μόνο γιατί μ’ άφησες,

λυτρωτικό ταξίδι,

πόσο δεν θα είχες νόημα,

αν ο κύκλος τετραγωνιζόταν;

Τυχεροί αυτοί που δεν χρειάζονται

στο κενό άλματα

κι άτυχοι μένουν

όσοι αέρα με δρασκελιές διασχίζουν.

Μπήκα στο τρένο,για να δω μάτια απέναντι

να με κοιτάζουν εκ νέου,

χωρίς κινητό και γράμμα.

Όταν έρθει το περιστέρι,

γράμμα να πάρει,

μαχαίρι θα κρύβω κάτω απ΄την παράγραφο.

Νέα δεν θα ‘χεις, όσο κι αν το θυμικό μεταβάλεις,

το ‘χασες το τρένο που πήρα εγώ. 

Βασίλης Κωνσταντινίδης, Δολοφόνος ταχυδρομικών περιστεριών

Πίσω απ’ τη μικρή πορτούλα... Ιωάννης Δαμβέργης

Tim Dobrovolny

Πίσω απ’ τη μικρή πορτούλα

μια κοπέλα λυγερή

κρύβεται, να μην τη δούνε

πως το Γιάννη καρτερεί.

Και μοσχοβολάει ο δρόμος

και μονολογά ο διαβάτης:

«Κάπου δω θάναι γαζία

και σκορπάει τη μυρωδιά της!»

Ιωάννης Δαμβέργης, Τραγούδια της αγάπης, 1925

Οι λίμνες... Αλκυόνη Παπαδάκη

Tseng Kwong Chi, Lake Ninevah, Vermont, 1985

Οι λίμνες… πρόσεξες ποτέ τις λίμνες;

Δεν είναι σαν τις θάλασσες...

Οι θάλασσες μιλούν.

Τραγουδούν.

Οι λίμνες ονειρεύονται...

Aλκυόνη Παπαδάκη, Το τετράδιο της Αλκυόνης

Θέλω... Τζένη Φουντέα-Σκλαβούνου

Carlo Pautasso

θέλω να ξέρεις
πως δεν θέλω να ξέρεις
πόσο σε θέλω...
                         Αμφίσημη αμφιθυμία 

Τζένη Φουντέα- Σκλαβούνου, Στο βάθος ύπνος 44 χαικού με υστερόγραφο

Κι ας χάσω... Ντέμης Κωνσταντινίδης

JD Ardiansyah

Ντέμης Κωνσταντινίδης
3/7/2018

Γυμνός, Ιούλιο μήνα... Οδυσσέας Ελύτης

James Austin, Μύκονος 1963

Γυμνός, Ἰούλιο μήνα, τὸ καταμεσήμερο.

Σ' ἕνα στενὸ κρεβάτι, ἀνάμεσα σὲ δυὸ σεντόνια χοντρά,

ντρίλινα, μὲ τὸ μάγουλο πάνω στὸ μπράτσο μου,

ποὺ τὸ γλείφω καὶ γεύομαι τὴν ἁρμύρα μου.

Κοιτάζω τὸν ἀσβέστη ἀντίκρυ στὸν τοῖχο τῆς μικρῆς μου κάμαρας.

Λίγο πιὸ ψηλὰ τὸ ταβάνι μὲ τὰ δοκάρια.

Πιὸ χαμηλὰ τὴν κασέλα

ὅπου ἔχω ἀποθέσει ὅλα μου τὰ ὑπάρχοντα:

δυὸ παντελόνια, τέσσερα πουκάμισα, κάτι ἀσπρόρουχα.

Δίπλα, ἡ καρέκλα μὲ τὴν πελώρια ψάθα.

Χάμου, στ' ἄσπρα καὶ μαῦρα πλακάκια,

τὰ δυὸ μου σάνταλα.

Ἔχω στὸ πλάι μου κι ἕνα βιβλίο.

Γεννήθηκα γιὰ νὰ 'χω τόσα.

Δὲ μοῦ λέει τίποτε νὰ παραδοξολογῶ.

Ἀπὸ τὸ ἐλάχιστο φτάνεις πιὸ σύντομα ὁπουδήποτε.

Μόνο ποὺ 'ναι πιὸ δύσκολο.

Κι ἀπὸ τὸ κορίτσι ποὺ ἀγαπᾶς ἐπίσης φτάνεις,

ἀλλά θέλει νὰ ξέρεις νὰ τ' ἀγγίξεις

ὁπόταν ἡ φύση σοῦ ὑπακούει.

Κι ἀπὸ τὴ φύση —

ἀλλὰ θέλει νὰ ξέρεις νὰ τῆς ἀφαιρέσεις τὴν ἀγκίδα της.

Οδυσσέας Ελύτης, O μικρός ναυτίλος, Ίκαρος 1985