Μαλαγμένα... Μίμης Σουλιώτης

Lola Naymark in Ariane's Thread, 2014

Μαλαγμένα από τους χειρώνακτες

τα στήθη της άπλετα στην άμμο,

τραβούν πολύν ήλιο,

πιο πολύ απ’ όσο ο θερμοσίφωνας

ένα χειμώνα στη Φλώρινα.

Μίμης Σουλιώτης

Η Εποχή του Μολυβιού... Άννα Τσεκούρα

ΔΗΛΩΣΕΙΣ…

Όταν τον Οκτώβριο του 2011, ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ήθελε να κάνει δημοψήφισμα, δήλωνε ο Αλέξης Τσίπρας: «Αν επιχειρήσει ο πρωθυπουργός να διενεργήσει δημοψήφισμα και να θέσει στον λαό το δίλημμα ευρώ και μέτρα ή έξοδος, τότε η κατάρρευση της οικονομίας, η πτώχευση της χώρας θα έρθει πολύ πριν την κάλπη. Αυτό δεν θα είναι δημοψήφισμα, θα είναι μια επικίνδυνη ζαριά για τη χώρα μας... Ο κ. Παπανδρέου βρίσκεται και ενεργεί υπό καθεστώς απελπισίας. Το δημοψήφισμα είναι άμεση καταστροφή της οικονομίας και προάγγελο πτώχευσης. Είναι τρικ της κυβέρνησης ώστε να κερδίσει χρόνο στην εξουσία. Το Σύνταγμα απαγορεύει τέτοιους είδους δημοψήφισμα». 31/10/11

Δείτε το video εδώ: https://youtu.be/qSw49eTqYUw

Αλ. Τσίπρας: «Εάν καταλήξουμε σε μία μη επιθυμητή συμφωνία, θα οδηγηθούμε σε δημοψήφισμα. Το Σύνταγμα δεν απαγορεύει τέτοιους είδους δημοψήφισμα».27/4/15, Star.gr

Δείτε το video εδώ: https://youtu.be/OgD6JUzq7Ek

ΣΧΟΛΙΟΝ…

Ζούμε την Εποχή του Μολυβιού.

Όλα σβήνουν εύκολα.

Άννα Τσεκούρα

Χαμένες ώρες... Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας

Έκτωρ

Χαμένες ώρες, ατελείωτες,

σε μάταιες κουβέντες κι αλυσιτελείς επιμονές,

χαμένες μέρες, άνεργες,

χαμένα έργα-απ’την αρχή χαμένα

και χωρίς ουσία

αλλά αγώνας,

αγώνας για το χάσιμο ακριβώς,

του πιο ακριβού που υπάρχει:

της ζωής

που χάνεται…

Κωνσταντίνος Μ. Μάστρακας, Ζώνη Ασφαλείας, εκδ. Andy’s

Διορθώσεις ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ, τχ. 24

Πνεύμα και ηθική...

ΔΗΛΩΣΙΣ…

Δημήτρης Στρατούλης, υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων: «Ο δανειστής έχει το πάνω χέρι άμα του χρωστάς λίγα χρήματα, άμα του χρωστάς πολλά, που εμείς χρωστάμε 327 εκατομμύρια, το πάνω χέρι στην συγκεκριμένη περίπτωση το έχουμε εμείς». 24/4/15, parapolitika.gr

ΣΧΟΛΙΟΝ…

      !

Δεν ξέρω... ήρωας

Camila by Vanina Kovalsky

δε ξέρω πως αλλιώς

να σου το πω

αλλά το να σε βλέπω

γαμάει

ήρωας

Πέρα πάνω απ’ ένα λιμάνι... Lawrence Ferlinghetti

Josh Soskin

Πέρα πάνω απ’ ένα λιμάνι

γεμάτο σπίτια ακαλαφάτιστα

ανάμεσα στους επιβλητικούς νυχτοφύλακες

καπνοδόχους

μιας στέγης γεμάτης μπουγάδες

μια γυναίκα βάζει κι

απλώνει στον άνεμο

κρεμώντας τα πρωινά της τα σεντόνια

με μανταλάκια.

Ω όμορφο θηλαστικό

οι γυμνές της ρόγες

δείχνουν το σκούρο τεταμένο σχήμα τους

σαν τεντώνεται

να κρεμάσει στο τέλος το τελευταίο της

κατάλευκο πλυμένο αμάρτημα

μα είναι βρεγμένο εκείνο ερωτικό

και τυλίγεται γύρω της

κολλώντας στο δέρμα της.

Σ’ αυτήν τη στάση με τα χέρια σηκωμένα

τινάζει πίσω το κεφάλι

με γέλιο άφωνο

και τότε με μια ανεπίλεκτη χειρονομία

τινάζει τα χρυσά μαλλιά

ενώ στ’ άφταστα διαστήματα των θαλασσογραφιών

ανάμεσα στα αιωρούμενα λευκά σάβανα

ξεχωρίζουν τα λαμπρά ατμόπλοια

να ’ρχονται στο βασίλειο.

Lawrence Ferlinghetti, Εικόνες του Φευγάτου Κόσμου, Εκδόσεις της Λίμνης, μετ. Γιάννης Λειβαδάς

                                   

Τα λόγια της περασμένης χρονιάς...T. S. Eliot

Τα λόγια της περασμένης χρονιάς

ανήκουν στη γλώσσα

της περασμένης χρονιάς.

Τα λόγια της επόμενης χρονιάς

περιμένουν μια άλλη φωνή.

Και για να κάνουν ένα τέλος

πρέπει να γίνει μια αρχή.

T. S. Eliot, ΤΕΣΣΕΡΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΑ, μετ. Τάκη Κουφόπουλου

La beauté est insupportable... Albert Camus

Horace Roye, 1939

La beauté est insupportable.

Elle nous désespère, éternité d'une minute

que nous voudrions pourtant étirer tout le long du temps.

Albert Camus, Carnets I (1935-1942)

Η ομορφιά είναι αφόρητη.

Μας οδηγεί στην απόγνωση, μας προσφέρει για ένα λεπτό 

τη γεύση από μια αιωνιότητα που θα θέλαμε να απλώσουμε

πάνω από το σύνολο του χρόνου...

Η βλακεία προσθέτει... Χ. Βλαβιανός

ΔΗΛΩΣΕΙΣ…

Τασία Χριστοδουλοπούλου, υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής: «Κανένας πρόσφυγας δεν είναι άστεγος, ούτε κοιμάται στο δρόμο, αλλά αντίθετα τα άτομα που βλέπουμε τα πρωινά στις πλατείες βρίσκονται εκεί επειδή "λιάζονται". Οι πρόσφυγες έχουν μηδενική παραβατικότητα». 14/4/15, news.gr

Αλέκος Φλαμπουράρης, υπουργός Επικρατείας: «Τα μέλη της διοίκησης του Πανεπιστήμιου Αθηνών θα μπορούσαν να συνεδριάσουν σε άλλη αίθουσα για να εκτονωθεί το θέμα με τους καταληψίες». Όταν ρωτήθηκε, ο κ. Φλαμπουράρης, γιατί δεν έφυγαν από τα πανεπιστήμιο οι καταληψίες για να πάνε το Πάσχα για κόκκινα αυγά, όπως είχε πει ο ίδιος τη Μεγάλη Εβδομάδα, απάντησε: «αλλάξανε βάρδια». 15/4/15, skai.gr

Ν. Παρασκευόπουλος, υπουργός Δικαιοσύνης: «Η πολιτική του υπουργείου Δικαιοσύνης είναι να έχουμε φυλακές ανοικτές στο κοινοβουλευτικό έργο και τους κοινωνικούς θεσμούς»…  «Θα κάνω διάλογο με τους κουκουλοφόρους, οι κουκουλοφόροι είναι άνθρωποι από πίσω»…  «Ο κ. Σ. Ξηρός τυφλώθηκε χάρη στο ελληνικό κράτος. Οι συνθήκες που του πρόσφερε η πολιτεία τον τύφλωσαν». 9/4/15, protothema.gr

Ραχήλ Μακρή, ΣΥΡΙΖΑ: «Τον Γιάννη Βαρουφάκη τον ξέρω ελάχιστα αλλά μου αρέσει πάρα πολύ ως τύπος. Νομίζω πως η Βουλή απέκτησε και άλλη “ντίβα” μετά τη Ραχήλ, γιατί είναι κι αυτός αντισυμβατικός τύπος». 15/4/15, iefimerida.gr

ΣΧΟΛΙΟΝ…

Ο χρόνος ξέρει ν’ αφαιρή τα περιττά

Αλλά η βλακεία ξέρει να προσθέτη.

Χάρης Βλαβιανός

Η απειλή βροχής... Τάκης Παυλοστάθης

Ansel Adams, Lake Tahoe, 1936.

Η απειλή βροχής

φοβερότερη απ’ τη βροχή.

Τάκης Παυλοστάθης, Ποιήματα & πεζὰ 1964-1999, Ἀθ. 2006

Η Λαμπρή. Στέλιος Σπεράντζας

Ευγένιος Σπαθάρης

Να ᾽την η Λαμπρή με τα λουλούδια

κόψετε, παιδιά, την πασχαλιά

κι όλα με χαρές και με τραγούδια

τρέξετε ν᾽ αλλάξωμε φιλιά.

Σήμαντρα γλυκά βαρούν ακόμα

και μοσχοβολούν οι εκκλησιές

μόσχος τα φιλιά στο κάθε στόμα

τα φιλιά της άνοιξης δροσιές.

Πάμε να στρωθούμε στο χορτάρι

και τ᾽ αρνί μας ψήνεται σιγά.

Και με της Ανάστασης τη χάρη

φέρτε να τσουγκρίσουμε τ᾽ αυγά.

Στελιος Σπεράντζας

Ελπίζω... Ανδρέας Κλουτσινιώτης

Σπύρος Παπαλουκάς

Ελπίζω!

 Με θούριους του Ιούδα

ύμνησα το Μεγαλείο της Ύπαρξης Σου

Κύριε.

 Την Αγάπη Σου αγόρασα με Τριάντα αργύρια

σ’ ένα φθηνό και χυδαίο παζάρι.

 Στην ομίχλη ενός νέου Γολγοθά

έσβησα τα Ανεξίτηλα ίχνη Σου.

 Τρείς φορές Σε αρνήθηκα,

 Χίλιες πούλησα τη Ψυχή Σου.

 Την Αλήθειά Σου σταύρωσα Επτά φορές.

 Κι όμως η Ελπίδα Σου

δεν μ’ εγκατέλειψε Ποτέ!

Ανδρέας Κλουτσινιώτης,

Κατανυκτικό σχεδίασμα Απριλίου... Φ. Μπαρλάς

Κ. Μπαλάφας

ecce homo... Δημ. Λιαντίνης

Caravaggio

Εμπροστά στο αίνιγμα του τρόπου σου

διορθώνω τον πορφυρό χιτώνα

και το διάδημα των αγκαθιών στην κόμη σου

υψώνω την καρτερία σου στον ουρανό κατάκορφα

Απρίλη μήνα και φωνάζω

ecce homo.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ

Ο Ιησούς αυτοκτόνησε... Κ. Μ. Μάστρακας

Bellini

Αυτοκτόνησε

   Ο Χριστός και είδε

          και οίδε

και τους μαθητές του

       (πρωτίστως)

και τους Ιουδαίους, εν γένει,

     και τους Ρωμαίους,

  στην αυτοκρατορική τους

παγκοσμιότητα και κατεστημένο,

      και τους ανθρώπους

     στο σύνολό τους,

      και αποφάσισε,

 παρά την ταλάντευση

        (παρελθέτω):

      να τελειώνουμε,

        εδώ και τώρα!

        Τα μετά ταύτα

 (την απόφαση θανάτου):

           Διαδικασία,

 πού δεν τον αφορούσε πλέον

            σε τίποτα!..

Κ. Μ. Μάστρακας, Ζώνη Ασφαλείας, εκδ. Andy’s

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ, τχ.31, 

Μην περιμένετε... Οδυσσέας Ελύτης

   Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης

                Μην πείτε:

   θα βρεθή ένα δίκιο και για μας.

             Μην περιμένετε

από την πολιτική και από την επιστήμη

                      τίποτε.

                Ο νεότευκτος,

      είναι και ο πιο παλαιός κόσμος

                    ανάποδος.

              Μη ματαιοπονήτε

Οδυσσέας Ελύτης, Μαρία Νεφέλη

Η Μεγάλη Εβδομάδα... Αθ. Κανελλόπουλος

Caravaggio

Η Μεγάλη Εβδομάδα δεν είναι μόνο η συνοπτική ιστόρηση του Θείου πάθους, είναι παράλληλα και η αυθεντική περίληψη της ποιότητας του ανθρώπινου βίου, αντιπροσωπευτικό απάνθισμα συμπεριφοράς και χαρακτήρων στη δημόσια και ιδιωτική ζωή. Από τότε ως τα σήμερα δεν έπαψε η ζωή μας να είναι γεμάτη από Ιούδες που προδίνουν και Θωμάδες που δυσπιστούν, από Σίμωνες που αίρουν το σταυρό και Πιλάτους που “νίπτουν τας χείρας των”, από Μάρθες και Μαρίες που “τυρβάζουν περί πολλά” και από Μαριάμ που βλέπουν τα παιδιά τους να τα σταυρώνει η κοινωνία, από Καϊάφες που κρίνουν διατεταγμένα σε δεύτερο βαθμό και από Βαραββάδες που αθωώνονται, από άρχοντες περιβαλλόμενους “ψευδή πορφύραν” και από Ιωσήφ “κεκρυμμένους διά τον φόβον των Ιουδαίων”, από Φαρισαίους υποκριτές και Νικόδημους νομιμόφρονες, από γυναίκες “εν πολλαίς αμαρτίαις” και από Πέτρους “τρίτων αρνησαμένους”. Μια εναλλαγή του “Ωσαννά” και του “Σταύρωσον”, του ενταφιασμού και της Ανάστασης, του Γολγοθά και του θριάμβου, της ελπίδας και των θαυμασμών, των κολαφισμάτων και του προσκυνήματος…

Αθανάσιος Κανελλόπουλος, “ΓΡΑΦΕΙ Ο ΕΥΒΟΥΛΟΣ”  ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ

Προσμένοντας... Μανώλης Αναγνωστάκης

Al. Jansson

Και ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ φέρνει στη βουλή πρόταση για σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα μνημόνια, ο κ. Βαρουφάκης αντιδρά και δηλώνει: «Φοβάμαι δυστυχώς ότι υπάρχει μια τάση στην Ελλάδα η αποτυχία του πολιτικού συστήματος, η αποτυχία της δημοκρατίας και η αποτυχία της δικαιοσύνης να υποκαθίστανται με εξεταστικές επιτροπές στη Βουλή.

Και ενώ ο κ Νικολούδης, υπουργός επικρατείας, μας έλεγε ότι θα πάρουμε πολλά… από τη λίστα Λαγκάρντ, τώρα μας λέει ότι δύσκολα να πάρουμε λεφτά από τη λίστα Λαγκάρντ.

Και ενώ η κ Βαλαβάνη, αν. υπ. Οικονομικών, μας έλεγε να ενισχύσουμε το κίνημα «δεν πληρώνω», τώρα μας λέει ότι είναι πατριωτικό καθήκον η πληρωμή των φόρων και ορίζει ότι από φέτος θα είναι τεκμήρια οι δωρεές και οι γονικές παροχές χρηματικών ποσών που ξεπερνούν ετησίως τα 300 ευρώ,

Και ενώ ο κ Παρασκευόπουλος, υπουργός δικαιοσύνης, έλεγε ότι θα κατάσχει το ινστιτούτο Γκαίτε, ο πρωθυπουργός τόνισε ότι δεν υπήρχε ποτέ τέτοια περίπτωση…

ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ

Και ενώ η κ. Κωνσταντοπούλου, πρόεδρος της βουλής, έλεγε ότι δεν υπήρξε εισβολή στη βουλή, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ. Σακελλαρίδης έλεγε ότι υπήρξε…

Και ενώ ο κ Βαρουφάκης έλεγε ότι καταργήθηκε η τρόικα, μάθαμε ότι απλά άλλαξε όνομα…

Και ενώ ο κ. Πανούσης, υπ. Δημόσιας τάξης, έκλεινε την Αμυγδαλέζα, τώρα μας λέει ότι θα ξανανοίξει…

Και ενώ θα καταργείτο ο ΕΝΦΙΑ, μάθαμε ότι αλλάζει όνομα κι αυτός…

Και ενώ με ένα νόμο θα καταργείτο το μνημόνιο… αυτός ο νόμος ακόμα να ψηφιστεί… και ταυτόχρονα στέλνουμε και λίστες, με μέτρα που θέλουμε να πάρουμε, στους θεσμούς… μπας και τα εγκρίνουν.

Και ενώ ο κ. Πανούσης, υπ Δημ. Τάξης- σχολιογράφος, αναρωτιέται αν Αριστερή διακυβέρνηση σημαίνει ανοχύρωτη χώρα και αν νοείται Αριστερά του Τίποτα, το Μαξίμου υποστηρίζει ότι αυτά που λέει ο κ. Πανούσης δεν αφορούν ούτε την πολιτική της Κυβέρνησης, ούτε τα κυβερνητικά στελέχη…

Και ενώ μιλάγαμε για αξιοπρέπεια και Κούγκι και ότι δε θέλουμε τα λεφτά, τώρα παρακαλάμε για λίγα εκατομμύρια για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις…

Και ενώ, και ενώ, και ενώ… τώρα, τώρα, τώρα…

ΣΧΟΛΙΟΝ…

            ...προσμένοντας μιαν Αυγή που σου ’χαν τάξει...    Μανώλης Αναγνωστάκης

Κυριακή τῶν Βαΐων.

                                                     «άφες αυτήν…» (Ιωάν. 12, 7)

Τήν Κυριακή τῶν Βαΐων ἡ ᾽Εκκλησία μας ἑορτάζει τή θριαμβευτική εἴσοδο τοῦ ᾽Ι. Χριστοῦ στά ᾽Ιεροσόλυμα. Πολύς κόσμος εἶχε μαζευτεῖ στήν πόλη, ὄχι μόνο γιά νά δοῦν τόν Χριστό, ἀλλά καί τό φίλο Του Λάζαρο, πού τόν εἶχε ἀναστήσει πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες. Κρατώντας στά χέρια κλαδιά ἀπό φοίνικες, ρίχνοντας κάτω τά ροῦχα τους Τόν ἐπευφημοῦσαν κατά τήν εἴσοδό Του, καθισμένο πάνω σέ πουλάρι καί προπορευόμενο τῶν μαθητῶν Του, μέ τά λόγια: ῾᾽Ωσαννά τῷ Υἱῷ Δαυΐδ. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου᾽! Ἡ πόλη πράγματι σείστηκε ἀπό τόν παλμό καί τό πλῆθος τῶν συγκεντρωμένων, μεγάλων καί μικρῶν, ἀνδρῶν, γυναικῶν καί παιδιῶν. ᾽Αλλά τό γεγονός αὐτό δημιουργεῖ καί προβλήματα καί ἀπορίες, δύο ἀπό τίς ὁποῖες θά δοῦμε καί θά σχολιάσουμε.

1. Τό πλῆθος πού σήμερα ἐπευφημεῖ τόν Κύριο καί Τόν δοξολογεῖ, τό ἴδιο σέ λίγες ἡμέρες θά καταφέρεται ἐναντίον Του καί θά κραυγάζει μανιασμένο, καθοδηγούμενο βεβαίως ἀπό τούς ἀρχιερεῖς τῶν ᾽Ιουδαίων καί τούς ἐγκαθέτους τους : ῾ἆρον, ἆρον, σταύρωσον Αὐτόν!᾽ Κι αὐτό θά πεῖ: δέν μπορεῖ κανείς νά ἔχει μεγάλη ἐμπιστοσύνη στίς ἐκδηλώσεις τοῦ πλήθους. Τό πλῆθος εὔκολα παρασύρεται, γινόμενο ὄχλος, ὅταν εὑρεθοῦν κάποιοι ἐπιτήδειοι λαοπλάνοι. Κι αὐτό γιατί δυστυχῶς γνώρισμα τοῦ πλήθους - ὄχλου εἶναι ἡ ἀκρισία. Οἱ πολλοί, μαζεμένοι καί φανατισμένοι συνήθως, δέν θέτουν σέ λειτουργία τό νοῦ καί τό μυαλό τους. ᾽Αφήνονται στούς λίγους πού ἔχουν σκοπό τήν καθοδήγηση τῶν πολλῶν καί πού γνωρίζουν πολύ καλά νά ἐξάπτουν τά συναισθήματα καί τίς πιό σκοτεινές παρορμήσεις τους. Γι᾽ αὐτό καί ὁ Κύριος δέν ἔδωσε – καί δέν ἔδινε γενικότερα - ἰδιαίτερη σημασία στίς ἐκδηλώσεις αὐτές θριάμβου τοῦ πλήθους ἀπέναντί Του. ῾Οὐκ ἐπίστευεν ἑαυτόν αὐτοῖς, διά τό Αὐτόν γινώσκειν πάντα. Αὐτός γάρ ἐγίνωσκε τί ἦν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν᾽!

2. Τό πλῆθος πού ζητωκραύγαζε τον Χριστό, ἀποθέωνε κάποιον πού ἡ ἀληθινή εἰκόνα Του δέν ἦταν αὐτή πού εἶχε κατά νοῦ ἐκεῖνο. Τί θέλουμε νά ποῦμε; Οἱ ᾽Ιουδαῖοι τῶν δύο κυρίως τελευταίων αἰώνων πρό Χριστοῦ, ἑπομένως καί ὅλοι οἱ συγκεντρωμένοι, ἀκόμη καί οἱ ἴδιοι οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ, προσδοκοῦσαν ἕναν Μεσσία πού θά ἐρχόταν ὡς θριαμβευτής, ὡς βασιλιάς δυνατός, κατεβαίνοντας ἀπό τούς οὐρανούς καί φέρνοντας μαζί του δυνάμεις καί πλούτη πολλά, διώχνοντας μάλιστα καί τίς ξενικές δυνάμεις κατοχῆς, ἐν προκειμένῳ τούς Ρωμαίους. Τίς προφητεῖες τῶν προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἰδίως τοῦ Ἡσαΐα, περί τοῦ Μεσσία ὡς ῾τοῦ πάσχοντος δούλου τοῦ Θεοῦ᾽, ὡς ἐκείνου πού θά ὑφίστατο δεινά ἀπό τούς ἀνθρώπους, τίς εἶχαν ξεχάσει, μᾶλλον τίς εἶχαν διαστρεβλώσει. Ἕνας Μεσσίας πάσχων ἐθεωρεῖτο πιά ὡς σκάνδαλο καί ὡς βλασφημία. ᾽Αντέβαινε προφανῶς καί στή λογική τῆς παντοδυναμίας τοῦ Θεοῦ. ῎Επρεπε κανείς νά ἀλλάξει ριζικά, νά μετανοήσει, νά μπεῖ στό χῶρο τῆς χάρης τῆς κλήσεως τοῦ Χριστοῦ, γιά νά Τόν δεῖ ὅπως πράγματι εἶναι: ὡς τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ πού ἔγινε ἄνθρωπος και ῾ἔδει παθεῖν᾽ προκειμένου νά σώσει τήν πεσμένη στήν ἁμαρτία ἀνθρωπότητα. ῞Ενας Θεός ἀδύναμος καί πάνω στόν Σταυρό δέν μπορεῖ νά σταθεῖ στήν λογική τοῦ ὅποιου ἀνθρώπου, ἀκόμη καί τοῦ ᾽Ιουδαίου. Θά παραμένει πάντοτε ῾᾽Ιουδαίοις μέν σκάνδαλον, ῞Ελλησι δέ μωρία᾽.

3. Τά παραπάνω σημεῖα πού πράγματι προβληματίζουν λειτουργοῦν παραδειγματικά καί σέ μᾶς.

Τό πρῶτο: Κριτήριο πάντοτε στή ζωή μας δέν πρέπει νά ἔχουμε τή γνώμη τῶν πολλῶν, ὅταν μάλιστα αὐτοί οἱ πολλοί κινοῦνται στό ἐπίπεδο τοῦ ὄχλου, διότι δυστυχῶς τίς περισσότερες φορές ἀκολουθοῦν ῾τήν πλατεῖαν ὁδόν, τήν ἀπάγουσαν εἰς τήν ἀπώλειαν᾽. Ὁ Θεός καί τό ἅγιο θέλημά Του εἶναι τό ρυθμιστικό στοιχεῖο τῆς ζωῆς τοῦ Χριστιανοῦ , ὅταν μάλιστα αὐτό τό θέλημά Του εἶναι γνωστό καί ἀπό τήν πρώτη ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ, στό χῶρο τῆς Π. Διαθήκης, πολύ περισσότερο ὅμως μετά τόν ἐρχομό τοῦ ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ μας. ῾Συνιέντες τί τό θέλημα τοῦ Κυρίου᾽ μᾶς προτρέπει ὁ ἀπ. Παῦλος, ἀκολουθώντας βεβαίως αὐτό πού ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἔλεγε: ῾γενηθήτω τό θέλημά Σου᾽ καί ῾Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί φυλάσσοντες αὐτόν᾽. Στήν περίπτωση αὐτή ὁ Χριστιανός γίνεται ἀληθῶς ἀκόλουθος τοῦ Χριστοῦ, κι αὐτό θά πεῖ ὅτι εἶναι ἕτοιμος νά συγκρουστεῖ μέ τόν πεσμένο στήν ἁμαρτία καί ὑποταγμένο στό διάβολο κόσμο, συνεπῶς θά πρέπει νά εἶναι ἕτοιμος καί νά ἀνέβει μαζί μέ ᾽Εκεῖνον στόν σταυρό. ῾Εἰ ἐμέ ἐδίωξαν, καί ὑμᾶς διώξουσι᾽. ῾Πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ διωχθήσονται᾽.

Τό δεύτερο: Θά πρέπει πάντοτε νά προβληματιζόμαστε, ἄν ἡ εἰκόνα τοῦ ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ πού ἔχουμε ἐμεῖς πιά οἱ Χριστιανοί εἶναι πράγματι αὐτή πού φανέρωσε ὁ ᾽Ιησοῦς Χριστός. Καί τοῦτο γιατί πολύ συχνά ἡ εἰκόνα αὐτή διαστρεβλώνεται ἀπό δικές μας ἀπόψεις. Δέν εἶναι λίγες δυστυχῶς οἱ φορές πού τό προσωπικό μας στοιχεῖο εἶναι αὐτό πού ἔχει τήν προτεραιότητα, κάτι πού τό βλέπουμε κάθε φορά στήν τραγική ἱστορία τῶν αἱρέσεων. Οἱ διάφοροι αἱρετικοί ἀνά τούς αἰῶνες αὐτό ἀκριβῶς ἔκαναν: ἔθεταν ὑπό τή δική της κρίση αὐτό πού ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἀποκάλυπτε. Κι ἀντί νά κρίνονται ἀπό τό λόγο τοῦ Θεοῦ, ἔκριναν ἐκεῖνοι αὐτόν. ῎Ετσι τόν διαστρέβλωναν, ὁπότε ὁ Χριστός ἦταν γιά ἐκείνους περισσότερο μιά ἰδέα τοῦ μυαλοῦ τους καί ὄχι ἡ ἱστορική πραγματικότητα. Ὁ ἀρειανισμός, ὁ νεστοριανισμός, ὁ μονοφυσιτισμός, ἀκόμη οἱ εἰκονομάχοι εἶναι κλασικά δείγματα ἱστορικῶν ἀποκλίσεων ἀπό τήν ἀλήθεια τοῦ προσώπου τοῦ Χριστοῦ.

Τί εἶναι αὐτό πού διαφυλάσσει τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ καί μᾶς κρατάει ἑπομένως ῾ἀνοιχτούς᾽ στήν πραγματικότητα τῆς σχέσης Του; Μόνον ἡ ᾽Εκκλησία καί ἡ παραμονή ἐν τῇ ᾽Εκκλησίᾳ. ᾽Εκείνη ὡς τό ζωντανό σῶμα Του κρατάει ἀνόθευτη τήν εἰκόνα Του καί μᾶς Τόν προσφέρει ὅπως φανερώθηκε. Κι αὐτό σημαίνει: κάθε φορά πρέπει νά ἐπιβεβαιώνουμε τή χριστιανοσύνη μας μέ τό βαθμό τῆς ἐκκλησιαστικότητάς μας. Ἡ ζωή στήν ᾽Εκκλησία, ἡ ἔνταξή μας στό ρυθμό της μέσα ἀπό τίς ἅγιες ἀκολουθίες της καί ἡ μίμηση τῶν κατεξοχήν ἐκκλησιαστικῶν ἀνθρώπων, τῶν ἁγίων, εἶναι ἐκεῖνο πού πρέπει ν᾽ ἀποτελεῖ τή διαρκή ἔγνοια μας. Τελικά, δέν ἀρκεῖ - δέν χρειάζεται καθόλου - νά ζητωκραυγάζουμε (γιά) τόν Χριστό, ἀλλά νά ἔχουμε τήν ἀγωνία νά ἀφουγκραζόμαστε τήν ἀλήθεια τῆς ζωῆς Του. Κι αὐτό παραπέμπει σ᾽ ἕνα ἐντελῶς διαφορετικό ὕφος καί ἦθος: παραπέμπει σέ ἀπόφαση θανάτου τοῦ ἐγωϊσμοῦ μας, γιά νά μετάσχουμε στό Σταυρό Του, πού θά πεῖ νά ἀναστηθοῦμε καί μαζί Του, ἤδη ἀπό τό ἐδῶ καί τό τώρα.

ΠΗΓΗ: ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ παπα Γιώργης Δορμπαράκης