 |
| Dim. Babousis, Γαύριον Άνδρου |
Τελειώνει κάποτε το καλοκαίρι·
σύννεφα
πλησιάζουν
τα νησιά εγκαταλείπονται
οι έρωτες επιστρέφουν στην πολιτεία
ψάχνουν
για κανένα δωμάτιο
δαπανούν τα μελαμψά τους σώματα
κάτω απ’ τις κουβέρτες…
…
Κατέβηκα στο μώλο·
στο
φως ενός σπίρτου
είδα πόσο είμαι μόνος·
κ’ ήταν
τόσο βαθύ το σκοτάδι·
μόλις ξεχώριζε
η θάλασσα
απ’ την υπόλοιπη
νύχτα.
Κώστας Σοφιανός, Το φάντασμα του υποβολέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου