Θ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

M. C. Escher

Ἀλληλεγγύη
Γιατί, λήθεια, πάντοτε
λόγος ν’ ναφέρεται
σ’ φεντικ κα δούλους;..

Μι μέρα, σ συζήταγα
μ’ ναν καλό μου φίλο,
μο ποκρίθη σκεφτικός:

Δ θέλησα ποτέ μου
μήτ’ φεντικό,
μ μήτε δολος νάμαι..-
τ πλήρωσ’ κριβά!

Φίλε μου, οτε κ’ γ τ θέλω
ντίτιμο κ’ γώ πληρώνω·
γι’ ατό κ’ ο δυό μας,
τώρα δα, εμαστε κοινωνία

κα στήνει νας
σεβαστικά ντηρίδες
στ λιθαράκι τ’ λλου.

Μ πάντησέ μου, φίλε μου,
ν τρες μονάχα μασταν
τί  κ ά σ τ ρ α  θ ρθώναμε;..

ν τέσσερεις βρισκόμασταν
τί  ο ρ α ν ο ς  θ βλέπαμε;..
Πέντε, ποιάν  α ω ν ι ό τ η τ α
θάχαμε πι δικιά μας;..

μως, σ κ’ γώ,
δυ πρόσωπα κα μόνο,
φτουρμε κόντρα στν καιρ
ν νοιώσουμ’  ε τ υ χ ί α!

Θεοδόσης γγ. Παπαδημητρόπουλος

http://dieleusi.map-in-box.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου