Δειλοί καὶ δοῦλοι!.. Ρένος Αποστολίδης

..... Ἀπ' τὴ στιγμὴ ποὺ ἀνεβάζατε ἰσάθλιους μασκαρᾶδες στὴν Ἐξουσία γιὰ νὰ ρίξετε τοὺς χτεσινοὺς μασκαρᾶδες της, ἦταν κιόλας γεννημένο κι ἀνδρώνονταν ἀ π' τ ὸ  α ἷ μ α σ α ς τὸ τερατῶδες καρκίνωμα ποὺ βλέπεται πάλι ἔντρομοι σήμερα... Ἄν πολύ τοὺς τρομάξατε πρὶν ἀπ' τὶς κάλπες, δέ θὰ φτάσετε οὔτε σ' αὐτές ! Ἀλλὰ σᾶς λέω: Μή σᾶς σκοτίζῃ κι αὐτὸ πολύ΄γιατὶ μὲ κάλπες εἴτε χωρίς, θὰ κάνουν αὐτοὶ τὸ ἀνώτατο δυνατό γιὰ νὰ μή σηκώσετε κεφάλι ! Καὶ στὶς κάλπες -- ποὺ τόσο σᾶς ἀρέσουν (σὰν τὰ φλιμπεράκια ἤ κάθε τζόγος) -- θὰ σᾶς ἀφήσουν νὰ σταθῆτε καὶ νὰ παίξετε, μ ό ν ο  ἄ ν ε ἶ ν α ι  β έ β α ι ο ι πὼς μ' αὐτές θὰ κάνουν πιό εὔκολα ὅ,τι θέλουν ! Αὐτά παθαίνει ἕνας λαός, ὅταν τὴν ἐλευθερία τὴν περιμένῃ ἀ π ό ξ ω (σ' ὅ λ ε ς τὶς σημασίες) καὶ τὸ σ ω σ τ ό δέν τὸ γεννάῃ πρῶτα ὁ ἴδιος, στὴ β ά σ η  του, παρὰ τὸ γυρεύει ἀπὸ μασκαρᾶδες κι ἀντιμασκαρᾶδες, ποὺ τοὺς ξέρει, περίλαμπρα, κι ὡστόσο αὐτοκοροϊδεύεται, δειλά, γιὰ χιλιοστή φορά.

..... Κοιτάξτε ὅμως, καλύτερα, τί σᾶς μένει νὰ κάνετε, στὸ μεγάλο καὶ πικρὸ μάκρος ποὺ ξετυλίγεται τώρα μπρός σας:

..... Θὰ φτιάξετε συντροφιές. Θὰ ἑνωθῆτε μεταξύ σας σὰ μὲ κάτι παραπάνω ἀπὸ αἷμα καὶ καρδιά. Θὰ κρίνετε τὰ πάντα, ἀλλὰ γιὰ ὅ,τι ἔρχεται ἀ π ὸ  π ά ν ω δέ θάχετε παρὰ μιά μόνο κρίση, ἐξαρχῆς ἀποκλειστική - ἀφοῦ πιὰ θάστε προσωπικά ὁ καθένας σας πεπεισμένος: Ε ἶ ν α ι σ ά π ι ο  κ' ἐ ν α ν τ ί ο ν  μ α ς  ὅ, τ ι  ἔ ρ χ ε τ α ι ἀ π ὸ  π ά ν ω ! Καὶ σωτηρία ἐμεῖς δέν ἔχουμε, παρὰ μόνο ἀπὸ μέσα μας - καὶ μόνο ἀφοῦ ἀνατιναχτῆ ὅλο τὸ ἀ π ο π ά ν ω ! Γιὰ νάμαι ἀκριβέστερος: Μόνο ἀφοῦ ἀχρηστευτῇ, κι ἀδυνατεῖ ὁλότελα πιὰ νὰ λειτουργήσῃ, ἔστω καὶ κατ' ἐλάχιστον (ἐπειδὴ οὐσιαστικώτατα θάχετε ἀλλάξει πιὰ ἐσεῖς, τὸ ἀ π ὸ κ ά τ ω) καὶ πουθενὰ δὲ θάχῃ νὰ πιαστῇ.

.... Καὶ δὲ θὰ κάνετε ὀραγανώσεις -- μάταιες, ποὺ θὰ σᾶς ξαναπαραδώσουν στὴ «Δεξιά» ἤ στὴν «Ἀριστερά» -- ἀλλὰ Κ ρ υ φ ό Σ κ ο λ ε ι ό. Καὶ δέ θὰ βγάζετε γραμματεῖς, φαρισαίους, «φορεῖς», «ἀντιπροσώπους», ἤ βουλευτὲς ἀπατεῶνες, παρὰ θὰ γ ί ν ε τ ε, ὅλοι, τὸ Νέο ποὺ ἐπιθυμεῖτε ! Καὶ θὰ πείσετε καὶ τὸν κάθε διπλανό σας -- ἕναν ἕναν (δέ γίνεται ἀλλιῶς) -- νὰ γίνῃ κι αὐτός ! Τὸ δάσκαλο: νὰ γίνῃ σ ω σ τ ό ς δάσκαλος΄ τὸν ἐργάτη: ε ὐ σ υ ν ε ί δ η τ ο ς ἐργάτης, καὶ ν' ἀ γ α π ά ῃ  τ ὸ  ἔ ρ γ ο (τ' ὅποιο ἔργο), τὸν τεχνίτη: μ ε ρ α κ λ ή ς τεχνίτης΄ τὸν πολίτη: τ ί μ ι ο ς πολίτης΄ τὸν ἐλευθερόφιλο: π ρ ῶ τ α  μ έ σ α  τ ο υ  ἐ λ ε ύ θ ε ρ ο ς΄ τὸν καθένα, ὅ λ ο υ ς: ὅ,τι καθαρώτερο ὀνειρεύονται, καὶ ἀ μ έ σ ω ς, καὶ τ ώ ρ α, καὶ χωρίς τὴ βοήθεια κανενὸς ἐγκληματικοῦ κράτους, καὶ χωρίς τὴν ἀνοχὴ ἤ τὴν ἀναγνώριση ἤ τὸ χάιδεμα ἤ τὸ γλείψιμο καμμιᾶς ἐξουσίας, κανενός, ὁποιουδήποτε ἀπὸ δῶ ἤ ἀπὸ κεῖ Κατεστημένου - ποὺ πρωτίστως α ὐ τ ό τρέμουν, κ' εἶναι συνεννοημένοι, ἀπόλυτα, ἀπ' Ἀνατολὴ σὲ Δύση ὅ λ ο ι,  α ὐ τ ό πρώτιστα νὰ καταπλακώνουν μήν ξεμυτίσῃ πουθενά, μήν ἀνασάνῃ, μή σταθῇ !

..... Θ' ἀγνοήσετε τελείως ὅλο τὸ ἀποπάνω σας ! Θὰ ἑνωθῆτε στὴ βάση καὶ θ' ἀρχίσετε ἀμέσως νὰ πραγματώνετε τὴ ζωή σ ω σ τ ά, ὁπως στὴ βάση τὴ νιώθετε - γιατ' ἡ μάνα φύση, ὅλους ὅσ' εἶστε γεροί, μ' ἀληθινό γάλα σᾶς ἔθρεψε, κι ἀπ' τὸ γάλα γνωρίζει κανεὶς τὸν Κόσμο, ὄχι ἀπ' τὴν πλάκα καὶ τὸ κοντύλι. Θ' ἀποκλείσετε στὸν ἑαυτό σας νὰ ἐλπίσῃ ἔκφρασή του ὁποιαδήποτε ἀ π ὸ π ά ν ω ! Καὶ πολιτικά θὰ κρίνετε, ἀλλὰ πολιτική δικιά σας δέ θὰ ἐλπίζετε ἀπ' ἄλλους ξὸν ἀπ' τὰ παιδιά σας΄ γιατὶ καμμιά πολιτική «πατέρων», «παππούδων», Κ ρ ό ν ω ν σ' αὐτὸ τὸν Τόπο, κρονόληρο καὶ κρονοκρατούμενο ἀπὸ ἑκατόντοσα χρόνια, δ ὲ  θ ὰ  δ ε χ τ ῇ  ν’ ἀ λ λ ά ξ ῃ  τ ὸ  π α ρ α μ ι κ ρ ὸ  ἐ δ ω  μ έ σ α !

..... Θὰ γίνετε πυκνές-πυκνές συντροφιές. Θὰ ρίξετε τὰ πιό στεγανά διαφράγματα, καὶ γύρα σας καὶ μέσα σας, γιὰ ὅ,τι ἔρχεται ἀ π ὸ π ά ν ω ! Θὰ συνενώνεστε, θ' ἀλληλογνωρίζεστε οἱ πιό διαφορετικοί, οἱ πιό ἀλλοπρόσαλλοι καὶ τῶν πιό διάφορων προελεύσεων, μυστικά, ἀντιτυπικά τελείως - καὶ δέ θὰ ξεχνᾶτε πὼς ζῆτε Κ α τ ο χ ή ! Μὰ πάν' ἀπ' ὅλα: Δέ θ' ἀφήνετε στιγμή σας νὰ μὴν τὴν κάνετε σ τ ι γ μ ή ο ὐ σ ί α ς, στιγμὴ πληρότητας προσωπικῆς, στιγμὴ ἁπλόχωρη, ποὺ ὅλα νὰ τὰ κλείνῃ μέσα της, ὅλα νὰ τὰ χωράῃ καὶ νὰ τὰ δικαιώνῃ - νὰ τὰ καρποῦται τὰ γνήσια ὅλα, ἀπὸ γνησιότητα δικιά της κι ἀλήθεια καὶ χαρά ποιότητας ποὺ μ' αἷμα κερδήθηκε ! Στιγμή τότε δὲ θ' ἀφήσετε ποὺ νὰ μήν εἶναι τῆς πιό καθαρῆς ἀνιδιοτέλειας κι αὐτοθυσίας ὅλων γιὰ ὅλους σας - καὶ μαζὶ τῆς πιό ἀνθρώπινης, καὶ τῆς πιό πλούσιας καὶ δημιουργικῆς ἀπολαβῆς ὅλων ἀπ' ὅλους σας !

..... Θὰ σᾶς χτυπήσουν πάρα πολύ σκληρά ! Ὅσο χτυπᾶν τοὺς ἅγιους, κι ὅπως σταυρώνουν τοὺς Χριστούς, κι ὅπως δίνουν στοὺς Σωκράτες τὸ κώνειο. Καὶ μὲ τή «Δικαιοσύνη» θὰ σᾶς χτυπήσουν, καθώς μὲ «δ ί κ η» τοὺς ἔκαιγαν καὶ μὲ «δ ί κ η» τὸν σταυρῶσαν καὶ μέ «δ ί κ η» τοῦ 'δωσαν τὸ κώνειο.

..... Μ' ἄν ἀντέξετε, ἄν ὄχι ὅλοι, παρὰ καὶ λίγοι ἔστω οὐσιαστικοί ἀντέξετε΄ κι ἄν ἀλήθεια ἀλλάξετε πρῶτα ὅ,τ' εἶστε οἱ ἴδιοι καὶ φτάσετε νὰ γίνετε κεῖνο τὸ σ ω σ τ ό, ποὺ τὸ νιώθετε καὶ σήμερα μὰ δέν τολμᾶτε οὔτε νὰ τ' ἀρχίσετε ἀκόμα, νάστε βέβαιοι πὼς θάρθῃ στιγμὴ σ' αὐτὸν τὸν Τόπο, τέλεια «ἀνεξήγητη», ποὺ ὅλο τ' ἀ π ο π ά ν ω , τὸ τώρα πανίσχυρο, θὰ πέσῃ σὰν τὴν κόρα ξεροῦ σπειριοῦ, ποὺ ὑπῆρχε; ἀλήθεια ὑπῆρξε ποτέ; Θὰ ρωτᾶτε, καὶ δέ θὰ θυμᾶστε !

..... Ἀλλιῶς..- τί μοῦ λέτε «μ' ἐκλογές»;.. Π ο ι έ ς «ἐκλογές»; Ἀπὸ ποιούς «ἐκλογές»; Π ο ι ο ύ ς νὰ «ἐκλέξετε»; Ὤχ, καλοί μου ! Στὸν Τόπο τοῦτο δέ ζοῦμε ὅλη τὴ ζωή μας; Στὰ μάτια δέν κοιτιόμαστε; Δέν ξέρουμε, δέν εἴδαμε πώς μὲ τίποτ' ἀ π'  ὅ λ'  α ὐ τ ά  δ έ ν  κ ο υ ν ι έ τ α ι  τ ί π ο τ α  ἐ δ ω  μ έ σ α; Ποιοί 'ναι διαφορετικοί;.. Μαυρίστε τους ὅλους κάποτε !.. Δεῖξτε πὼς τοὺς βλέπετε καὶ τραβῆξτε μόνοι     σ τ ὴ ν  ο ὐ σ ί α       σ α ς!

Ρένος Αποστολίδης