 |
| Volegov |
Χαμήλωναν τα μάτια σου
κι είχες το χαμογέλιο
που ανιστορούσαν ταπεινά
ζωγράφοι αλλοτινοί.
Λησμονημένο ανάγνωσμα σ’
ένα παλιό ευαγγέλιο
το μίλημά σου ανάσαινε
κι η ανάλαφρη φωνή:
Είναι το πέρασμα του χρόνου σιγαλό κι απόκοσμο
κι ο πόνος απαλά μες στην ψυχή μου λάμνει
χαράζει η αυγή τον ουρανό, τ’ όνειρο μένει απόντιστο
κι είναι σαν να διαβαίνουν μυρωμένοι θάμνοι.
Γιώργος
Σεφέρης, Ποιήματα, εκδ. Ίκαρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου