 |
| Νίκος Εγγονόπουλος |
Είναι σε χώρα
-πιάστε το χορό!-
είναι σε χώρα μακρυνη, σε χώρα αλαργεμμένη,
μια ξακουστή
-με λώλανες!-
μια ξακουστή πεντάμορφη κι αρχόντου
θυγατέρα!
Απ’ όσους πήγαν
-σέρνε τον εσύ!-
απ’ όσους πήγαν να την δουν, κανείς δεν
ήρθε οπίσω,
γιατί μεμιάς
-με λώλανες!-
γιατί μεμιάς λαβώθηκαν και πήραν άλλους
δρόμους!
Της χήρας μόνο
-κράτα τον καλά!-
της χήρας μόνο ο ακριβιγιός μιαν μέρα
ήρθε οπίσω,
μα και κανείς
-με
λώλανες!-
μα και κανείς δεν έμαθε το τι είδε, τι
είχε ακούσει!
Μον’ τραγουδάει
-γειά σου
λεβεντιά!-
μον’ τραγουδάει τις νυχτιές στο δρόμο
αλλοπαρμένος,
πως πήρε την
-με λώλανες!-
πως πήρε την πεντάμορφη κ’ είναι του
κόσμου ο ρήγας!
Απόστολος Μελαχρινός, (Ανθ. Η.Ρ.Η.Σ.
Αποστολίδη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου