Μέρες λιτές... Χρήστος Τουμανίδης

Μέρες λιτές – ανήσυχες
και το πουλί φωνάζει.
Ξέστρωτο το τραπέζι.

Μακρυά από τις βιτρίνες
με άδειες τσέπες – μη βλέποντας περνούσες.
Δάγκωνες τη γροθιά. «Πόσο ακόμα;»

Μια προκήρυξη σου πήρε τη φωνή.
Διασκέψεις, συνδιασκέψεις – τα ημίμετρα.
Γράφαν οι εφημερίδες
Κι άλλες φωνές από τους τοίχους:
«Ποια λιτότητα;»

Από ψηλά κοιτούν, αυτοί που τρων.

Χρήστος Τουμανίδης