Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017

Το διπλό κρεβάτι... Αλεξάνδρα Μπακονίκα

Kate Beckinsaleand Josh Hartnett, Pearl Harbor, 2001

Το διπλό κρεβάτι και παραδίπλα ένας μικρός καναπές.

Τα φιλιά, το πέταγμα των ρούχων

και το υπέροχο, χωρίς ίχνος συστολής, σμίξιμό τους

έγινε στον καναπέ.

Χρησιμοποίησαν το κρεβάτι μετά

για να χαλαρώσουν,

να συνέλθουν από τη μανία τους για ηδονή,

να στεγνώσει ο ιδρώτας.

 

Παρέμειναν ξαπλωμένοι ανοίγοντας μια ατέλειωτη συζήτηση

για θέματα που τους ενδιέφεραν.

 

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Πεδίο πόθου, εκδ. Μεταίχμιο, 2005


Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017

Τι ιστορίες θε' μου... Ρένος Αποστολίδης

Jone Reed

... Ο άνεμος,
οι κραξιές των αετών,
οι λύκοι...
Κ' εγώ βάδιζα και συλλογιόμουν
αν ποτέ θα ξανανέβω στον απάνω κόσμο

(Τι ιστορίες θε' μου, τι ιστορίες
πίσω απ' τα πρόσωπα των ανθρώπων...
Τι ξέρετε σεις και σπρώχνετε,
και κρίνετε, και δεν αγαπάτε!..)

Ρένος Αποστολίδης
Ανθ. Η.&Ρ. Αποστολίδη

Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017

Δεν ήξερες... Γιώργος Σεφέρης

Ferdinando Scianna.

[…]
Ήταν ωραία τα μάτια σου μα δεν ήξερες πού να κοιτάξεις
δεν ήξερα πού να κοιτάξω μήτε κι εγώ
[…]

Γιώργος Σεφέρης, Μυθιστόρημα ιστ’



Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

Τα παράθυρα... Κων. Καβάφης

Diletta Pacifici

Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νά ‘βρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θά ‘ναι παρηγορία.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τά ‘βρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θά ‘ναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει. 

Κωνσταντίνος Καβάφης






Τετάρτη 18 Οκτωβρίου 2017

Εδώ... Γιάννης Στίγκας

Victor Ostrovsky

                                                                 τhe evil eye is working overtime
λυπάμαι που το γράφω αλλά
το φως το καταντήσαμε
την τέλεια -για το τίποτε- κρυψώνα
-Τι άλλο θέλεις να σου πω-
εχθές το βράδυ στο μετρό
αγγίζονταν χιλιάδες σώματα
κι ούτε ένα τσαφ για τα προσχήματα
ούτε ένα τόσο δα ηλεκτρόνιο

κάτι
ν’ ανατριχιάσει τα χαμένα βλέμματα
μήπως και δούμε την Ιθάκη ολόγυμνη
κάτω από τα ταγιέρ
και τα πουκάμισα

Γιάννης ΣτίγκαςΟ δρόμος μέχρι το περίπτερο (2012)

Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

Χειρότερα... Κική Δημουλά

Koola Adams

Απ’ ό,τι άργησε να ‘ρθει
κι από το τι δεν ήρθε
χειρότερα μας φέρθηκε
αυτό που περιμέναμε
τι είναι μη γνωρίζοντας.

Κική Δημουλά


Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017

Σβήσε το φως... Ντ. Χριστιανόπουλος

Audrey Tautou

«Σβσε τ φς» πέμενες
θυμήθηκα μιν λλη μου γάπη
τ θελε λα ναμμένα

δν ξέρω τί ν προτιμήσω –
μς στ σκοτάδι χάνεται σκήμια μου
μέσα στ φς λάμπει μορφιά σου

Ντίνος Χριστιανόπουλος

Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017

Ένα γλυκό χαμόγελο... Θεοδ. Αγγ. Παπαδημητρόπουλoς

Christian Coigny

ν στερ’ π κάθ’ ναποδι
να γλυκό χαμόγελο προβαίν
στ πικραμένα χείλη σου,
ξέρεις καλά —πολύ καλά!—
τί καινούργιο, κοπιαστικό,
βουν χ α ρ ς σ περιμένει…
Θεοδόσης Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος

http://dieleusi.map-in-box.gr

Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2017

Είσαι λευκή... Νίκος Καζαντζάκης

Mairilyn Monroe

Στέκω και Σε κυττάζω.
Και μισώ τη λευκότητα του μετώπου Σου
και την αθωότητα την απροσμέτρητη των ματιών Σου.

Είσαι λευκή και πληγώνεις τα μάτια μου.

Και θέλω να σκύψω ανίλεως
και ν’ αφήσω την ψυχή μου να διαβεί απάνω Σου
και να χαράξει με ρυτίδες την ψυχή Σου.
Θέλω να αιματώσω την καρδιά Σου
με το αίμα των πληγωμένων κι απαρηγόρητων ελπίδων
και με το σπάραγμα το αγιάτρευτο
των απελπισμένων στοχασμών.

Είσαι λευκή και πληγώνεις τα μάτια μου!
Νίκος Καζαντζάκης

Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2017

Αυθαίρετα... Μαρία Στρίγκου

Joulia Borodina

Ερωτεύομαι θα πει κινδυνεύω.
Μην ψάχνεις για διαβήτες και μοιρογνωμόνια.
Αυθαίρετα θα χτίσουμε και φέτος.

Μαρία Στρίγκου, Τυρκουάζ


Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2017

Ένοιωθε... Γιώργος Δομιανός

Νίκος Κούρκουλος, Το ταξίδι

Σαν εκείνα τα
μεταμεσονύκτια
μαυρόασπρα
αμερικάνικα φιλμ
που μόλις μπουν διαφημίσεις
αλλάζεις το κανάλι
και τα ξεχνάς

σαν αυτά τα φιλμ
ένοιωθε
όταν δεν τον έπαιρνε
τηλέφωνο

γιώργος δομιανός


Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2017

Είχα ξεχάσει... Βασίλης Αλεξάκης

Irène Jacob & Philippe Volter, “La Double Vie de Véronique” (Krzysztof Kieślowski, 1991).


Είχα ξεχάσει τι ωραία που νιώθεις
όταν κάνεις έρωτα.
Το σώμα μου είχε καταντήσει
σαν κάτι παλιά επαρχιακά σαλόνια,
θλιβερά και βουβά,
με τα παντζούρια μονίμως κλειστά,
τα έπιπλα σκεπασμένα μ’ άσπρα σεντόνια,
σαν κάτι σαλόνια
όπου δεν φαίνεται να κατοικούν
παρά μόνο φαντάσματα επίπλων.
Εσύ άνοιξες τις πόρτες και τα παράθυρα
κι ένιωσα να με διαπερνά
ένα γλυκύτατο καλοκαιρινό αεράκι.
Ήταν μεσημέρι.
Ανακάλυψα γύρω μου ένα θεόρατο κήπο
με μυριάδες πουλιά.

Βασίλης Αλεξάκης, «Τάλγκο»

Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2017

Καμένο χαρτί... Σωτήρης Παστάκας

Georges Braque 




Αυτό το κάτι που βλέπω
στα μάτια σου
τώρα που με κοιτάς
κατάματα
μ’ ενοχλεί ακόμη περισσότερο:
όσο θα ‘χω δυο μάτια
για σένα δεν θα ‘μαι
χαμένο κορμί
αλλά καμένο χαρτί.

Σωτήρης Παστάκας




Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

Θα έρθω... Βιβή Φράγκου

Marco Guerra

Θα έρθω να σε σκεπάσω με έρωτα
την ώρα που έτσι μόνος θα κοιμάσαι
Να ανατριχιάσεις!
Να μη μπορείς να ησυχάσεις.
Να καίγεσαι απο μέσα κι απ'έξω να κρυώνεις
Να τρέμεις,καθώς με χάδια ανάλαφρα
θα προκαλώ σπασμούς απ'άκρη σ'άκρη στο κορμί σου
Θα σε τρελάνω να το ξέρεις!
Να μην αντέχεις!
Γι'αλλού θα ξεκινάς κι αλλού μετά θα καταλήγεις
Η μνήμη σου θα σβήσει
Κι όταν θα προγραμματιστεί ξανά
Ίσως να έχεις γεράσει...
Η εξάρτηση που χρόνια αποφεύγεις
θα σε κάνει να ριγάς και να χαμογελάς
ακόμα και τότε όπως και τώρα
λιγάκι ξαναμμένος που μ'έφερες στο νου.

Βιβή Φράγκου


Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2017

Μοναξιά... Σταυρούλα Χριστοδουλάκου

Joy Song

Ένα παγκάκι στη μέση της Σαχάρας
Κάποιοι ξεκουράστηκαν για λίγο
Άλλοι άφησαν τα κοκαλάκια τους
Ίσως δεν πρόφτασαν τους βεδουίνους
Ίσως έχασαν το δρόμο για τις οάσεις
Κι όμως και τα δυο υπήρχαν

Σταυρούλα Χριστοδουλάκου