 |
| Πρωταγωνιστές τσίρκου σε ώρα διαλείμματος. |
Σὰν ἀπὸ παραμύθι...
Παραμυθένια ζωή, «εὐτυχισμένη»:
Κάθε μέρα κ’ ἕνας καινούργιος δράκος
φτύνει πυρωμένα σάλια στὰ ὀχυρὰ
τῶν καταβεβλημένων ἀπ’ τὰ χρέη ἱπποτῶν
κ’ οἱ πριγκίπισσες κρεμιοῦνται προδομένες
μὲ τὸ σκοινὶ ποὺ φτειάξαν ἀπὸ τὴν πλεξούδα
τῶν μακριῶν, κατάξανθων μαλλιῶν τους…
Θεοδόσης Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος
…---…---…---…---…---…---…---
Ὦ, λιπερνῆτες πολῖται, τἀμὰ δὴ ξυνίετε ῥήματ᾽. ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ
Συμμεριστεῖτε με πολίτες τῆς ἀπόγνωσης. (Απόδοση:
Γιώργος Μπλάνας)
Μετανόησε,
μας είπε ο ηθοποιός κ. Ντ. Καρύδης, που στήριξε φανατικά τον ΣΥΡΙΖΟθίασο…, μόλις είδε 50% κάτω τη σύνταξή του….
Είπε και κάτι άλλα για Χριστό και Ιούδα…, κλπ κλπ…
Γιατί κε
Ντίνο μας;… εσύ δεν μας έλεγες πέρσυ, την μέρα που έγιναν τα Capital Controls, ότι ο Αλέξης μας είναι… «της γερακίνας γιός»;
Γιατί πας
τώρα κι εσύ με τους γερμανοτσολιάδες;
Γιατί
«έσπασες» τόσο γρήγορα;…
Επειδή για πρώτη
φορά θα είναι ο ΕΝΦΙΑ τόσο μεγάλος;
Επειδή για πρώτη
φορά θα πληρώσουμε εξωπραγματικούς φόρους;
Επειδή για πρώτη
φορά θα γίνουν πλειστηριασμοί;
Επειδή για πρώτη
φορά καταργήθηκε το ΕΚΑΣ;
Επειδή για πρώτη
φορά θα γίνει τέτοιο μακέλεμα;…
Βρε κουτέ οι
άλλοι θα πληρώσουν…, αυτοί ντε…, που ψήφισαν ΝΑΙ…
Ή μήπως επειδή…
… δεν
ξανακάναμε εμψυχωτικές συναυλίες με την Χαρούλα;
… και σταματήσαμε
να χορεύουμε στο Σύνταγμα;…
Ναι…,
… τελικά δεν
καταφέραμε να κάνουμε τον γάιδαρο να πετάξει….
Ήταν όμως
μονόδρομος βρε Ντίνο… και δεν το ‘χαμε καταλάβει….
Και εν
τέλει… το δικό μας
μνημόνιο ήταν το καλύτερο…
… και επιπλέον..., το
ψηφίσαμε με δάκρυα και πόνο…
Αλλά…, ας
όψονται οι εχθροί…, οι ξένοι…, οι κακοί…, οι άλλοι….
Τι νόμισες
πώς εμείς φταίμε;…
… εμείς
είμαστε αριστεροί ρε Ντίνο…, αριστεροί και ηθικοπλεονεκτούντες…
Αχ, ρε συ…,
μήπως σε παρέσυραν…
… τα λυρικά
πουτσιλίκια από τις αριστερές μοιρολογίστρες…, που γράφει κι ο αγωνιστής Γ.
Κυρίτσης…
Και στο κάτω
κάτω…
… τόσα
κάναμε…, τίποτα δε σε συγκίνησε;
Δεν κάναμε
τις καθαρίστριες γραμματείς έδρας;
Δεν κλείσαμε
τις τράπεζες;
Δε διορίσαμε
γκόμενες και γκόμενους;…
Δε φέραμε
αλλοδαπούς για να λιαστούν;
Δε βάλαμε τη
φωτογραφία του «Μιζέρια» στα υπουργικά γραφεία;…
Δε χωρίσαμε
τον λαό…, σε δικούς μας (που δεν τους θίγουν τα μέτρα!) και στους άλλους…, που
πέφτουν στα τέσσερα;
Δεν τιμωρήσαμε
αυτούς που είχαν άλλη άποψη απ’ τη δική μας;…
Δε δείχνουμε
αλληλεγγύη στους συντρόφους ακόμα κι όταν παρανομούν;…
Μέχρι και τις
αιμορροΐδες του λαού στείλαμε τον υπουργό να κόψει…. Τι άλλο πια;
Οι άλλοι
κάνανε περισσότερα;
Και εδώ που
τα λέμε ρε Ντίνο…
… δε σε
«τράβηξε» αυτή η περήφανη αμορφωσιά του Αλέξη μας… και των συν αυτώ
παρεπιδημούντων;…
… δε σε
έκανε να ταυτιστείς μαζί τους… το υφάκι, η προχειρότητα, η κουτοπονηριά… και να
νιώσεις ένας απ’ αυτούς;…
Δε σε
κολάκευσε, τέλος πάντων, αυτή η ημιμάθεια;… Δε σε έκανε να αισθανθείς κι εσύ…
ένας απ’ την εξουσία;
Γιατί οι
άλλοι ταυτίστηκαν;… Εσύ τι το παίζεις;… Μορφωμένος;… Είδαμε που μας πήγαν και
οι μορφωμένοι…
Αχ, ρε
Ντίνο…
… και δε
διάβασες ούτε τον Στέλιο τον Παππά…
… τον πατέρα
του Νίκου του Παππά, που μέσα σε λίγους στοίχους, αφιερωμένους στον Αλέξη…,
σαν άλλος
Ρήγας…,
σαν άλλος
Καβάφης…
… περιγράφει
το μεγαλείο του μεγάλου Τιμονιέρη και βλαστού της Δρακογενιάς...
Διάβασέ το… και
είμαι σίγουρος ότι θα ανανήψεις…, ξαναμετανιώνοντας…
Η Ανατολή που ροδίζει, / της γλυκιάς Πατρίδας τις πικρές ανάσες,
/ του Λαού μας καημούς
κι ελπίδες / θερμαίνει.
/ Το ταξίδι μακρύ. / Το φορτίο βαρύ. / Και 'σείς / Δρακογενιάς βλαστοί / Τιμονιέρηδες. / Και 'μείς / την τιμή και την περιφάνεια των
πατεράδων μας / μοναδική
κι ανεξίτηλη κληρονομιά / κουβαλάμε.
/ Προορισμός
«προόρισται» μοναδικός. / Η
λευτεριά, η γνώση και το δίκιο. Στέλιος Παππάς, 29.7.2016. Στον σ. Αλέξη μια μέρα μετά.
