Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

Το σόι...μπλε!.. Κων. Μάστρακας

Έκτωρ

λλάδα μου, μάνα –
κα ν σπαράζς
στ νύχια τ’ τσαλένια!..
ωάννης Γρυπάρης
νθολογία Η.Ρ.Η.Σ. ποστολίδη, θ. 2010, Τ Νέα λληνικά, 12η κδ., σελ. 225

πόφαση τυραννική
Σ λογαριάζω, σ μετρ, σ’ λλάζω – δέν σ’ λλάζω
πόφαση τυραννική, πο σ’ κριβοζυγιάζω…
Κ’ σύ τραβς τ δρόμο σου, στ βούλησή μου ξένη –
κε πο χέρι θώρητο τς μορας σ πηγαίνει…
Χρυσάνθη Ζιτσαία
νθολογία Η.Ρ.Η.Σ. ποστολίδη, θ. 2010, Τ Νέα λληνικά, 12  κδ., σελ. 392.

Τ σόι …μπλέ!..
 Τσόι μπλὲ τῶν ἀδελφῶν συντηρητικῶν κομμάτων ποὺ ἐπεκράτησαν στὴν κεντρική, καὶ τώρα καὶ στὴν περιφερειακή, Εὐρώπη, ἔχουν μιὰ σημαντικὴ διαφορὰ ἀπὸ τὶς μέχρι χθὲς κυβερνητικὲς ἐναλλαγὲς τοῦ πολιτικο-κοινωνικοῦ ἐκκρεμοῦς τοῦ Κροπότκιν καὶ τοῦ νεώτερου Ἄρθουρ Καῖσλερ: Ἔχουν τὸ ὗφος καὶ τὸ ἦθος μιᾶς μόνιμης καθεστωτικῆς παλινόρθωσης τῶν πρώτων μεταπολεμικῶν χρόνων τοῦ ψυχροῦ πολέμου καὶ τῆς ἀντίστοιχης δυσπιστίας ἢ μᾶλλον μιᾶς εὐρωπαϊκῆς καχυποψίας νεομακαρθισμοῦ!
 Μετὰ τὴν κατάρρευση τοῦ ἀνύπαρκτου σοσιαλισμοῦ τὸ 1989, ἡ Γ ε ρ μ α ν ί α ἔσπευσε μὲ μιὰ μὴ ἀποκρυπτόμενη ἰμπεριαλιστικὴ βουλιμία, νὰ ἀγοράσῃ-προσαρτήσῃ, ἀπὸ τοὺς μέθυσους ρώσους διαδόχους τῶν σοβιετικῶν τά …δικά της ἀνατολικὰ ἐδάφη καὶ μὲ τὴν ἴδια, σχεδὸν ἀποικιοκρατική, βουλιμία ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση νὰ ἐντάξῃ σ’ αὐτήν, μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες, τὰ κράτη τοῦ πρώην ἀνατολικοῦ συνασπισμοῦ, λές καὶ θὰ τάχανε ἂν καθυστεροῦσε!.. Μὲ τὶς εὐλογίες, βέβαια καὶ τὴν ἀντίστοιχη ἔπειξη τῶν συντηρητικῶν Η.Π.Α.
 Φυσικά, οἱ, χρόνια, ἀπομονωμένες ἀπὸ τὴ λοιπὴ Εὐρώπη καὶ καταπιεσμένες ἀπὸ τὴν ἰσοπεδωτικὴ κρατικὴ μιζέρια, καχεξία καὶ στέρηση ἐλευθερίας χῶρες, μὲ τὴν ἐλπίδα καὶ τὸ ὅραμα ἑνὸς παραδείσιου ο ἰ κ ο ν ο μ ι κ ο ῦ καὶ πολιτικοῦ φιλελευθερισμοῦ, ἦταν ἕτοιμες νὰ πέσουν ἀσμένως, ἀπὸ τὸ στόμα τῆς νεκρῆς πλέον κομμουνιστικῆς Σκύλλας στήν, ὅπως μετεξελίχθηκε, γερμανο-ευρωπαϊκὴ Χάρυβδη!..
 Ἔτσι γεννήθηκαν βάσιμες προϋποθέσεις διάλυσης τῆς εὐρωπαϊκῆς ἀπειλῆς τῆς Ἕνωσης καὶ τοῦ ἰσχυρότατου καὶ σκληροῦ εὐρώ.
 Ἀντίστοιχα ὁ ἀχαλίνωτος θρησκευτικὸς ἐθνικισμὸς τῶν Σέρβων, ἡ ἀμοραλιστικὴ βαρβαρότητα τῶν Ταλιμπάν, ἡ φυλετικὴ ὠμότητα τοῦ Σαντὰμ καὶ τοῦ Καντάφι συντήρησαν γιὰ λίγα χρόνια τὴν ἄχρηστη πλέον στρατιωτικὴ συμμαχία τῆς Δύσης, ἀλλά, ἐκτὸς τοῦ ὅτι ἀποδεικνύονταν καὶ ἀνάξια λόγου, τελειώναν, οὕτως ἢ ἄλλως, ἕνα-ἕνα τὰ ἐπιχειρήματα. Ἡ πολεμικὴ βιομηχανία εἶναι πάντοτε βιομηχανία αἰχμῆς, ἀλλὰ πλέον οἱ στρατιωτικὲς ἐπιχειρήσεις ἀναγκαστικὰ μακροχρόνιες, οἰκονομικὰ ἐπιζήμιες, στρατιωτικὰ ἐπισφαλέστατες, πολιτικὰ καταστροφικὲς καί, γιὰ τὴν ἐποχή, ἰδιαζόντως παρωχημένες καὶ ἀναχρονιστικές. Καλὸ εἶναι γιὰ τὴν βιομηχανία νὰ συντηρῆται ὁ ἔνστολος χωροφύλακας τῆς Δύσης ἀλλὰ μὲ τὸ ὅπλο παραπόδα, γιὰ ἐξαιρετικὰ ἔκτακτες ἀνάγκες!
 Ἔπρεπε, ὡς ἐκ τούτου, νὰ βρεθῇ ἢ ἐφευρεθῇ ἕνας νέος, μοντέρνος, μὴ στρατιωτικός, τρόπος ἐπιβολῆς τοῦ γερμανο-γαλλικοῦ ἡγεμονισμοῦ καὶ τῆς ἐθνικῆς καθεστωτικῆς μεγαλαυχίας τῆς εὐρωπαϊκῆς δεξιᾶς. Τὸ ὅτι μετὰ ἀπὸ μιὰ ὀκταετία τῆς ἀνεκδιήγητης γελοιότητας τῆς πολιτικῆς κορυφῆς της οἱ Η.Π.Α. ἀνεκάλυψαν, σ’ ἕνα πανδαιμόνιο παγκόσμιου ἐνθουσιασμοῦ κ’ αἰσιοδοξίας τὴν ἀφροαμερικανικὴ ὑπόστασή τους ἰσορροπῶντας (;) πολιτικὰ καὶ πολιτιστικά, ὄχι μόνο δὲν τοὺς ἀνέστειλε ἀλλὰ τοὺς ἔσπρωξε νὰ δράσουν ἀμέσως περίτρομοι!: Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς πανοικονομικῆς κρίσης ἀνεκάλυψαν τὸ νέο, ἀσυναγώνιστο ὅπλο: τὴ δημοσιονομικὴ ἰσορροπία! Λὲς καὶ μόνον σήμερα δανείζονται, χρωστοῦν ἢ πτωχεύουν τὰ κράτη!..
Οἱ Εὐρωπαῖοι πολῖτες, ὅλοι ἀνεξαιρέτως, εἶναι ἀνάγκη νὰ προσέξουν ἰδιαιτέρως. Ἰδίως οἱ νοικοκυραῖοι, αὐτοὶ ποὺ ψήψιζαν παραδοσιακὰ μέχρι σήμερα μιὰ κοινοβουλευτικὴ Δεξιά, γιὰ νάχουν τὀ κεφάλι τους ἥσυχο: γιὰ τὸ ἔθνος, τὴ θρησκεία, τὴν οἰκονομία, τοὺς βωμοὺς καὶ τὶς ἑστίες τους, τὶς γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά τους!
 Δὲν ὑπάρχει πλέον κομμουνιστικὸς κίνδυνος, ἂς μὴν τρομάζουν μὲ ἀκραῖες ἀκτιβιστικὲς ἐνέργειες μιᾶς παρεξηγημένης, ὑπερβολικῆς καὶ ἄκαιρης οἰκολογίας ἢ ἀριστεροφροσύνης τῆς καταστροφῆς παντὸς ἀγαθοῦ. Δὲν ὑπάρχει κίνδυνος ἀπ’ τὴν ἀκροδεξιά, ὅσο κι ἂν ἀνέβηκε ἡ δύναμή της ἐκλογικὰ στὴ Γαλλία σχετικὰ πρόσφατα ἢ καὶ ἀλλοῦ. Δὲν ὑπάρχει ὁ μεταπολεμικὸς κίνδυνος ἀναβίωσης τοῦ, ἀλήστου μνήμης ναζισμοῦ, παρὰ τὶς τραγικὲς δολοφονικὲς κινήσεις παρανοϊκῶν ἀποβρασμάτων ἢ τὰ σχετικὰ μορφώματα παντοῦ. Δὲν ὑπάρχει ἀβγὸ τοῦ φιδιοῦ! Ὑπάρχει ὅμως τὸ ἴδιο τὸ φίδι ποὺ βγῆκε πλέον ἀπ’ τ’ ἀβγό του καὶ καταπίνει, χωρὶς κανένα πρόσχημα τὸ σύμπαν!
 Δὲν πρόκειται γιὰ τοὺς μισθοὺς καὶ τὶς συντάξεις ποὺ περικόπτονται καὶ μειώνονται ἀπελπιστικά· δὲν πρόκειται γιὰ τὶς κοινωνικὲς παροχὲς ποὺ καταργοῦνται ἐν μιᾷ νυκτί· δὲν πρόκειται γιὰ τὴν τραγικὴ ἀνατροπὴ ὅποιας ζωῆς ὅλων τῶν εὐρωπαίων, ὄχι μόνο τῶν ἑλλήνων, πολιτῶν! Ὅλα αὐτὰ σύντομα ἐπανέρχονται.
 Προσέξτε ὅμως: Δὲν εἶναι χαράτσι τὸ τέλος ἀκινήτων, γιατὶ κι αὐτὸ καταργεῖται! Εἶναι ἡ ἀναγκαστική, ἀπὸ τὰ δεξιά, δήμευση τοῦ ἴδιου τοῦ ἐλαχίστου, χωρὶς καμμιὰ ἐξαίρεση, σπιτιοῦ σας! Τῆς ἑστίας σας, τοῦ βωμοῦ σας, ἡ ἔξωση ἀπ’ αὐτὴ τὴ στέγη: τῶν γονέων σας, τῶν γυναικῶν καὶ τῶν παιδιῶν σας, ἡ ἀρχόμενη (μὲ φορολόγηση) ἀπαλλοτρίωση τοῦ ἐλάχιστου κλήρου-χωραφιοῦ σας!..
 Εὐρωπαῖοι: Μὴ σκεφθῆτε ὅτι αὐτὰ συμβαίνουν μόνο στὴν Ἑλλάδα! Συμβαίνουν στὴν Εὐρώπη γιατί, κατ’ ἐξοχὴν καὶ διαχρονικά, Εὐρώπη εἶναι ἡ Ἑλλάδα. Ἄλλωστε δὲν θὰ συμβοῦν στὴν Ἰσπανία ἢ τὴν Ἰταλία; Εἶναι βέβαιο ὅτι θὰ ὁλοκληρωθοῦν καί στὴν ἴδια τὴ Γερμανία συντομώτατα!.. Εἶναι τὸ φίδι ποὺ ἐκτρέφετε στὸν κόρφο σας νοικοκυραῖοι!..
 Ἂς μὴ σᾶς ξεγελοῦν πλέον χαμόγελα καὶ μάταιες ἐλπίδες γιὰ δῆθεν ἀνακάμψεις καὶ ἀναπτύξεις. Θὰ ἔρθουν ἀναπτύξεις, ὄχι ὅμως γιὰ σᾶς, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἰσχυροποιήσουν τοὺς δεσμῶτες σας καὶ τὸ πύργωμα μιᾶς (κατ’ ἐπίφαση δημοκρατικῆς) ἀσάλευτης ἐξουσίας τῆς ἀνελευθερίας ἢ μᾶλλον τῆς ἀσυδοσίας μιᾶς ὀλιγομελοῦς πανίσχυρης οἰκονομικῆς νομενκλατούρας. Σεῖς θὰ μεταβληθῆτε σὲ νεοσκλάβους, ὄχι μόνο χωρὶς δικαιώματα, χωρὶς ταυτότητα, ἀλλὰ χωρὶς ἑστίες, κλήρους, ἐφέστιους θεούς, τάφους τῶν προγόνων σας, γονεῖς, γυναῖκες καὶ παιδιά!..
 Ἂς μὴ κοροϊδεύεστε θέλοντας νὰ «τιμωρήσετε» τοὺς σοσιαλανόητους, ἀνέμπνοους, ἀνάλατους καὶ τραγικὰ ἀποτυχημένους, ἡγετίσκους τῶν τελευταίων δεκαετιῶν, γέρνωντας πρὸς μιά, μέχρι χθές, δημοκρατικὴ κ’ ἐναλλασσόμενη μὲ δαύτους κοινοβουλευτικὴ δεξιά. Ὅσο κι ἂν σᾶς φαντάζῃ, δὲν εἶναι κοινοβουλευτικὸ αὐτὸ ποὺ ἐπέρχεται χωρὶς προσχήματα – ἐπῆλθε ἤδη!..
 Στὶς μεγάλες καταστροφὲς ὁ πανικός, αὐτόματα, ὁδηγεῖ στὶς πιὸ πρόσφορες σανίδες σωτηρίας. Ἐδῶ εἶναι οἱ πανάρχαιες, σχεδὸν ἀταβιστικές, πολιτικο-κοινωνικὲς πεποιθήσεις μας, τὸ ἔθνος, ἡ θρησκεία, τὰ ἱστορικά μας σύμβολα, οἱ σημαῖες μας καὶ οἱ ἐνσωματωμένοι σ’ αὐτὲς ἀγῶνες μας, πολεμικοί, πολιτικοί, κοινωνικοί, οἱ πατροπαράδοτες πολιτικές μας ἐντάξεις, μὲ τὶς ὁποῖες γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε, ζήσαμε. Κι ὅμως πρέπει νὰ τίς «ἐγκαταλείψουμε» ἂν θέλουμε νὰ τὶς σώσουμε. Γιατὶ αὐτές, ἀκριβῶς, κινδυνεύουν!..
 Πῶς νὰ συσπειρωθοῦμε ὅμως γύρω ἀπὸ μιά, ἀ μ ε ρ ι κ ά ν ι κ η ς ἔμπνευσης, μπλὲ στρογγυλοαστερόεσσα, ἐγκαταλείποντας τὶς ἔνδοξες πολύχρωμες σημαῖες μας; Δὲν εἴμαστε μετανάστες σ’ ἕνα νέο κόσμο! Πῶς νὰ νοιώσουμε Εὐρωπαῖοι πρῶτα κ’ ἔπειτα ἕλληνες, ἰταλοί, ἰσπανοί, γάλλοι, ἄγγλοι, γερμανοί;: Ὅπως νοιώθουμε πρῶτα Ἕλληνες κ’ ἔπειτα θεσσαλοί, ἡπειρῶτες, κρητικοί, ἑπτανήσιοι;.. Κράτος ἑνιαῖο δὲν ὑπάρχει, οὔτε κὰν ὁμοσπονδία! Γλῶσσα ἑνιαῖα ἢ ἐπικρατοῦσα δὲν ὑπάρχει! Ἱστορία δὲν ὑπάρχει παρὰ ὀδυνηρὰ διχαστικὴ καὶ γεμάτη πληγὲς μέχρι χθές! Οὔτε ἕνα χαλαρὸ εὐχολογικὸ σύνταγμα δὲν κατάφερε νὰ συναποφασισθῇ! Τὸ Κοινοβούλιο μόνο σὰν περιττὸ ἔξοδο μπορεῖ νὰ ὑπολογισθῇ! Ἡγέτες τέλος δὲν ὑπάρχουν!.. Τί ἀπομένει ἐκτὸς ἀπὸ μιὰ πανσπερμία ἀποσπασματικῶν κ ο ι ν ο τ ι κ ῶ ν ὁδηγιῶν ὑπερκρατικοῦ χαρακτῆρα, ἕνα ἀμφίβολου κύρους καὶ ἀποτελεσματικότητας Δικαστήριο κ’ ἕνα ἰσχυρὸ ἀκόμα ἀλλὰ παραπαῖον κοινὸ νόμισμα;!. Πῶς μποροῦμε νὰ συσπειρωθοῦμε γύρω ἀπ’ αὐτά;:
 Μποροῦμε! Γιατὶ ὑπάρχει τὸ ἀδήριτο: Κοινὸς κίνδυνος! Ὅλων τῶν σταθερῶν μας! Τῆς Ἐλευθερίας μας. Τῆς Ἱστορίας μας. Τῆς Θρησκείας μας. Τῶν ἀντιλήψεών μας. Τῶν παραδόσεών μας. Τῶν προγόνων μας. Τῶν γονέων μας. Τῶν γυναικῶν μας. Τῶν παιδιῶν μας.
 Δὲν μποροῦμε ν’ ἀγωνισθοῦμε ὡς ἕλληνες, ἰταλοί, ἰσπανοί, γάλλοι, γερμανοί, ἀλλ’ ὡς Εὐρωπαῖοι! Ὄχι γιατὶ εἶναι ἀλυσιτελές, ἀλλὰ γιατὶ ἕνας τέτοιος ἀγώνας εἶναι διχαστικὸς καὶ ὡς ἐκ τούτου ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὑπονομευμένος καὶ ἡττημένος. Στὸν Δεύτερο Παγκόσμιο δὲν ἀγωνίστηκαν ἔθνη, οὔτε κράτη, οὔτε λαοί, ἀλλ’ ἐλεύθεροι ἄνθρωποι. Ἡ μοναδικὴ συσπειρωτικὴ οὐσία ἦταν ἡ Ἐλευθερία ἀπέναντι στὸν Ὁλοκληρωτισμό, πάνω ἀπὸ ἐθνικότητες, κρατικὰ σύνορα, ἰδεολογικὲς τοποθετήσεις, οἰ-κονομικὲς ἢ στρατιωτικὲς δυνατότητες. Καὶ ἡ ὑπερεθνική, ὑπερκρατική, ὑπερλαϊκὴ συσπείρωση ὑπῆρξε νικηφόρα.
 Εἶναι ἀνάγκη νὰ ὑπερασπισθοῦμε τὴν Εὐρώπη! Τὸ κοινό μας νόμισμα καὶ τοὺς ἐλάχιστους κοινοτικοὺς θεσμούς! Γιὰ νὰ σώσουμε, ἀκριβῶς, τὴν ἰδιαίτερη Πατρίδα μας, τὴν Ἱστορία μας, τὴν Θρησκεία μας, τὶς Ἀντιλήψεις μας, τὶς Παραδόσεις μας, τοὺς Προγόνους μας, τοὺς Γονεῖς μας, τὶς Γυναῖκες μας, τὰ Παιδιά μας, τὰ Ἱερὰ καὶ Ὅσιά μας!..
 Ἀντισταθῆτε! Ξεφύγετε ἀπὸ τὶς ἀγκυλώσεις καὶ τὰ στερεότυπά σας. Ο ὐ σ ι α σ τ ι κ ο π ο ι η θ ῆ τ ε! Γκρεμοτσακίστε, ἰδίως σεῖς οἱ συντηρητικοί, τὸ ἀπερίγραπτο, ἀσφυκτικὸ σόι μπλὲ ποὺ μᾶς περιβάλλει. Δὲν εἶναι, δυστυχῶς, ἡ δεξιὰ ποὺ γνωρίζατε μέχρι χθὲς καὶ κοιμόσαστε ἥσυχοι μαζί της!.. Σᾶς θυμίζω τὸ ἰδιαίτερα περιφρονητικὸ ὗφος τοῦ ἐπηρμένου τακουνάκια συζύγου τῆς ἰταλίδας καλλονῆς, ἔναντι τοῦ δεξιοῦ, δεξιότατου νέου ἄγγλου πρωθυπουργοῦ, ὅταν, ἔστω καὶ ὡς δάκτυλος πάντα τῶν ἀφροαμερικανικῶν ὅμως Η.Π.Α., διασταυρώθηκε μαζί του!..
 Ἐσένα, δεξιέ, συντηρητικέ, νοικοκύρη, περιφρόνησε!.. Δὲν ὑπάρχεις γι’ αὐτούς, δὲν εἶσαι πιὰ νοικοκύρης, ὄχι στὴν ἰδιαίτερη πατρίδα σου, ἀλλὰ οὔτε στὸ ἴδιο σου τὸ σπίτι! Σὲ θεωροῦν res σὰν ρωμαῖοι αὐτοκράτορες τῆς προπροπερασμένης χιλιετίας!..
 Δὲν χρειάζεται νὰ σὲ πιάσῃ κανένας πανικός! Δὲν χρειάζεται νὰ σπεύσῃς σὲ καμμιὰ ἀνεπαρκή, ἀνεπαρκέστατη, γελοιωδέστερη, κουτοπόνηρη, ἀγκυλωμένη, δογματικὴ καὶ ἰσοδικτατορική, ἐπίσης …συντηρητικὴ ἀριστερά! Οὔτε νὰ σὲ καταλάβῃ καμμιὰ σοσιαλμανία γιὰ ν’ ἀποκαταστήσῃς ἀποτυχημένες οὐρὲς δῆθεν χαρισματικῶν, δῆθεν σοσιαλιστῶν, δῆθεν δημοκρατῶν. Ἀρκεῖ ἡ ἄρνησή σου γι’ αὐτούς. Καὶ ἡ οὐσιαστικὴ ἐπισήμανση τῆς λαλιᾶς ποὺ δὲν ξέρει ἀπὸ ψέμμα!
 Ἡ Εὐρώπη πρέπει νὰ προχωρήσῃ ταχύτατα, γενναῖα. Γι’ αὐτήν, τοὺς πολῖτες της, τὸν Κόσμο καὶ τοὺς πολῖτες τοῦ Κόσμου.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΥ ΜΑΣΤΡΑΚΑΣ
Διορθώσεις ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ τεύχος 9, Μάρτιος 2012
http://www.diorthoseis.eu

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου