Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2017

Απολογισμός... Θεοδ. Αγγ. Παπαδημητρόπουλος

Denis Nolet

Μέτρησα να χρόνο
στν καθρέφτη μου
κ’ εδα χίλια πρόσωπα
ν μ συντροφεύουν…

Μύριες σκιές μαζεύτηκαν
ζητντας πολογισμό·
λλες μ πόνο στ φωνή
κι λλες γεμάτη μσος.

Στάθηκα κεμίλητος.
νοιξα τν γκαλιά
κα γλίστρησαν ερηνικά
πρόσωπα κα σκις
ξανά μές στν καρδιά
Θεοδόσης γγ. Παπαδημητρόπουλος 
http://dieleusi.map-in-box.gr


Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2017

Εσύ τι έκανες τόσα χρόνια;.. Κώστας Μόντης

Salvador Dali

Συγχώρεσέ τον Κύριε
που θα παρουσιαστεί αναμάρτητος
και δεν θα έχει απάντηση όταν τον ρωτήσεις:
‘’Εσύ τι έκανες τόσα χρόνια;
Εσύ πού σπαταλήθηκες τόσα χρόνια;’’

Κώστας Μόντης


Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2017

Σώζομαι... Θωμάς Γκόρπας

Daniel Craig by Jean-Baptiste Mondino.

Σώζομαι, αν σώζομαι τελικά,
χάρη σε κάποιες τέχνες
ταπεινές που ξέρω: του τσιγάρου, του ξενυχτιού,
της νοσταλγίας και της αθανασίας
τόσων ωραίων πραγμάτων που περνάνε απαρατήρητα...
Ψάχνω για νέες αγάπες πυρετωδώς και όταν δεν
τις βρίσκω, τις φαντάζομαι ώσπου να τις βρω...
Γράφω πού και πού ποιήματα
μερικά απ' τα πολλά που ονειρεύομαι
και βάζω μέσα σ' αυτά δικά μου και δικά σας όνειρα
για τα οποία εσείς και ντρέπεστε και υποφέρετε.
Φοβάστε και σιγά σιγά πεθαίνετε... 
Θωμάς Γκόρπας



Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2017

Ερημίτες... Χρίστος Τρύφωνας

Hervieux Nathan

Τν μρα πο θ νισς
πς εσαι μνος πρωταγωνιστς τς ζως σου,
πς ο λλοι -- κμα κ᾿ κενοι πο πολ γαπς --
δν εναι παρ οδτεροι
κομπρσοι πρσωπα βουβ,
τν μρα κενη δοκιμζεσαι.
ν χς μσα σου κουργιο, συνεχζεις.
Ζς, γελς, δουλεεις, κα λυπσαι - σνα κα τος                                                                                                λλους,
πο δπλα σου δρμους παρλληλους βαδζουν.
Τ βρος τς δικς σου παρξης δν προσπαθες
ν τ φορτσς σ καννα.
Ξρεις καλ πς -- μλις --κθε νθρωπος
ντχει τ δικ του τ φορτο.
Γι᾿ ατ, σν νθρωπος γενναος, ποφρεις μνος
κα, χωρς τποτα ν δεχνς, δ σταματς ν παζς.
παρσταση εναι χωρς διλειμμα -- κτς
π τ μοναχικ σου δκρυα -- κα τελεινει, πντοτε,
μαζ μ σνα. 
Χρῖστος Τρύφωνας (Ανθ. Η.Ρ.Η.Σ. Αποστολίδη),

Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

Ένας μικρός Xριστός... Τόλης Νικηφόρου

El Greco

Ένας μικρός Xριστός γεννιέται πάλι αύριο,
μόνος στον κόσμο.
Ένας μικρός Xριστός που ζωγραφίζει θαμπά
στο τζάμι δέντρα για τα παιδιά,
καράβια για τα όνειρα,
ένα παραμύθι της αγάπης για τους απελπισμένους.
Παραμονή και τα χιλιάδες φώτα της πλατείας
στα μάτια του λάμπουν σαν δάκρυα.

Τόλης Νικηφόρου, Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο (1999).


Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2017

Μικρούλα... Κωστής Παλαμάς

G. Binde
λα μικρούλα, κα στ᾿ χν
ς πμε κενο τ βουν
ν χτίσουμε καλύβι.
Τ βλέπεις; Σύγνεφα πολλ
σ γερο - γίγας κουβαλ
στ ράχη του κα σκύβει.

κε τ χιόνια του Χιονις
μς στν καρδι τς σκοτεινις
διπλόχουφτα σωριάζει.
σν παλεύουν τ στοιχειά,
πύρινη γλσσα σν χι
κεραυνς τινάζει.

κε εναι Λύκος πο πειν,
κα λάμπει του στ σκοτειν
τ λιμασμένο μάτι...
, πμε, ναί. Σν λυχτ,
θ μ᾿ γκαλιάζς πι σφιχτ
στο πόθου τ κρεβάτι.

Κωστής Παλαμάς, Ποιήματα, εκδ. ΑΛΔΕ


Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017

Η σοφία της ροδακινιάς... Στέλιος Γεράνης

Artem Gorlanov

Άκουγα τις νύχτες την ώριμη ροδακινιά
να μου λέει: ο άντρας δεν πρέπει μόνο να διψάει
αλλά και να ξέρει να πίνει.
Οι βιασύνες αγόρι μου, αδειάζουν ποτήρια,
μα δε γεμίζουν καρδιές.
Θα χάσεις τη συγκομιδή μέσα απ’ τα χέρια σου,
αν δεν μάθεις να με τρυγάς
στην απόλυτη ώρα μου.
Έχουν, αγόρι μου, και τα χέρια
τη δική τους σοφία. Κι εγώ
έχω σημάδια στο σώμα μου
από δάχτυλα βιαστικά.

Στέλιος Γεράνης  (Στέλιος Παναγιωτόπουλος)

Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2017

Η νύχτα με συμφέρει... Νίκος Καρούζος

Mario Grobenski 

Πράγματι νύχτα μ συμφέρει.
Πρτα-πρτα λαττώνει τς φιλοδοξίες· στερα
διορθώνει τς σκέψεις· πειτα
συμμαζώνει τ θλίψη κα τν κάνει ποφερτότερη
τ σιωπ μ σέβας νατέμνει·
ξαίρει τν σφρηση μ προπάντων νύχτα περιζώνει.

Νίκος Καρούζος




Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου 2017

Smartphone in the Gym... Γιώργης Γιατρομανωλάκης

Igor Amelkovich

Λουκία!
Παρακαλ σε δίπλα μου χι πικύψεις.
χι νατάσεις χι τόσους γλουτιαίους
πόφευγε ν θές μπροστά μου ραχιαίους
Κι λλη φορά στό δαφος τόσο μή σκύψεις.

Νος σταθής σακατεμένο σμα.
Κι σύ τόν διάδρομο ππεύεις καί πετς
σθμαίνω πάνω σέ να δρωμένο στρμα
Νά σέ χαζεύω βαράκια νά κρατς.

Κορμί θεότητας σέ θαλασσί κορμάκι
Γελς στ’ φτιά σου μέ τ’ κουστικά
Σο λένε καί δαγκώνεις τό χειλάκι
Καί χάνεσαι σέ κάμψεις βιαστικά.
Γιώργης Γιατρομανωλάκης