Το διπλό κρεβάτι... Αλεξάνδρα Μπακονίκα

Kate Beckinsaleand Josh Hartnett, Pearl Harbor, 2001

Το διπλό κρεβάτι και παραδίπλα ένας μικρός καναπές.

Τα φιλιά, το πέταγμα των ρούχων

και το υπέροχο, χωρίς ίχνος συστολής, σμίξιμό τους

έγινε στον καναπέ.

Χρησιμοποίησαν το κρεβάτι μετά

για να χαλαρώσουν,

να συνέλθουν από τη μανία τους για ηδονή,

να στεγνώσει ο ιδρώτας.

 

Παρέμειναν ξαπλωμένοι ανοίγοντας μια ατέλειωτη συζήτηση

για θέματα που τους ενδιέφεραν.

 

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Πεδίο πόθου, εκδ. Μεταίχμιο, 2005

Το παιδί στη θύρα 13... Δημ. Μαρουδάς

Xio Guo Hui

Δημήτρης Μαρουδάς, Αποδράσεις
περ. Διορθώσεις, τχ. 3

http://www.diorthoseis.eu

Τι ιστορίες θε' μου... Ρένος Αποστολίδης

Jone Reed

... Ο άνεμος,

οι κραξιές των αετών,

οι λύκοι...

Κ' εγώ βάδιζα και συλλογιόμουν

αν ποτέ θα ξανανέβω στον απάνω κόσμο

(Τι ιστορίες θε' μου, τι ιστορίες

πίσω απ' τα πρόσωπα των ανθρώπων...

Τι ξέρετε σεις και σπρώχνετε,

και κρίνετε, και δεν αγαπάτε!..)

Ρένος Αποστολίδης

Ανθ. Η.& Ρ. Αποστολίδη

Δεν ήξερες... Γιώργος Σεφέρης

Ferdinando Scianna.

[…]

Ήταν ωραία τα μάτια σου μα δεν ήξερες πού να κοιτάξεις

δεν ήξερα πού να κοιτάξω μήτε κι εγώ

[…]

Γιώργος Σεφέρης, Μυθιστόρημα ιστ’

Τα παράθυρα... Κων. Καβάφης

Diletta Pacifici

Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ

μέρες βαρειές, επάνω- κάτω τριγυρνώ

για νάβρω τα παράθυρα.(Όταν ανοίξη

ένα παράθυρο θάναι παρηγορία...)

Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται-ή δεν μπορώ

να τάβρω... (Και καλύτερα ίσως να μην τα βρω.

Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία...

Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξη...)

Κωνσταντίνος Καβάφης

Ανθ. Η.&Ρ.  Αποστολίδη

Εδώ... Γιάννης Στίγκας

Victor Ostrovsky

                                                                 τhe evil eye is working overtime

λυπάμαι που το γράφω αλλά

το φως το καταντήσαμε

την τέλεια -για το τίποτε- κρυψώνα

-Τι άλλο θέλεις να σου πω-

εχθές το βράδυ στο μετρό

αγγίζονταν χιλιάδες σώματα

κι ούτε ένα τσαφ για τα προσχήματα

ούτε ένα τόσο δα ηλεκτρόνιο

κάτι

ν’ ανατριχιάσει τα χαμένα βλέμματα

μήπως και δούμε την Ιθάκη ολόγυμνη

κάτω από τα ταγιέρ

και τα πουκάμισα

Γιάννης Στίγκας,  Ο δρόμος μέχρι το περίπτερο (2012)

Χειρότερα... Κική Δημουλά

Koola Adams

Απ’ ό,τι άργησε να ‘ρθει

κι από το τι δεν ήρθε

χειρότερα μας φέρθηκε

αυτό που περιμέναμε

τι είναι μη γνωρίζοντας.

Κική Δημουλά

Σβήσε το φως... Ντ. Χριστιανόπουλος

Audrey Tautou

«Σβῆσε τὸ φῶς» ἐπέμενες

θυμήθηκα μιὰν ἄλλη μου ἀγάπη

τὰ ἤθελε ὅλα ἀναμμένα

δὲν ξέρω τί νὰ προτιμήσω –

μὲς στὸ σκοτάδι χάνεται ἡ ἀσκήμια μου

μέσα στὸ φῶς λάμπει ἡ ὀμορφιά σου

Ντίνος Χριστιανόπουλος

Ένα γλυκό χαμόγελο... Θεοδ. Αγγ. Παπαδημητρόπουλoς

Christian Coigny

Ἂν ὕστερ’ ἀπὸ κάθ’ ἀναποδιὰ

ἕνα γλυκό χαμόγελο προβαίνῃ

στὰ πικραμένα χείλη σου,

ξέρεις καλά —πολύ καλά!—

τί καινούργιο, κοπιαστικό,

βουνὸ χ α ρ ᾶ ς σὲ περιμένει…

Θεοδόσης Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος

http://dieleusi.map-in-box.gr

Είσαι λευκή... Νίκος Καζαντζάκης

Mairilyn Monroe

Στέκω και Σε κυττάζω.

Και μισώ τη λευκότητα του μετώπου Σου

και την αθωότητα την απροσμέτρητη των ματιών Σου.

Είσαι λευκή και πληγώνεις τα μάτια μου.

Και θέλω να σκύψω ανίλεως

και ν’ αφήσω την ψυχή μου να διαβεί απάνω Σου

και να χαράξει με ρυτίδες την ψυχή Σου.

Θέλω να αιματώσω την καρδιά Σου

με το αίμα των πληγωμένων κι απαρηγόρητων ελπίδων

και με το σπάραγμα το αγιάτρευτο

των απελπισμένων στοχασμών.

Είσαι λευκή και πληγώνεις τα μάτια μου!

Νίκος Καζαντζάκης

Αυθαίρετα... Μαρία Στρίγκου

Joulia Borodina

Ερωτεύομαι θα πει κινδυνεύω.

Μην ψάχνεις για διαβήτες και μοιρογνωμόνια.

Αυθαίρετα θα χτίσουμε και φέτος.

Μαρία Στρίγκου, Τυρκουάζ

Ένοιωθε... Γιώργος Δομιανός

Νίκος Κούρκουλος, Το ταξίδι

Σαν εκείνα τα

μεταμεσονύκτια

μαυρόασπρα

αμερικάνικα φιλμ

που μόλις μπουν διαφημίσεις

αλλάζεις το κανάλι

και τα ξεχνάς

σαν αυτά τα φιλμ

ένοιωθε

όταν δεν τον έπαιρνε

τηλέφωνο

γιώργος δομιανός

Είχα ξεχάσει... Βασίλης Αλεξάκης

Irène Jacob & Philippe Volter, “La Double Vie de Véronique” (Krzysztof Kieślowski, 1991).

Είχα ξεχάσει τι ωραία που νιώθεις

όταν κάνεις έρωτα.

Το σώμα μου είχε καταντήσει

σαν κάτι παλιά επαρχιακά σαλόνια,

θλιβερά και βουβά,

με τα παντζούρια μονίμως κλειστά,

τα έπιπλα σκεπασμένα μ’ άσπρα σεντόνια,

σαν κάτι σαλόνια

όπου δεν φαίνεται να κατοικούν

παρά μόνο φαντάσματα επίπλων.

Εσύ άνοιξες τις πόρτες και τα παράθυρα

κι ένιωσα να με διαπερνά

ένα γλυκύτατο καλοκαιρινό αεράκι.

Ήταν μεσημέρι.

Ανακάλυψα γύρω μου ένα θεόρατο κήπο

με μυριάδες πουλιά.

Βασίλης Αλεξάκης, «Τάλγκο»

Καμένο χαρτί... Σωτήρης Παστάκας

Georges Braque 

Αυτό το κάτι που βλέπω

στα μάτια σου

τώρα που με κοιτάς

κατάματα

μ’ ενοχλεί ακόμη περισσότερο:

όσο θα ‘χω δυο μάτια

για σένα δεν θα ‘μαι

χαμένο κορμί

αλλά καμένο χαρτί.

Σωτήρης Παστάκας

Θα έρθω... Βιβή Φράγκου

Marco Guerra

Θα έρθω να σε σκεπάσω με έρωτα

την ώρα που έτσι μόνος θα κοιμάσαι

Να ανατριχιάσεις!

Να μη μπορείς να ησυχάσεις.

Να καίγεσαι απο μέσα κι απ'έξω να κρυώνεις

Να τρέμεις,καθώς με χάδια ανάλαφρα

θα προκαλώ σπασμούς απ'άκρη σ'άκρη στο κορμί σου

Θα σε τρελάνω να το ξέρεις!

Να μην αντέχεις!

Γι'αλλού θα ξεκινάς κι αλλού μετά θα καταλήγεις

Η μνήμη σου θα σβήσει

Κι όταν θα προγραμματιστεί ξανά

Ίσως να έχεις γεράσει...

Η εξάρτηση που χρόνια αποφεύγεις

θα σε κάνει να ριγάς και να χαμογελάς

ακόμα και τότε όπως και τώρα

λιγάκι ξαναμμένος που μ'έφερες στο νου.

Βιβή Φράγκου

Μοναξιά... Σταυρούλα Χριστοδουλάκου

Joy Song

Ένα παγκάκι στη μέση της Σαχάρας

Κάποιοι ξεκουράστηκαν για λίγο

Άλλοι άφησαν τα κοκαλάκια τους

Ίσως δεν πρόφτασαν τους βεδουίνους

Ίσως έχασαν το δρόμο για τις οάσεις

Κι όμως και τα δυο υπήρχαν

Σταυρούλα Χριστοδουλάκου

Illusion... Κ. Μ. Μάστρακας

Floris Neususs

Κων. Μ. Μάστρακας, Ζώνη Ασφαλείας, εκδ. Andy’s

περ. Διορθώσεις, τχ 31